Ekşi Duyuru

müdavimi olduğum büyük bir kafe var. çalışırken ister istemez etrafa da bakıyorum ara sıra.

geçenlerde büyük çalışma masasında iki kız, ders çalışıyor ama bir yandan da başka masalardan gelen maç seslerine gidip tanımadıkları insanlarla maç izliyorlar. koşturuyorlar bu şekilde. şaşırdım, arkadaşları sandım ama tanımadıkalrı insanlarmış. yanımdaydı kızlardan biri, ben de hangi takımı tuttuğunu sordum, söyledi, birkaç cümle konuştuk. birkaç gün sonra aynı masada yine beni gördü, biraz uzaktayız bu sefer, ben çalışırken onun sürekli kafasını çevirip bana baktığını görüyorum (ama sanırım o benim bu durumu anlayacağımı kestiremiyor), ben de bir ne oluyor diye bakayım dedim, göz göze geldik, kendi kendine "allaaaaam yaaaa" diye söylenip kafasını çevirdi.

geçen de bir kıza gözüm takıldı, bir niyetim yok, sadece gözüm takıldı, kaçamak bakışlar atıyorum, göz göze gelirsek gözümü kaçırıyorum. ama yine de anladı sanırım ona baktığımı. birkaç kere rastladıktan sonra, bir gün gitmişim onun yanına oturmuşum, oturduktan sonra fark ettim o olduğunu. sonra da biri ayağımın dibine çantasını koymuş, kıza dönerek soruyorum "burası boş mu acaba" diye, o tepki vermeyince öbür tarafa döndüm, sonra kimse cevap vermeyince en yakınımdaki bu kıza sordum tekrar, onun da kulaklığı takılı, duymazlıktan geldi ama başını çok hafifçe "evet" dermiş gibi oynattı. o derece hafif oynattı ki bana cevap vermeyip ders çalıştığı esnada "hmmm" hareketi bile yapmış olabilir.

şimdi buralarda benim bir kabahatim var mı? hayır yani sanki her gün gidip birine sulanıyorum da insanlar benimle konuşmaya korkuyor. hep bu şekilde olmuyor tabii, priz sorduğum zaman "gelin isterseniz benim bilgisayara takın" diyen kız da var ama yani genel olarak adım çıkar mı diye korkuyorum açıkçası. malum, linç yedin mi ölmüşten beter oluyorsun ama dediğim gibi, tek suçum ara sıra etrafı kesmek.

ne yapmalı? benim bir hatam var mı buralarda? yoksa tek hatam çok yakışıklı olmamak mı? o zaman mesela ilk kızın "allaaam yaaa" diyeceğini pek sanmıyorum.