Ekşi Duyuru

gecmisi düsünme ve gelecege odaklan. mesela su an türkiye tarihiyle ilgili bir kitap alip okuyabilirsiniz, istiyorsaniz.
gecmisteki olumsuzluklari düsünmek pesimist, gelecekte olabilecek iyi seyleri düsünmek optimist bir bakis acisidir. opstimist düsünmeye calisin derim.

biraz da kendinize haksizlik ettiginizi düsündüm. türkce derslerini önemsememissiniz ama yazdiginiz yazida bir yazim hatasi ben bulamadim.

sizinle iletisime gecmeye calisanlarla siz iletisime gecmeye calissaniz mesela su anda?

yaşadığın sürece hiçbir şey için geç değil. bugün başla. kimseye yetişmek zorunda değilsin. ne istiyorsan sadece kendin için yap.

70 yaşında eline ders kitabı dışında kitap almamış, alsa da nasıl okunur bilmeyen sözde üni mezunu bir babanın evladıyım. hayatı pohpohlanarak geçtiği için her şeyin en doğrusunu bildiğini sanarak bu yaşa geldi. kendini Allah sanıyor. kahvehane dayıları babamdan daha kültürlüdür. en azından oturup konuşabilirsin. beterin beteri var, bil diye anlattım.

eksiklerinin farkında olmak öyle büyük bir erdem ki anlatamam. 40 yaşında kendi nefsinin zincirlerini kırıp bunu yazabilmek büyük bir savaş galibiyeti. kendinden vazgeçme.

Hepsinden önce yapmak istenen bir şeyi önce sevmek lazım.
Kitap okuma alışkanlığı kazanmak isteyen en başta cep kitaplarına bakmalı.
20 ciltlik kitaplara bakarak okuma alışkanlığı kazanmak öyle kolay değil.

Yayınevlerinin indirimli kitap satışı dönemindeyiz. İlgili olduğunuz konulardan 8-10 kitap alın.
Ayrıca ikinci el kitapları da alın ve kafanıza uyan bir kaç arkadaşınız olsun.
Ama telefonlarında sonu
..bet ile biten ve casino uygulamaları, tiktok olmasın.
Paradan, kredi borçlarından da sürekli bahsetmesinler.
Kısacası dağınık kalmanıza sebep olan gereksizleri üstünüzden atın, bir çok farklı uğraştan kendinizi bir iki yola/alana yöneltmeye bakın.

Düzgün bir okur değilim ama bazen konu hakkında arama yaparken tezleri de indirir bakarım. Oysa akademik bir yönümüz de yok.

Telefon rehberimde (mecburen) onlarca no kayıtlı
WhatsApp durumlarında ise ara ara sadece iki kişi kitaplar hakkında bilgi paylaşımı yapıyor.
Öylesine de değil. Kitaplara yakınlıkları var.

İçtenlikle yazdığınızı içtenlikle okudum.

Önce kendinizi affedip barışmalısınız. İlk paragrafınız 90'larda çocukluk yaşayan herkesin eğitim hayatının özeti denebilir, ki ben de buna dahilim. Çaresi kitap. Benim kitapla ilişkim görücü usulü gibiydi; mecburiyetle başladı, aşkla devam etti. (17 Ağustos depremi, elektrik-su yok, çadırda mumla tek yapılacak şey okumaktı, okudum.) Sonra bir baktım, mizah, gündem, geçmiş, gelecek, siyaset vs. hemen hemen her konuda muhatabımı sıkmadan meşgul edecek birkaç kelam söyleyecek hale gelmişim.

Alın kitabınızı, dışarı çıkın. Park olur, kahveci olur, su kenarı olur, okuyun. Okuyun ama izole olmayın, kendinizi hayattan soyutlamayın. Gözünüz satırlarda iken kulağınız hayatta olsun. İnanın, düşündüğünüzden çok kısa sürede bakış açınız yenilenecek, hayatınızdaki her şey iyiye gidecektir.

Hocam türkiyede birçok insan maalesef ailesi bilinçli değilse çok da bilgi ve kitap okuma alışkanlığı yönünden bir şey alamıyor ve almadığının bilincine varamıyor. Bu bir arz talep meselesi. Beterin beteri var dersek bizim kınadığımız keko dediğimiz getto gençlerine sorsanız her tecrübeyi o yaşta edindiklerini ve gerisinin boş olduğunu söyler. Toplum bizi şekillendirir ve olmamız gerektiği şeye ikna eder. Ancak farkındalığınız yüksekse bu normlardan çıkıp, en iyisini yapabileceğinize inanırsınız. Ya da çok zeki iseniz… bu saydıklarım da buradaki çoğu kişi gibi sahip olunmayan şeyler. Bu yüzden iş şansa, bilinçli aileye düşmeye kalıyor. O da düşük bir şans olduğu için iş buraya varıyor.

Yani özetlersek kendinizi öncesi için suçlamayın ama o farkındalık oluştuktan sonra yani şu andan itibaren kendinizi geliştirmeye bakın. Yapmazsanız artık suçlandırmak için bir nedeniniz var.

Lisede tarih, türkçe ve coğrafya öğretilmez zaten.

Hic bilgisayar kullanmadin mi hocam

gecenlerde tanidigim bir eleman yanima geldi, cep telefonu verdi dedi bak burda birsey yazdim, bunu ingilizceye cevirir misin mdedi. eleman 50li yaslarda, boya ustasi. tahminen ortaokul mezunu falan, belki lise terk olabilir.

yazdigini 3 kere okudum, genel olarak bile ne dedigini tam anlamadim. abi dedim sen bana ne demek istedigini turkce anlat, ben onu cevireyim dedim cunku bunu cevirmem imkansiz.

ozetle, ortalama bir ulkem insani kafasindaki yaziya dokemiyor. Bu ve bunun gibiler bir sekilde hayatta kaliyor, adam ustune yurtdisina cikmis, sifir ingilizce is alip, iskele falan kurup bina boyuyor, kazandigi para ile de turkiye'de tahminim 3-5 daire coktan almistir.

Türkçe'yi gayet güzel kullanıyorsun. Dil bilgisini çoğumuz unuttuk. Coğrafya ve tarih desen unutmaya yüz tutmuş durumda. Sağlığın sıhhatin yerindeyse kafana takma devam et hayatına.

Bol bol gez.

Seninle aynı durumda olup, bunu hayat boyu fark etmeden yaşayıp giden ne kadar çok insan var. Sen fark etmişsin, eksikliğini hissetmişsin, kendini daha ileri taşımak için bir adım atmışsın.

40 çok genç olmayabilir, ama yaşlı da değil. Bu memlekette senin yaşına kadar okuma yazma öğrenemeyen insanlar var, 60 yaşında üniversite kazananlar var, var da var.

Bak uzağa gitme, benim babam zamanında okuyamadığı okulunu elli yaşından sonra bitirdi. Deli gibi ders çalıştı, kendini geliştirdi.

Sevgili kardeşim, kendini geliştirmenin sonu yok. Sadece başlangıcı var. Sen o başlangıcı geçmişsin.

Önemli olan ileri bakmak, önüne odaklanmak. Bundan sonrası için umutsuz olacağın hiçbir durum yok. Bugün başlamak için seni durduran hiçbir şey yok. Hemen hayata sarıl. Kendini ilerletmek için minik adımlarla hayata yeniden atılmaktan korkma.

Ne yapacağını, nereden başlayacağını bilmiyorsan sormaktan çekinme. Unutma, bu konuda seni yargılayan, ayıplayan olursa onlar okuduğundan da bir şey anlamayanlardır. Kafan karıştığında, ne yapacağını bilemediğinde sormaktan çekinme.

Yolun bahtın açık olsun.
Sevgiler.

her sabah kalkıp internetten bir gazetede ilgini çeken şeyi okuyup o konuyu 1 saat araştıracaksın
bulduğun şeyleri not edip
konuyu kendi kendine anlatacakasın, ses kaydı alırsan daha iyi
1 senede ortamların en bilgili insanı olursun

istihbarat ajanlarının rutiniymiş bu

orta okul mezunuyum, lise 1 sonrası ayrıldım, çalışmaya başladım. sen en azından liseyi bitirmişsin, bundan sonrası senin elinde.

hayat dediğin şey, tarih, coğrafya, türkçe değil ki? bunlar çocukları mesleklerine hazırlamak için verilen şeyler, böylece çocuk hangi konuda ilgisi olduğunu keşfedecek, mesleğini buna göre seçecek.

elektrik mühendisi adamda coğrafya mı var? çoktan unuttu gitti, tarih falan kalmadı, türkçeyi de belki en son tez yazarken, sağa sola rapor yazarken, bir şeyden çeviri yaparken kullandı. geri kalanı konuşma zaten.

kimya mühendisinin, kimyagerin umurunda mı timur nerelere girmiş, ne zaman girmiş, kaç gün kapışmış kiminle evlenmiş falan :)

bir şey bilmiyorum diyorsan bildiklerinin, bilmediklerine nazaran minnak bişi olduğunu fark etmişsin, "tek bildiğim hiç bir şey bilmediğimdir" sözüne denk aslında. bilmem kaç yüzyıl önce yaşamış adamla aynı sözü söylüyorsun, onunla aynı düşüncedesin. o herif ne kadar değerli ise sende o kadar değerlisin aslında.

ilgi alanların varsa o ilgi alanlarına ait araştırma yap, sana ilginç gelen şeyleri kurcala, bu şekilde evet fatih topları nerede dökmüş nasıl dökmüş öğrenmezsin ama ilgi alanlarındaki bilgi de sokaktaki adamda olmaz.

şimdiye kadar öğrenmemiş olman bundan sonra öğrenemeyeceğin anlamına gelmez.
yemek yapmayı bilmiyor musun? öğrenirsin. denersin, çocukken imkanın olmayan bir sürü şeye sahipsin, kurcalarsın. o dönemde anlamadığın her şeyi bu gün çok kolay anlayabilirsin. hocam bunlar gerçek hayatta ne işimize yarayacak lafı neden söyleniyor liselerde? tecrübemiz yok, ne boka yaradığını bilmiyoruz, saçma geliyor öğrenmeyi red ediyoruz.

örnek vereyim; küme kavramı, hatırlarsın kümeler vardı, kesişim kümesi, cart kümesi curt kümesi, bir gün bu küme kavramlarının veri tabanı tasarımında kullanıldığını öğrendim, mesleğim yazılım, oturdum 3 günde kümeleri tekrar okudum, artık ne işe yaradığını bildiğim için bir hocanın bunu öğreneceksin demesine, emir vermesine, kontrol etmesine gerek kalmadı. heves ettim.

neye ilgin varsa o konuda okuma yapabilirsin, youtube bir lebi derya olmuş hemen hemen her bok var artık. google araması yerine youtube araması yapıyorum, en baba bilgili insanların anlattıklarını izliyorum. eskiden anlamadığım şeyleri anlıyorum aa diyorum böylemiymiş, ulan ne salakmışım falan.

sende yaparsın, üstündeki ataleti atıp dik dur.

herkesin öğrenme şekli farklıdır. illa kitap okumaya şartlanmayın. dinleyerek mi, izleyerek mi, okuyarak mı, bizzat deneyimleyerek mi, oyun oynayarak mı daha çok aklınızda kalıyor, öğreniyorsunuz bunu ölçmeye çalışın. sonra bu mecralara ne kadar dikkatinizi verebiliyorsunuz buna bakın. çıkan sonuca uygun platformları tercih edin.

mesela
10 dakikalık okumadan sonra sıkılıyorsanız, yapay zekadan uzun metinleri özetleme konusunda destek alabilirsiniz.
15 dakikadan uzun içerikler sizi sıkıyorsa, ona uygun kısa süreli içerik üreticilerini takip edin.
20 dakikadan uzun video izleyemiyoranız, kısa film tadındaki kısa belgeselleri deneyebilirsiniz.
coğrafya-tarih veya genel kültür için dijital oyunlar veya kutu oyunları iyi bir öğrenme aracı olabiliyor.

her tohumun filizlenme, her fidanın büyüme ve meyve verme süresi farklıdır.
Sizin bir şeylerden rahatsızlık duyup durum değerlendirmesi ile sorununuzu tespit etmeniz bile olumlu bir gelişme.
teşhis konduysa tedaviye geçilmeli ki tedavi de az çok belli. Meraklı olup bir arayışa girmek.
Kolay gelsin.

saçmalama hocam. yakın yaşlardayız. ben öğretmenim. cahil insanı az çok tanırım. sadece şu yazdığını okuyarak senin cahil biri olmadığını görebiliyorum.

Cahil olsaydın cahilim demezdin. Ayrıca çoğumuz da herşeyi bilen insanlar değiliz.