Ekşi Duyuru

Sokaktaki kedi köpek ormandaki rakun sincap ağaç ve Karadeniz'deki denize paralel dağlar neden varsa biz de o nedenle varız çeşitliliğin bir parçasıyız, öyle kafa yorulacak kadar büyük bir anlamımız yok sıramız gelince geldik sıramız geçince gideceğiz. Bu kadar.

Neokorteksi gereğinden fazla gelişmiş bir hayvanız onun dışında da pek bi özelliğimiz yok yani çok da şey etmemek lazım bazen.

Güzel soru. Cevabını kendin bulman lazım, bol bol okuyup düşüneceksin. Eğlenceli bir süreç, hayırlı traslar.

Ben ölürsem kedime kim bakar diye düşünüyorum.

“Tasavvuf strese iyi geliyor bence”

youtu.be

kimse bizi gondermedi, aradigin sekliyle bir anlam oldugunu da sanmiyorum. anlam toplumsal olarak olusturulan bir sey hocam. bu aslinda anlamlarin yapay ve bos oldugunu gostermiyor, sadece toplumsal olarak insa edildigini gosteriyor. toplumlarin iflas ettigi bu gibi gunlerde de anlamsizlik sorunlariyla bogusuyor bireyler.

sahsen ben hayatimda yasadigim tecrubelerden canimiz dahil olmak uzere her seyi kaybedebilecegimizi fark ettigimde bireyselligin makul olmadigini kavramistim. nasil cikabildin bu dehlizden dersen biz bireyler olarak olup gitsek de burada kalan seyler oluyor. bunlar vatan, millet, dil, din, felsefe, sanat gibi askin kavramlar. bunlardan sana uyanini bulup kendi benligini orada eriteceksin.

bunu dindar biri olarak da yazmiyorum, zaten inanmiyorum, hatta bireyin de yok olacagini dusunuyorum. dolayisiyla bireyselci dunya goruslerinin facia bir cikmaz oldugunu goruyorum. bize anlatilan birey onemlidir, para onemlidir, sahip olduklarimiz onemlidir, anilarimiz onemlidir gibi bireyi odak noktasina alan butun anlatilar aslinda birey 70-80 sene icinde geberip gidecegi icin cok temelsizdir. ancak insanin icindeki kor irade (schopenhauer) bu gercegi gormesini engeller ve insani korkunc bir acgozlulukle oradan oraya savurur.

buna karsi yillar once toplumlar dinleri olusturmus ve kendilerini bireyi cok daha fazla asan bir gercekligin icerisinde anlamlandirmislar. ben simdi bunu felsefe ile, bilim ile, sanat ile, etik ile yapiyorum. bu tarz sezgisel mevzulari insanin bilincsel evriminin bir sonraki asamasi olarak goruyorum. bireyin kurtulusu da buralarda. yoksa kapitalizmin masallarina kanarak yasamaya calisirsan toplumlar boyle cikmaza girdiginde fomo kabusundan uyanamazsin.

estetik guzel bir cikis noktasi olabilir. sanat eserleri biz olsek de yasamaya devam ediyor. sanat yapabilirsin, etik yine bir baska sezgisel cikis noktasi. baska insanlara yardim edebilirsin. bunlar hep seni kurtaracak seyler. ha tabi simdi sanat sepet felsefe ile ugrasabilmek icin once bireyin gecim derdinden kurtulmasi gerekiyor. o yuzden her seyden once bir araya gelip su %1'i tahtindan indirmeli ve toplumsal kaynaklarimizi daha verimli kullanmamiz gerektigini kavramaliyiz. bu nedenle ben su aralar nasil daha duzgun bir ekonomik sistem kurulabilir, ve bunu kurabilmek icin %1'lik zenginleri alasagi edecek guc nasil ortaya cikarilabilir gibi konularla ugrasiyorum mesela. boyle bir sey bulup kendini o yuce amac icinde kaybedeceksin. 70'lere 80'lere kadar bu is boyleydi zaten. istiklal savasi sirasindaki, 70'lerdeki ogrenci olaylari sirasindaki insanlar boyle yuce amaclar icin ugrasuyorlardi. hic varolussal problemleri de yoktu.

bence sen git bir eyes wide shut izle 7. sanat'in bu nadide eserinde kendini kaybet. sonra da isaret ettigi toplumsal konulara kafa yormaya basla. bak ne guzel bir yol.

ne yazdim masallah. kafam da iyi degil halbuki.

kendini en mutlu edecek saglam bir rutin olustur ve dumduz yasa. kedi-kopek besleme, bitki falan bakabilirsin. gonullu de calisabilirsin.

buraya bi sekilde istegimiz disinda gelmis bulunduk, kimse bize sormadi "bakin dunya diye bi yer var, bi ton dertle tasayla arada bir de mutlu minik anlarla dolu bir hayat ister misiniz 80 sene boyunca?" diye. sorsalard, ve simdiki aklim olsayid herhalde "yok almayayim ben kalsin, yok edin beni" derdim herhalde.

ama, madem hali hazirda burdayiz, bari keyfini cikaralim. guzel yemekler yiyelim, gun batimlari izleyelim, sarhos olalim, seviselim, muzik dinleyelim, kedi sevelim, daglara tirmanalim, ev tasiyan arkadaslarimizin koltukalrini 5 kat tasiyip gunun sonunda pizzamizi gomelim. bi daha mi gelecegiz sanki buraya? evet bok gibi seyler oluyor ama neyse ki zamani durduramiyorlar da gecip gidiyor.

hayatimizin anlami bizim neye anlam yukledigimizle ilgili tamamen. kansere care bulmak kadar kompleks veya pizza yemek kadar basit olabilir. bizim tercihimiz.