Ekşi Duyuru

valla ben de 1 haftadır içmiyorum. zor duruyorum.

alkol kullanmıyorum ama ibs vardı bende de genel olarak hayatı rezil eden bir şey gerçekten. ne zaman geleceği belli olmayan bazen de hiç geçmeyen ataklar. ilaç da tamamen deva olamayabiliyor. yaşam tarzı değişikliği şart :( geçmiş olsun

tam cevap gibi olmayacak ama ben de bu konudan muzdaribim. herkes içmeye çağırıyor, sürekli bir olay. abartmıyorum mesela geçen hafta pazartesinden bu güne 6. programım bu akşam ve cuma da var, cumartesi de. hayvan gibi spor yapıyorum boşa gidiyor resmen. bazen becerip bir iki kadehle kalkabiliyorum ama her zaman olmuyor. sırf bu yüzden bazı etkinliklere arabayla gidiyorum ki içemeyeyim. örneğin cumartesi arkadaşımızın nişan yemeği vardı, baya yeni nesil meyhane eğlencesi. iki 30 luk bira ile eşlik ettim geceye. millet deli gibi dans ediyor. ben öyle takıldım. çok sıkıcı değildi hatta bi ara oynadım da. sonra çok mutlu oldum çünkü sabah tertemiz kalkmayı çok seviyorum. ama aynı kafada değildim tabi millet zil zurna sarhoş oldu. bence bu işin tek yolu bir iki tek atıp çok da dillendirmeden kalkıp gidebilmeyi başarmakta. hiç içmemek de olmuyor biraz işsel nedenlerle de.

Alkol, sigara, uyuşturucu uyarıcı maddeler... bunlardan birini bağımlısı da olsanız alışmış/alışkanlık geliştirmiş olanı da, birçok sey (sosyal çevre ve etkinlikler de dahil sizin orneginizde olduğu gibi) ile baglantilandigi için, direkt kendisini bıraksanız bile sonraki aşama o konsepti bırakıp yerine başka bir şeyler koymak oluyor. Bu açıdan da düşünün.

kendine kafanı mesgul edecek baska bır ugras bulmalısın. bos vaktın olmamalı ve bosta kalmamalısın yoksa tekrar sana musallat olur alkol.

Arkadaşlarını değiştirmen lazım.
Kötü bir alışkanlığı terk etmek isteyen önce o arkadaşları bırakıcak. Başka türlü çok zor

Çevreni değiştir. Sohbet ettiğin,bakış açıları biraz daha geniş, bu hayata para ve eğlence için gelmediğinin bilincinde olan başka arkadaşların olsun.
3-5 kişi yeterli.

Benim iş harici zamanımın çoğu yalnız geçer.
nargile içki sigara okey tavla bar her daim düğünlere, sinemaya gitmek yok bende.

Varsa yok genel kültürle ilgili şeyler, çeşitli konuları araştırma not alma vs.

Bana hiçbir zaman iyi gelmedi alkol. Bazen ortama eşlik etmek için bir kadeh alıyordum ama çoğunlukla mocktail içerdim.

Maalesef zamanla arkadaşlarım ve ortamım değişti. Genelde spor yapanlar, sağlıklı yaşama kafayı takanlar, sağlık problemi olanlar ya içmiyor ya da kırk yılda bir içiyor. Dini sebebi olanlar hiç içmiyor.

Sık kullanan biri oldum yetiskinlik hayatımın çoğunda, şimdilerde içmiyorum ve bundan keyif alabildiğime ben de inanamıyorum.

İlk bir iki hafta aşırı zor geçti, kendimi yemeğe verdim mesela alkol almayayım diye. Sonra o da yordu, yeme düzenim normale döndü. Boşluğu doldurmak için yürümeye, gezmeye, bol bol film izlemeye, alakalı alakasız etkinliklere katılmaya başladım. E tabi yorgun dönünce eve, hem zihnen verimli oluyorsunuz, hem bedenen. Ben içtiğim dönemde yorgunken içmezdim mesela, boşa gidiyor gibi gelirdi, kafam iyi olsa ne olacak sanki aşırı yorgunum eğlenemeden ya da triplenemeden sızar kalırım gibi bir düşünce sebebiyle.

Bence siz de böyle bir şey bulun. Alkol aldığınız dönemde, ne olsa alkol almazdınız? Onları yapmaya çalışın. Mesela yorgun olmak, midenin çok dolu olması ya da çok boş olması (tabi bunu sağlıklı noktalarda yakalayın), ertesi gün erken kalkmanın gerekmesi, alkole gerek olmadan eğlenebileceğiniz insanlarla vakit geçirmek vs. O zaman kendiliğinden oturuyor.

Sağlık problemleriniz de varmış. Bu bir motivasyon olabilir, bana çok güzel olmuştu. Karaciğer enzimlerim yükselince "e oldu o zaman" deyip elimi eteğimi çektim, kafam rahat. Hem maddi hem manevi hem fiziksel hem ruhsal rahatladım yani.

Zor bir yol biliyorum ama inanın değiyor. Kazancınız çok olacak, sadece biraz daha sabır.

Eğer kendi iradenizle kontrol edemeyecek bir özel durumunuz varsa, AA toplantıları oluyor Türkiyede de. Açık toplantılara birkaç kez katılmıştım, aydınlatıcı bir deneyim olmuştu. "Ben böyle olmak istemiyorum" dediğimi hatırlıyorum.

Ayrıca çevrenizi de uyarın, hassas noktanız bu sonuçta. İkide birde damdan düşer gibi ortamlara davet etmeyiversinler.

Sadece zaman gerekiyor.

2012 yılında o dönem az sayılmayacak miktarda severek tükettiğim alkollü her türlü içkiyi bıraktım. Düzenli barda çalan müzisyenim. Diğer insanların sarhoşluğu dışında pek bi problem yaşamadım.

Alkolsüz hayattan keyif almıyorum epey ciddi bir ifade aslında. 3. ayı doldurup hala tatlar kaçıksa yardım almayı denerdim ben.

2 yil devamli partiledim. belki 1 kere zil zurna sarhos olmusumdur. keyif almak icin alkole veya maddeye ihtiyac yok bence.

bazı insanlar 2 kadehte bırakabiliyor ama bağımlılık genetiğine sahipseniz bunu iradeyle yapabilmek çok zor. hastalık gibi düşünün. türkiyede profesyonel yardım da çok kısıtlı. alkol yasaklansa devlet çok büyük bir iyilik yapar herkese.

kas yapmaya dikkatinizi verirseniz kolaylaşır sanki.
geçmiş olsun.