[]
Yöneticinin böyle olması normal mi?
İlk kurumsal iş deneyimim.
Yöneticimin de ilk yöneticilik deneyimi. Hayatımda dedikoduyu bu kadar seven bir erkek daha görmedim, insan kaynaklarından bir arkadaşı var sürekli onla iletişim halinde. Bana "ne olursa olsun ik ile aranı bozmayacaksın" demişliği var. Biriyle sorun yaşıyor diyelim hemen gidip milleti o kişiye karşı doldurmaya çalışıyor, nedense sorun yaşadığı her kişi ik ile de problem yaşamış oluyor.
Bunun dışında sohbet etme kabiliyeti yok, biriyle diyalog kurarken 1-2 dakika içerisinde zaten muhabbet tıkanıyor ben susuyorum tabi o sırada topu hemen bana atıyor muhabbete dahil olayım diye. İş yerindeki arkadaşları hep kendinden 10-15 yaş küçük kişiler, diğer yöneticilerle samimiyeti yok. yani 45 yaşındaki bir adamın böyle olması biraz garip geliyor.
İş konusunda da tam bir avel 10 dakika önce söylediği şeyi unutuyor, hafıza diye bir şey yok. Sürekli ona bir şeyler hatırlatmak zorunda kalıyorum beni de kendisine benzetti bu işe girmeden önceki zeka seviyem ile şimdiki arasında olumsuz anlamda çok fark olduğunu düşünüyorum. Sürekli birileriyle unutkanlığından dolayı sorun yaşıyor çünkü iş takibi yapamıyor.
Ayrıca bildiği şeyleri de bana öğretmek istemiyor, güvensizlik duyduğunu düşünüyorum. Anca müdürler falan "ona da öğret" dediği zaman yarım ağız beş karış suratla bir şeyler gösteriyor. Kendim "şu eğitimi alıyorum" dediğim zamanda yine aynı yüz ifadesi ile karşılaşıyorum sürekli aynı işi yapmamı ve yeni bir şeyler öğrenmemi istemiyor.
Normal mi, ben mi abartıyorum ?
Yöneticimin de ilk yöneticilik deneyimi. Hayatımda dedikoduyu bu kadar seven bir erkek daha görmedim, insan kaynaklarından bir arkadaşı var sürekli onla iletişim halinde. Bana "ne olursa olsun ik ile aranı bozmayacaksın" demişliği var. Biriyle sorun yaşıyor diyelim hemen gidip milleti o kişiye karşı doldurmaya çalışıyor, nedense sorun yaşadığı her kişi ik ile de problem yaşamış oluyor.
Bunun dışında sohbet etme kabiliyeti yok, biriyle diyalog kurarken 1-2 dakika içerisinde zaten muhabbet tıkanıyor ben susuyorum tabi o sırada topu hemen bana atıyor muhabbete dahil olayım diye. İş yerindeki arkadaşları hep kendinden 10-15 yaş küçük kişiler, diğer yöneticilerle samimiyeti yok. yani 45 yaşındaki bir adamın böyle olması biraz garip geliyor.
İş konusunda da tam bir avel 10 dakika önce söylediği şeyi unutuyor, hafıza diye bir şey yok. Sürekli ona bir şeyler hatırlatmak zorunda kalıyorum beni de kendisine benzetti bu işe girmeden önceki zeka seviyem ile şimdiki arasında olumsuz anlamda çok fark olduğunu düşünüyorum. Sürekli birileriyle unutkanlığından dolayı sorun yaşıyor çünkü iş takibi yapamıyor.
Ayrıca bildiği şeyleri de bana öğretmek istemiyor, güvensizlik duyduğunu düşünüyorum. Anca müdürler falan "ona da öğret" dediği zaman yarım ağız beş karış suratla bir şeyler gösteriyor. Kendim "şu eğitimi alıyorum" dediğim zamanda yine aynı yüz ifadesi ile karşılaşıyorum sürekli aynı işi yapmamı ve yeni bir şeyler öğrenmemi istemiyor.
Normal mi, ben mi abartıyorum ?
herkes her işi yapabilir ama herkes yönetici olamaz. bu da onlardan biri.
türkiye'de kurumsallıkta yönetici olmak = kim ne yapıyor onu bilmek. tüm yöneticiler bütün dedikodulara hakim olurlar, kim nefes alsa bir üst yöneticiye iletirler. yöneticilik aslında anlattığınız gibi bir şey.
türkiye'de kurumsallıkta yönetici olmak = kim ne yapıyor onu bilmek. tüm yöneticiler bütün dedikodulara hakim olurlar, kim nefes alsa bir üst yöneticiye iletirler. yöneticilik aslında anlattığınız gibi bir şey.
- koela
(22.08.24 09:50:26)
1
