Ekşi Duyuru

Ya da garip değildir bilmiyorum.

-Bir arkadaşım var çok samimiyetimiz yok

-Bir de ortak arkadaşımız var onunla da çok samimiyetim yok ama daha yeni tanıyorum ve muhabbetini sevdim, ben yeni tanıştım bu ikisi yıllardır tanisiyor

Ortak arkadasin sevdiği birisinin başına kötü bir şey geldi, ben de mesaj atıp çok üzüldüğümu yapacağım bir şey olup olmadığını her zaman yanında olduğumu soyledim

Arkadaşa dedim böyle böyle olmuş, o da ben de aradım konuştum evet bence sen de ara dedi. Attığım mesajı görsün o zaman ararım demek ki müsait olmuştur ki dedim, yok ara ne bekliyorsun dedi.

(Böyle durumlarda işte kaza bela vefat vs doğal kaynaklı şeylerde insanları kendi haline bırakırım, çok yakın değilsem, kendi yaşadığım sorunlarda da böyleyimdir, cenazemi kendim kaldiririm kimsenin haberi olmaz, ameliyat olurum vs, ha yanımda olmak isteyen gene olur ama ben ihtiyaç duymam. Etrafıma da böyle yaklaşıyorum)

Ben de aradım çünkü ortak arkadaşı çok tanımıyorum belki benim durumumun aksine yakın olsun olmasın herkesin aramasını ilgilenmesini isteyen yalnız hissetmekten hoşlanmayan birisidir, ki neden olmasın çok dogal.

Ortak arkadaş açmadı, sonra da kısa bı mesajla sağol yazmış.

Ben de arkadaşa dedim aradım ama açmadı kısaca cevap verdi herhalde müsait değil sık boğaz etmek istemiyorum. (Haberi olsun diye)

Sonra arkadaş dedi ki: adam büyük bir acı yaşıyor kendi haline bırak istersen, şokta şu an

Tam olarak bu diyaloğu yaşadık, ne şimdi bu? Bana zorla aratiyorsun, sonra rahat bıraksana diyorsun. Beynim yandı ne oluyor? Bir şey demedim cevap vermedim sen ara diye ısrar ettin diye, ama acayip uyuz oldum sanki ben taciz etmişim gibi. Bende mi sıkıntı var?