Ekşi Duyuru

yaklaşık dört sene önce, üniversite son sınıfta hoşlandığımı söylediğim bir kız vardı. karşılık olarak ilişki düşünmediğini söyledi, öyle kalmıştı. iki ay önce tasadüfi şekilde bir arkadaş vasıtası ile tekrardan iletişim kurduk. fakat ayrı şehirlerdeydik. şehirlerimiz arasındaki mesafe yaklaşık üç saat. neyse mesajlaşma telefon trafiği başladı. baya ortak zevklerimiz olduğunu fark ettik, damak tadımız benziyor. izlediğimiz filmler vesaire bir çok ortak ilgi alanımız var. ciddi bir yolda ilerleriz diye düşünceler vardı ikimizde de.

bu arada ikimiz de kendi yaşadığımız şehirlerde yüksek lisans yapıp bir yandan da çalışıyoruz. baya yoğunuz gün içerisinde. sonuncusu üç gün önce olmak üzere, iki kere görüştük, yaşadığı şehre gittim. buluşmalar çok güzeldi, samimiydik. sarılmalar, yakınlaşmalar. fakat problemler aslında telefon iletişiminde başladı.

ben biraz daha sıcak kanlıyım kendisine göre. çok sık mesajlaşmıyorduk fakat akşamları mesela 20 dk kadar araşıyorduk uyumadan önce. ilk haftalarda daha bir neşeliydi ses tonu konuşurken, birbirimizi tanımaya çalışmak vesaire. bol gülümsemeli geçiyordu. hatta beni daha tanımıyorsun çok komik/neşeliyim falan diyordu. fakat son iki haftadır, “naber, nasılsın, günün nasıldı” minvalinde çok keyifsiz konuşmalar olmaya başladı. ses tonunda hiç cıvıltı neşe yok neredeyse. buna ek olarak, ben konuşmayınca telefonda sessizlik oluyordu. susuyorum o da susuyor. sonra hadi uyuyalım moduna giriyor. hiç konu açayım, muhabbet olsun diye bir olayı yok. haliyle telefon kapanınca keyfim kaçmaya başladı. ikinci son buluşmadan sonra düzelir, bir hediye alayım, hoşuna gider daha da renkleniriz diye düşünüyordum fakat değişen bir şey olmadı.

bardağı taşıran nokta da, dün yaşandı. ateşlendim salgından, hastaneye gittim eve geldim vesaire dinleniyorum. aradı akşam geçmiş olsun dedi. sonra hani bir tık samimi içten bi şeyler der diye bekledim. işiyle ilgili bi şeyler anlattı, yine çok donuk/tutuk bir sesle. hastayken de yansıtmasam da ilgili, candan bir şekilde yanımda olmasını beklerdim açıkçası. bir süre sessizlik oldu, tamam sen de hastasın dinlen deyip kapattı telefonu.

ben de hiç tartışmaya, neden böyle oluyor sorularına girmeden, on dakika sonra ben uzak mesafe ilişkisi yapamıyorum dedim. her şey için teşekkür ettim. o da teşekkür etmiş ve ilişkiyi bitirmiş olduk.

şimdi neden buluşmalarda daha samimisin ama telefonda böyle renksizsin vesaire gibi sorular sormanın saçma olduğunu, bunun pazarlığının yapılamayacağını düşünüp hiç uzatmadım, hem çocukça da olurdu. ilgisi azaldı diye düşünüyorum. insan sevdiği biriyle daha neşeli konuşur diye düşünüyorum. ya da karakteri böyledir bilmiyorum. ama öyle olsa, ilk haftalardaki cıvıl cıvıl neşeli halleri vardı. bir yandan da çok güzeldi kendisi. yüzü kaşı gözü. tam istediğim bir kadın tipi. hem de bazı konulara bakış açısı. bu saatten sonra gerçi bitti ama öyle bir iç dökmek istedim, hem de zihnim inanılmaz karıştı. bu tip durumlarda ne yapılmalı hiç bilmiyorum.