Ekşi Duyuru

Konfor alanınızdan çıkmazsanız bir süre sonra körelirsiniz. Memur zihniyetiyle hayat geçmez bence

ben geçenlerde ilk uzun süreli çalıştığım yerden cıktım. müthiş bir his. mutlaka çıkmalısın.

ayda 1-2 defa ofis ve 18750.
emekli olana kadar çalışın.
35yaşında da monoton hayat isteyeceksiniz.

35 yaşındayım, monoton hayat istemiyorum. kendimizi zorlamıyorsak nasıl gerçekleştireceğiz yapmak istediklerimizi? mevcut şirketinizde yükselme imkanları var mı, belki de aradığınız zorluğu orada bulursunuz.

Ben de konfor alanımdan zor çıkıp iş değiştirmiştim fakat sizin durumunuzda ben olsam mevcut işimde devam eder ve kendimi geliştirebileceğim konularda bireysel ilerlerdim.

Şu an bahsettiğiniz şekilde bir iş bulmak çok zor çünkü.

Ben sizin yerinizde olsam değiştiririm. Memur gibi olmuşsunuz orada. Yeni şirketteki alana geçmek istediğinizi söylemişsiniz zaten. Bu başlı başına iş değiştirmek için yeterli.

Ayrıca rutindeyseniz şuan daha fazla orada kalırsanız o şirkete bağımlı hissetmeye başlayacaksınız. Daha çaresiz hissedeceksiniz olduğunuz noktada.

Bende kurumsal bi bankada çalıştım 4 sene, daha işten çıkartılan 1 kişi bile duymadım, kulağıma gelmedi. Yüz kızartıcı bir şey yapmadıktan sonra işten çıkartılmazsınız köklü şirketlerde.

Ben bir de kişisel deneyimimden bahsedeyim, bir şirket ne kadar iyi ürünler çıkartıyorsa ve çalışanları ne kadar kendi işleri ile meşgulse ekip içindeki dedikodu miktarı, beyaz yaka savaşları vs o kadar azalıyor. Bu konuda endişe etmeyin.

Türkiye'de şu koşullarda mevcuttaki harika işini sakın değiştirme. Heyecan ve gelişim istiyorsan yurtdışını düşün. Çalıştığın yerden daha iyi bir yer bulman imkansız ülkemizde.

Is bankasindaydim ben, muhtemelen sen de benzer bir yerdesin, sartlar dedigin seylere benzerdi, gidip cok uber bir sey yapmadigim surece emekli olurdum :) sonra akbank'a gectim, muhtemelen sen de ya akbank ya ykb, insan profili benzerdi ama dedigin gibi is guvencesi vs yoktu. (Yeni kurulan bir ekibe kidemli olarak gecmistim, yoneticim de eskiden isbankta benimle ayni ekipte olan biriydi o yuzden cok sikinti cekmeyecegimi biliyodum). Is degistirdigimde ben 26 yasindaydim, oncesinde 3 yil ilk bankada calismistim.

Eger rolantide yasayip emeklilige gin saymak istiyosan simdiki yerinde kal. Kisayip uzalmazsin. Maasin cevrendekilere gore biraz daha az olur ama work life balance filan derken onun etkisi de azaliyor biraz.

3 ay sonra "sevmeyip" cikartmazlar eger performansin cok cok kotu degilse. 2015 temmuzundan beri calisiyorum 5. Is yerimdeyim su anda , 6 ay - 3 yil - 1.5 yil - 1.5 yil seklinde gecti hayatim, simdiki yerde de 3 aydir calisiyorum.

Ben işin illa ufuk açıcı ve insanı yüceltici bir şey olması gerektiğine katılmıyorum. Herkes işini sevmek zorunda da değil.

Bana kalırsa yapılan iş, senin hayattan almak istediklerin ve aldıkların karşılığında, o hayata olan borcunu ödemektir.

Ailenle takıl, sevgilinle takıl, hobilerinle uğraş, yeni yerler gör, değişik etkinlik ve kulüplere katıl. Dil öğren. Müzik aleti öğren. Hayat geçip gidiyor. İşim sürekli çok iyi olsun, sürekli yükseleyim diyen insanlar bu şeyleri yapmaya vakit bulamıyorlar. Tamam ileride iyi paralar kazanıyorlar ama 40ımdan 50limden sonra çok rahat olmaktansa 20'imden beri normal rahatlıkta yaşamayı tercih ederim.

O yüzden deli mi kovalıyor derler bizim oralarda, boşuna rahatını bozma derim.

Ama hayattan farklı anlamlar, heyecanlar çıkaramıyorsan, iş üstünde ürettiklerin seni tatmin ediyorsa sadece.. o zaman heyecan ara değiştir derim. Değiştirmek iş kalitesi ve maddiyat için iyidir. Bankada belki net olarak 5k daha fazla alırsın ama iş yükü bankaların çok fazla. Her an bir geliştirme gelebilir. Esnek çalışma saatleri olabilir.

Ben sektörde yeniyim. Daha yeni 27 oldum. Tatil beldesine yerleştim. Evden çalışıyorum. Dediğiniz tarzda kurumsal bir şirkette yazılımcıyım. Ama benim baktığım birim çok monoton. Öyle son teknolojileri falan takip etmiyorlar. Yaptığım işler aşağı yukarı aynı. Sırf iş olsun para gelsin diye çalışıyorum. Kalan zamanda köpeğim, kız arkadaşım ve hobilerimle ilgileniyorum. Yarın öbür gün çoluk çocuğa karışacağım onlarla ilgileneceğim. Gezeceğim. Hiç öyle şu an kazandığımın 5 katını kazanayım demiyorum. Bu iyi bir şey değil aslında konfor alanından çıkmak gerekebilir.. hatta belki kafamdaki girişimleri başlatsam milyoner olacağım (1000de 1 ihtimal) ama şuan için yetiyor, bu şekilde de mutlu olabiliyorum.

Keyif insanıyım diyorsan mevcut yerinde kal. Macerayı seviyorsan ve olası kötü sonuçlara katlanacaksan yeni iş yeri ile anlaş.

En fazla 2 yılda bir istifa eden ve rahat, kolay iş yapılan yerde çalışamayan biri olarak iş değiştirmenin artılarına dair şeyler yazabilirim ama zaten yazmışlar. Ben de tersini söyleyeyim: türkiye'de kurumsal görünen çoğu yer huzurlu değil. O açıdan şanslısınız. Gittiğiniz yer huzurlu çıkmayabilir, bunu baştan kabul edin gidecekseniz. Mevzut durduğunuz yerde orta vadede terfi imkanı varsa terfi almayı düşünün bence. Yönetici olarak transfer olmak daha iyi olur sonradan.

Benim müşterilerimde uzun yıllar çalışmış insanlar oluyor. Onların sonraki terfileri de daha kolay oluyor. Ben hiç öyle bir kariyer yaşamadım. hiç yönetici vs olmadım. Birkaç kere şirket değiştirdim. Kurumsal tarafta pek çalışmadım, kurumsal şirketlere danışmanlık verdim. Şimdi kendim freelance olarak çalışıyorum. Belki de bu yüzden stabil, aynı şirkette yıllarca kolay bir işi yapmalı kariyerlere özeniyorum biraz.

bence önemli olan yeni gireceğin adamlarla karşılıklı beğenişmen. anlık bir sinerjinin tutturulması. bu olmuyorsa gittiğin yer eziyet olacaktır.

2 sene türkiye'den sonra aynı işi 2 seneyi aşkın bir süredir yurt dışında yapıyorum. aynı iş, aynı büyük operasyon...

bu işte, bu grupta, en iyilerden biri olduğumu düşünüyorum. fakat ara sıra daral geliyor.

sevişeceğim, sinerji oluşturacağım bir teklif gelirse istifa eder giderim.

fakat öte yandan burada istediğim kişiye, istediğim şekilde atar gider yapabiliyorum, işi kendime göre organize ediyorum, bağımsız çalışıyor gibiyim, altım yok, üstüm yok gibi, komple operasyona son vermezlerse ölene kadar çalışırım. bu konfor da rahat işin ilginci.

yaş 30.

4 yil ziplamak icin guzel sure. konfor balonunun patlatip risk almazsan oldugun yerde sayarsin +1

kapitalizm boyle birsey iste, sen bir sirkette burda rahatim, buradan emekli olurum diye 20 seneni verirsin, 20 sene sonra biri gelip seni kovarsa bir daha kolay kolay is bulamazsin, bu birkac tanidigimin basina geldi ve bir beyaz yakanin yasayabilecegi en boktan seylerden biri.

kendinizi koseye sikistirmayin.."boyle iyi ya" dedigin anda bitersin..

eğer 35 ini geçmişsen son 7 8 senedir aynı şirketteysen, yönetici olmadıysan ve olma ihtimali de görmüyorsan o zaman çalıştığın şirkete bağımlı oluyorsun. Maaşını az veriyorlar, kıdemini engelliyorlar. Önüne taş koyuyorlar yani. Senin yerine genç birini almayı tercih ediyorlar. o anda iş değiştirmek istesen seni alacak şirket bulamıyorsun çünkü konfor balonunun içinde yaşamışsın uzun süredir.

Bu nedenle ben iş değiştirmenizi öneririm. bu konfor balonu atlayınca sonuçları pek hoş olmaz. kendinizi her yönden geliştirmeniz lazım. Eğer aynı işte kalacağım diyorsanız da bi yüksek lisans falan yapın yönetim kadrosuna kendinizi yaklaştırın.

eğer arada 10 bin net maaş farkı yoksa, kalın olduğunuz yerde.

bu devirde Mobbing olmayan bir işyeri bulmak o kadar zor ki. normalde iş değiştirmeler süper bir şeydir ama sorunsuz bir işyerinin kıymetini bilmeli. ek gelir yollarını arayarak kendinizi motive edebilirsiniz, ya da haftada iki defa tiyatroya, operaya gidin, ne bileyim. Robert kolejlilerle dolu ortam bana biraz korkunç geldi açıkçası..

Sen macera arıyorsun dostum. İşine devam et. Kendine yeni hobiler edin. Saygılar.