[]
kedilerde asi-kanser iliskisi ve kedi psikolojisi
selamlar, benim bir türlü icinden cikamadigim bir sikintim var, karar veremiyorum. kedi sahibi arkadaslarin yorumlarina/yardimlarina ihtiyacim var.
ben 10 yasindaki kedimi gecen sene kanserden kaybettim. ve kanser yüksek ihtimalle yaptirdigim asidan oldu. tumor tam asinin yapildigi sirt bölgesindeydi. bu konuda (duymayanlar icin) son yillarda cok arastirma yapiliyor ve asilarin gerekliligi tartisiliyor. ben de kedim kanser olana kadar duymamistim. bakmak isterseniz, vaccine-associated sarcoma ya da asi iliskili sarkom diye aratip biraz okuyabilirsiniz. tabii böyle bir aci yasayinca bir daha kedime asi yaptirmam dedim.
sonuc olarak iki yeni kedi sahiplendik, su anda ikisi de bir yasini yeni gecti. biz sahiplenmeden ilk asilari tamamlanmisti zaten. simdi bir sene sonra yenilenen karma asi vakitleri geldi. ve benim aylardir uykularim kaciyor ne yapmam gerektigine dair. bir de sorun sadece kanser de degil, belki kanser zaten cok düsük bir ihtimalken benim basima geldi.. durum su:
öncelikle kanser riski nedeniyle, asla evden cikmayan, seyahat etmeyen iki kediye asi yaptirma konusunda ne düsünüyorsunuz, gercekten gerekli mi sizce, yaptirmazsak bunun yaptirimi ya da sonucu ne olabilir?
ikincisi yaptirmaya karar verdim diyelim. asil beni kitleyen durum kedilerin psikolojileri. biz bu kedileri aldigimizda ikisi de barinaktaydi, ve psikolojileri iyi degildi. hayatimda hic görmedigim bir korkaklik seviyeleri vardi. zaman icinde (ki neredeyse bir yil oldu bizle olali, ve corona sayesinde evde her an birlikteydik) bir tanesi bize cok alisti, kucagimizdan inmez, ama yine de bir ses duysun, kapi calsin, birinin gelmesini hic düsünemiyorum bile, hayvanin korkusunu ve kacisini sonra kendini bir delige sokusunu anlatamam.. digeri bunun bin kat kötüsü cünkü o bize bile alisamadi, evde denk gelince korkarak yolunu degistiriyor. anca biz sabit yatarken otururken 3. ayin sonunda filan bizim yanimiza biraz gelmeye basladi ama bu da cok kisa sürüyor. bana biraz sevdiriyor, ama esimden cok korkuyor. hayvan sürekli korkak ve tedirgen, cok üzülüyoruz, asiri zor bir hayati var. corona olunca eve cok gelen giden olmadi. ilk kez gecen ay iki arkadasimiz 3 gün bizde kaldi, ve iki kedimiz de bu 3 günü dolabin altinda gecirdi :(
simdi bu korkaklikta iki kediyi, özellikle ikinciyi, kutuya koyup, ilk kez disari cikarip, baska insanlarla (veterinerle) denk getirip, hele onu kontrol edip asi yapmasini istemek, bu hayvanin kalp kirizi filan gecirmesine, ya da bir daha düzelmeyecek sekilde travma yasamasina sebep olabilir diye düsünüyorum, bundan cok korkuyorum. dedigim gibi bir senede tüm cabalarimiza ilgimize ragmen anca bu duruma getirebildik.
ikisini birlikte cikarmak var. ama baska bir insanla karsilikli gelmek ikisi icin de cok korkunc olabilir. ama nereye kadar tabii.. bu hayvanlar hic mi veterinere gitmeyecek.
ya kafam o kadar karisti ki dün gece düsünmekten hic uyuymadim, ne yapayim, nasil yaparim diye.. siz benim yerimde olsaniz ne yapardiniz? dedigim gibi iki konu var biri kanser, digeri tamamen bu psikolojik durum.
simdiden bu kadar uzun yaziyi okuyup cevap yazacak arkadaslara tesekkür ederim..
ben 10 yasindaki kedimi gecen sene kanserden kaybettim. ve kanser yüksek ihtimalle yaptirdigim asidan oldu. tumor tam asinin yapildigi sirt bölgesindeydi. bu konuda (duymayanlar icin) son yillarda cok arastirma yapiliyor ve asilarin gerekliligi tartisiliyor. ben de kedim kanser olana kadar duymamistim. bakmak isterseniz, vaccine-associated sarcoma ya da asi iliskili sarkom diye aratip biraz okuyabilirsiniz. tabii böyle bir aci yasayinca bir daha kedime asi yaptirmam dedim.
sonuc olarak iki yeni kedi sahiplendik, su anda ikisi de bir yasini yeni gecti. biz sahiplenmeden ilk asilari tamamlanmisti zaten. simdi bir sene sonra yenilenen karma asi vakitleri geldi. ve benim aylardir uykularim kaciyor ne yapmam gerektigine dair. bir de sorun sadece kanser de degil, belki kanser zaten cok düsük bir ihtimalken benim basima geldi.. durum su:
öncelikle kanser riski nedeniyle, asla evden cikmayan, seyahat etmeyen iki kediye asi yaptirma konusunda ne düsünüyorsunuz, gercekten gerekli mi sizce, yaptirmazsak bunun yaptirimi ya da sonucu ne olabilir?
ikincisi yaptirmaya karar verdim diyelim. asil beni kitleyen durum kedilerin psikolojileri. biz bu kedileri aldigimizda ikisi de barinaktaydi, ve psikolojileri iyi degildi. hayatimda hic görmedigim bir korkaklik seviyeleri vardi. zaman icinde (ki neredeyse bir yil oldu bizle olali, ve corona sayesinde evde her an birlikteydik) bir tanesi bize cok alisti, kucagimizdan inmez, ama yine de bir ses duysun, kapi calsin, birinin gelmesini hic düsünemiyorum bile, hayvanin korkusunu ve kacisini sonra kendini bir delige sokusunu anlatamam.. digeri bunun bin kat kötüsü cünkü o bize bile alisamadi, evde denk gelince korkarak yolunu degistiriyor. anca biz sabit yatarken otururken 3. ayin sonunda filan bizim yanimiza biraz gelmeye basladi ama bu da cok kisa sürüyor. bana biraz sevdiriyor, ama esimden cok korkuyor. hayvan sürekli korkak ve tedirgen, cok üzülüyoruz, asiri zor bir hayati var. corona olunca eve cok gelen giden olmadi. ilk kez gecen ay iki arkadasimiz 3 gün bizde kaldi, ve iki kedimiz de bu 3 günü dolabin altinda gecirdi :(
simdi bu korkaklikta iki kediyi, özellikle ikinciyi, kutuya koyup, ilk kez disari cikarip, baska insanlarla (veterinerle) denk getirip, hele onu kontrol edip asi yapmasini istemek, bu hayvanin kalp kirizi filan gecirmesine, ya da bir daha düzelmeyecek sekilde travma yasamasina sebep olabilir diye düsünüyorum, bundan cok korkuyorum. dedigim gibi bir senede tüm cabalarimiza ilgimize ragmen anca bu duruma getirebildik.
ikisini birlikte cikarmak var. ama baska bir insanla karsilikli gelmek ikisi icin de cok korkunc olabilir. ama nereye kadar tabii.. bu hayvanlar hic mi veterinere gitmeyecek.
ya kafam o kadar karisti ki dün gece düsünmekten hic uyuymadim, ne yapayim, nasil yaparim diye.. siz benim yerimde olsaniz ne yapardiniz? dedigim gibi iki konu var biri kanser, digeri tamamen bu psikolojik durum.
simdiden bu kadar uzun yaziyi okuyup cevap yazacak arkadaslara tesekkür ederim..
Öncelikle başınız sağolsun, kedi kaybetme acısını yaşadım, o vicdan muhasebesini de çok iyi anlıyorum.
Evden dışarı çıkmayan/seyahat etmeyen kedinin aşıya gereksinimi olması konusunda malesef gerekli olduğunu düşünüyorum. Kaybettiğim kedim, evden dışarı adımını atmayan 9 yıl boyunca evde yaşayan bir kediydi ve aynı bu şekilde 'evden çıkmıyorsa aşı yapmaya gerek yok' diyen veterinerlerin kurbanı oldu. Çünkü başka bir hayvandan bulaşan bir virüsle mücadele edemedi ve hızlı bir şekilde kaybettik. Evden çıkmamaları, virüsle başbaşa kalmayacakları anlamına gelmiyormuş, bu şekilde öğrendik. Dışarda sevdiğimiz hayvanlar, üzerinden geçtiğimiz yollar, kedili bahçeler vb. biz onlara sürekli bir şeyler taşıyoruz.
İkinci kısma gelince, yerinizde olsam bir vetterapistten yardım alırdım. instagram'da vetterapist ve beneklimorkedi kullanıcı isimli, kedi davranış bozuklukları ve travmalarıyla ilgili yardımcı olabilecek iki hesap önerebilirim.
istanbul'daysanız, çok başarılı olduğunu düşündüğüm vetart ile görüşebilir, aşı ve kanser arasındaki kafa karışıklığını bi nebze olsun giderebilirsiniz.
Yani kanser olmasın diye uğraştıktan sonra bu kez de organ yetmezliği vs. başınıza gelebilir. Umarım kedileriniz hızlıca düzelirler ve çok mutlu olurlar.
Evden dışarı çıkmayan/seyahat etmeyen kedinin aşıya gereksinimi olması konusunda malesef gerekli olduğunu düşünüyorum. Kaybettiğim kedim, evden dışarı adımını atmayan 9 yıl boyunca evde yaşayan bir kediydi ve aynı bu şekilde 'evden çıkmıyorsa aşı yapmaya gerek yok' diyen veterinerlerin kurbanı oldu. Çünkü başka bir hayvandan bulaşan bir virüsle mücadele edemedi ve hızlı bir şekilde kaybettik. Evden çıkmamaları, virüsle başbaşa kalmayacakları anlamına gelmiyormuş, bu şekilde öğrendik. Dışarda sevdiğimiz hayvanlar, üzerinden geçtiğimiz yollar, kedili bahçeler vb. biz onlara sürekli bir şeyler taşıyoruz.
İkinci kısma gelince, yerinizde olsam bir vetterapistten yardım alırdım. instagram'da vetterapist ve beneklimorkedi kullanıcı isimli, kedi davranış bozuklukları ve travmalarıyla ilgili yardımcı olabilecek iki hesap önerebilirim.
istanbul'daysanız, çok başarılı olduğunu düşündüğüm vetart ile görüşebilir, aşı ve kanser arasındaki kafa karışıklığını bi nebze olsun giderebilirsiniz.
Yani kanser olmasın diye uğraştıktan sonra bu kez de organ yetmezliği vs. başınıza gelebilir. Umarım kedileriniz hızlıca düzelirler ve çok mutlu olurlar.
- amelie poulain
(24.01.22 12:21:25 ~ 12:22:42)
başınız sağ olsun.
evden hiç çıkmayan kedilerime iç-dış parazit aşısı dışında aşı yaptırmıyorum.
ne olursa olsun, 10 yaşındaki hayvanların bünyesine aşılar ağır geliyor.
2 yaşına kadar tüm aşılarını tam yaptırıp, devamında aşısız devam ettim hepsinde ve hiçbir sorun yaşamadım.
şimdiye kadar tanıdığım iyi kötü birçok veteriner de aşı konusunda ısrarcı olmuyor zaten.
amelie poulain'e hem katılıyorum hem katılmıyorum.
sorun bence aşı yaptırmamaktan değil, buna bağlı olarak yapılan diğer şeylerden kaynaklanıyor.
mesela, evde kediniz varken -aşılı ya da aşısız- dışarıda sokak kedisi falan "asla" sevmemeniz lazım.
dokunmayacaksınız yani.
hatta ben arkadaşlarımın bile hayvanlarıyla çok haşır neşir olmuyorum.
dışarı da paçama bir kedi sürtünürse, gerekirse kedilerime temas etmeden kapıdan girer girmez üzerimi değiştiriyorum.
veterinerin bekleme odası kalabalıksa, dışarıda bekliyorum.
bunlara aşı olsa da dikkat etmeniz lazım, olmasa da.
yani onlara sürekli bir şey taşıyoruz ama bunun kontrol edebileceğimiz bir kısmı da var.
bunun dışında, evinize giren çıkan eşinizin dostunuzun fipli kedisi vs. olabilir.
benim bir arkadaşımın kedisi fip taşıyıcısı ve evime almıyorum, o da gelmiyor zaten mesela.
diğer yandan, kedilerin bağışıklığını sadece aşılar sağlamıyor.
gidip yılda 1-2 kere tam biyokimya kan tahlillerini yaptırıp içorganlarına, bağışıklık seviyesine bakacaksınız.
iyi besleyeceksiniz, iyi bakacaksınız, üşütmemesine, diş sağlığına dikkat edeceksiniz.
veterinere götürmekten dolayı kalp krizi geçirip ölmezler ama travmatize oluyorlar ister istemez.
yine de aşı için olmasa da bir şekilde bir gün veterinere götürmeniz gerekecek.
maalesef biraz zor olabiliyor ama aranızda güven bağı güçlendikçe biraz sakinleşebilir zamanla.
evden hiç çıkmayan kedilerime iç-dış parazit aşısı dışında aşı yaptırmıyorum.
ne olursa olsun, 10 yaşındaki hayvanların bünyesine aşılar ağır geliyor.
2 yaşına kadar tüm aşılarını tam yaptırıp, devamında aşısız devam ettim hepsinde ve hiçbir sorun yaşamadım.
şimdiye kadar tanıdığım iyi kötü birçok veteriner de aşı konusunda ısrarcı olmuyor zaten.
amelie poulain'e hem katılıyorum hem katılmıyorum.
sorun bence aşı yaptırmamaktan değil, buna bağlı olarak yapılan diğer şeylerden kaynaklanıyor.
mesela, evde kediniz varken -aşılı ya da aşısız- dışarıda sokak kedisi falan "asla" sevmemeniz lazım.
dokunmayacaksınız yani.
hatta ben arkadaşlarımın bile hayvanlarıyla çok haşır neşir olmuyorum.
dışarı da paçama bir kedi sürtünürse, gerekirse kedilerime temas etmeden kapıdan girer girmez üzerimi değiştiriyorum.
veterinerin bekleme odası kalabalıksa, dışarıda bekliyorum.
bunlara aşı olsa da dikkat etmeniz lazım, olmasa da.
yani onlara sürekli bir şey taşıyoruz ama bunun kontrol edebileceğimiz bir kısmı da var.
bunun dışında, evinize giren çıkan eşinizin dostunuzun fipli kedisi vs. olabilir.
benim bir arkadaşımın kedisi fip taşıyıcısı ve evime almıyorum, o da gelmiyor zaten mesela.
diğer yandan, kedilerin bağışıklığını sadece aşılar sağlamıyor.
gidip yılda 1-2 kere tam biyokimya kan tahlillerini yaptırıp içorganlarına, bağışıklık seviyesine bakacaksınız.
iyi besleyeceksiniz, iyi bakacaksınız, üşütmemesine, diş sağlığına dikkat edeceksiniz.
veterinere götürmekten dolayı kalp krizi geçirip ölmezler ama travmatize oluyorlar ister istemez.
yine de aşı için olmasa da bir şekilde bir gün veterinere götürmeniz gerekecek.
maalesef biraz zor olabiliyor ama aranızda güven bağı güçlendikçe biraz sakinleşebilir zamanla.
- blatta hiberna (24.01.22 12:37:41)
merhaba, öncelikle başınız sağ olsun. yıllar önce kedimi yanlış tercihlere kaybetmiş biri olarak sizi ve içinde bulunduğunuz durumu anlıyorum.
dışarıda kedilerle haşır neşir olmuyorsanız ve eve yeni bir kedi getirme ihtimaliniz yoksa aşı yaptırmasanız da olur gibi düşünüyorum çünkü başınızdan böyle bir hikaye halihazırda geçtiğinden allah korusun ikinci bir denk gelmede kendinizi nasıl hissedersiniz bilmiyorum. bu çok kişisel bir karar ve bilimin de yüzde yüz bu olmalıdır diye üzerinde mutabık kaldığı bir konu değil maalesef. ben ve etrafımdaki birçok kişi mevcut veterinerimizin aşı yapmayabiliriz isterseniz zaten dikkat ediyorsunuz tecrübelisiniz yönlendirmesini dinledik, ben henüz pişmanlık yaşayan birini görmedim. yine de bu çok kişisel bir tercih ve yaşadığınız hayatın kedinize karşı risklerini en iyi siz tahlil ederek bu kararı verebilirsiniz.
eğer aşı yaptırma kararı alırsanız istanbul içinde birçok veteriner hekim evinize gelerek aşı yapıyorlar, o konuda sorun yaşayacağınızı düşünmüyorum. başından travma geçmiş kedilerle ilgili olarak da yine hekiminize danışarak belki bir dönem antidepresan kullanmanızı (kediler için:)), evin içinde imkanınız dahilinde yüksek alanlar yaratarak ve çeşitli yerlere kutular koyarak kedilerinize güvenli bölgeler yaratmanızı ve bu ne kadar işe yarayabilir bilmiyorum ama feliway ürünlerini denemenizi önerebilirim. yine senelerdir kedilerle olan tecrübelerimden yola çıkarak eşinizde özellikle öteki kediyi tedirgin eden davranış nedir, onu belki gözlemleyerek bulmayı ve azaltmayı önerebilirim. bu tiz veya yüksek ses olabilir, üstten yanaşma olabilir, yere topuklarını vurarak yürüme olabilir bu tarz hani sizin normal şartlarda fark etmeyeceğiniz ama kediler için çok ayırt edici şeylere dikkat ederek belki bu süreci daha ılımlı hale getirebilirsiniz.
kedilerinize ve size sağlıklı ve musmutlu ömürler diliyorum :)
dışarıda kedilerle haşır neşir olmuyorsanız ve eve yeni bir kedi getirme ihtimaliniz yoksa aşı yaptırmasanız da olur gibi düşünüyorum çünkü başınızdan böyle bir hikaye halihazırda geçtiğinden allah korusun ikinci bir denk gelmede kendinizi nasıl hissedersiniz bilmiyorum. bu çok kişisel bir karar ve bilimin de yüzde yüz bu olmalıdır diye üzerinde mutabık kaldığı bir konu değil maalesef. ben ve etrafımdaki birçok kişi mevcut veterinerimizin aşı yapmayabiliriz isterseniz zaten dikkat ediyorsunuz tecrübelisiniz yönlendirmesini dinledik, ben henüz pişmanlık yaşayan birini görmedim. yine de bu çok kişisel bir tercih ve yaşadığınız hayatın kedinize karşı risklerini en iyi siz tahlil ederek bu kararı verebilirsiniz.
eğer aşı yaptırma kararı alırsanız istanbul içinde birçok veteriner hekim evinize gelerek aşı yapıyorlar, o konuda sorun yaşayacağınızı düşünmüyorum. başından travma geçmiş kedilerle ilgili olarak da yine hekiminize danışarak belki bir dönem antidepresan kullanmanızı (kediler için:)), evin içinde imkanınız dahilinde yüksek alanlar yaratarak ve çeşitli yerlere kutular koyarak kedilerinize güvenli bölgeler yaratmanızı ve bu ne kadar işe yarayabilir bilmiyorum ama feliway ürünlerini denemenizi önerebilirim. yine senelerdir kedilerle olan tecrübelerimden yola çıkarak eşinizde özellikle öteki kediyi tedirgin eden davranış nedir, onu belki gözlemleyerek bulmayı ve azaltmayı önerebilirim. bu tiz veya yüksek ses olabilir, üstten yanaşma olabilir, yere topuklarını vurarak yürüme olabilir bu tarz hani sizin normal şartlarda fark etmeyeceğiniz ama kediler için çok ayırt edici şeylere dikkat ederek belki bu süreci daha ılımlı hale getirebilirsiniz.
kedilerinize ve size sağlıklı ve musmutlu ömürler diliyorum :)
- evde liyakat kalmamis (24.01.22 12:56:21)
cok tesekkür ederim cevaplar icin. kedilerin evde sadece bizleyken sikintisini astik diyebiliriz. kücük olan kendi kendine tedirgin, ama yanima geliyor sevdiriyor. birlikte oynuyorlar. sorun kapi caldiginda, baskasinin gelmesi ihtimali. yani baska insanlar, sesler her seyden korkuyorlar. yani haliyle veteriner bayagi korkunc bir tecrübe olabilir onlar icin..
istanbul'da degilim hatta yurtdisindayim, burada asi yapmamaya nasil bakacaklarina da emin degilim, bence yapmayi tercih ederler. ben de aslinda ilk birkac sene yapilabilir diye düsünüyorum. ama dedigim gibi asiri korkak olmalari beni cok geriyor.
acaba kücük bir sakinlestirici vermeyi mi denesem veterinerle konusup en azindan travma yasamazlar.. kanserli kedimi de anca sakinlestirici ile götürebilir olmustum :(
yani asi olmasa genel kontrol icin eninde sonunda bu hayvanlar veterinere gidecek.. gercekten zor bir durum.
bir de, eve arkadasimizin köpeginin evimize gelme ihtimali var. daha onlar varken hic gelmedi, ama ihtimal sonucta. belki bu durumda asi yaptirmak daha yararli olabilir.
istanbul'da degilim hatta yurtdisindayim, burada asi yapmamaya nasil bakacaklarina da emin degilim, bence yapmayi tercih ederler. ben de aslinda ilk birkac sene yapilabilir diye düsünüyorum. ama dedigim gibi asiri korkak olmalari beni cok geriyor.
acaba kücük bir sakinlestirici vermeyi mi denesem veterinerle konusup en azindan travma yasamazlar.. kanserli kedimi de anca sakinlestirici ile götürebilir olmustum :(
yani asi olmasa genel kontrol icin eninde sonunda bu hayvanlar veterinere gidecek.. gercekten zor bir durum.
bir de, eve arkadasimizin köpeginin evimize gelme ihtimali var. daha onlar varken hic gelmedi, ama ihtimal sonucta. belki bu durumda asi yaptirmak daha yararli olabilir.
- kaputt (24.01.22 13:13:30 ~ 13:14:39)
sakinleştirici değil de, bitki ilacı etkisi gibi hafif bir şey için composure ya da kalmvet bulabilirseniz deneyin.
veterinerinize de sorun tabii.
köpekten kediye hastalık geçişi kediden kediye olduğu kadar çok değil bu arada.
yani dış parazit aşısı olduğu sürece köpek sorun olmaz.
veterinerinize de sorun tabii.
köpekten kediye hastalık geçişi kediden kediye olduğu kadar çok değil bu arada.
yani dış parazit aşısı olduğu sürece köpek sorun olmaz.
- blatta hiberna (24.01.22 13:36:58)
1
