[]
Okumaya üşenenler ve soru nerede diyenler için;
Sıfır deneyim, sıfır tanıdık ve işe yaramaz bir diploma ile nasıl iş bulunur?
30 yaşında üniversiteye geri döndüğünüze değecek bölümler nelerdir?
Uzun ve daha anlamlı hali az aşağıda
/-/-/-/-/
Evet, mucizevi bir cevap beklemiyorum. Sadece çok sıkışmış hissediyorum belki başka bir alternatif sunan olur diye burayım. Evet, hayatın benim mazeretlerimle ilgilenmediğini biliyorum.
29 yaşında erkek bireyim yarışmaya Batı Anadolu’dan katılıyorum.
Boktan bir üniversitenin işe yaramaz (uluslararası ilişkiler) bir alanından 2017 yılının başında mezunum. Ailem barajı bile geçemeyeceğimi düşünmüştü zamanında o yüzden madem tutturdun git oku oldu. Not Ortalamam 3,43.
Bir süre iş aradım. Ancak iş ilanlarındaki tanımlar bana hiçbir şey ifade etmiyordu. İstenenlerin neredeyse hiçbirinin bana uymadığını düşündüm. Halen de öyle düşünüyorum gerçi. İş ilanı görünce anlamsız bir metne bakıyormuşum gibi geliyor.
Fiziksel ve mental olarak bazı zorluklarla uğraştım üniye başladığımdan beri (2 trafik kazası). Ancak şu an için büyük ölçüde üstesinden geldim. En azından fiziksel sorunlarımın büyük bir kısmının. Ailem ve arkadaşlarım ise artık benden doğru düzgün bir iş bulmamı bekliyor.
Covid-19’dan hemen öncesi yüksek lisansa başlamıştım. Ancak boktan üniversiteden mezun olmanın dezavantajları ile sadece mezun olduğum üniversiteden kabul alabildim. Hızlandırılmış lisans eğitimi gibiydi. Devam etmedim.
İngilizcem fena değildi. En azından geliştirmeye çalışıyordum. Bildiğim hiçbir yeteneğim yok. Hayalim yok. Hobim yok. Bir iş hayatı geçmişim yok. Özgeçmişim boş bir kağıttan ibaret. Sadece meraklıyım. Saatlerce okuyabilirim, yazabilirim. İlginç olduğu sürece. Borcum ve birikimim yok. Ailemin evinde yalnız yaşıyorum. Bazı internet işlerinden az bir para kazanıyorum. ( Blog, podcast vb için içerik yazarlığı)
KPSS mi kassam diye düşünüyorum ancak sınav süreci çok sıkıcı. Hatta bence biraz aşağılayıcı. Sınavdan iyi bir sonuç olsam iş bulacağım garanti değil. “Referans” leşliğe bulaşmasam bile bunun düşüncesi bile rahatsız ediyor.
Lisans için ya da yüksek lisans için dönebilirim üniye. Açıktan dört tane ön lisansım var. Bunların geçiş alanlarını görsellerle ekledim. Bir de klasik adalet var onda da hukuk var sadece. Ancak 4-5 sene okumak istiyor muyum emin değilim. Okuyacak olsam bile bir iş bulmam lazım. Ancak okuldan başka da bir şey gelmiyor aklıma.
Önceden garsonluk, kasiyerlik, paketçilik, amelelik vs yaptım. Ama bunların hepsi kayıtsız işlerdi. Şu anda bunları yapabilir miyim tekrar, sağlığım imkan verir mi kestiremiyorum. Tekrar üniye gideceksem de en azından ikisini birlikte sürdürebileceğim bir iş olmalı. Asgari ücret yeterli mevcutta kira derdim olmadığı için ama 12-14 saat 6 gün oldu mu olmuyor.
Adalet -> İnsan ilişkilerim pek iyi değil. Hukuk muhabbeti malum, son zamanlarda herkes gömüyor. Teori de güzel ama pratikte pek istediğimi sanmıyorum.
Bilgisayar -> Benim Pek fazla arkadaşım yok. Ancak bütün arkadaşlarımın neredeyse hepsi bir şekilde bilişim sektöründe çalışıyor. Açıkçası beni heyecanlandıran, yeni ve güzel şeyler gördüğümde mutlu olduğum bir alan. Ancak daha önce yazılım (web dev/front end, back-end değil) öğrenme çabalarım olmuştu. Başarılı olamamıştım. Yazılım öğrenebileceğim konusunda ciddi endişelerim var.
Vet -> Hayvanları seviyorum, bir canlının sorununu çözmek oldukça tatmin edicidir sanıyorum. Ancak bu medikal bir iş. Bunun altında kalkabileceğimden emin değilim. Ancak sınırsız ve zamansız olması da cezbedici başka bir yanı. Plase genetik olur herhalde, 20 yıldır geleceğin mesleği deniyor sonuçta.
Kültür -> İşsizliğime işsizlik katacak ama belki farklı bir yol çıkar, bilmiyorum.
işe yaramaz bir diploma ile nasıl iş bulunur?
Okumaya üşenenler ve soru nerede diyenler için;Sıfır deneyim, sıfır tanıdık ve işe yaramaz bir diploma ile nasıl iş bulunur?
30 yaşında üniversiteye geri döndüğünüze değecek bölümler nelerdir?
Uzun ve daha anlamlı hali az aşağıda
/-/-/-/-/
Evet, mucizevi bir cevap beklemiyorum. Sadece çok sıkışmış hissediyorum belki başka bir alternatif sunan olur diye burayım. Evet, hayatın benim mazeretlerimle ilgilenmediğini biliyorum.
29 yaşında erkek bireyim yarışmaya Batı Anadolu’dan katılıyorum.
Boktan bir üniversitenin işe yaramaz (uluslararası ilişkiler) bir alanından 2017 yılının başında mezunum. Ailem barajı bile geçemeyeceğimi düşünmüştü zamanında o yüzden madem tutturdun git oku oldu. Not Ortalamam 3,43.
Bir süre iş aradım. Ancak iş ilanlarındaki tanımlar bana hiçbir şey ifade etmiyordu. İstenenlerin neredeyse hiçbirinin bana uymadığını düşündüm. Halen de öyle düşünüyorum gerçi. İş ilanı görünce anlamsız bir metne bakıyormuşum gibi geliyor.
Fiziksel ve mental olarak bazı zorluklarla uğraştım üniye başladığımdan beri (2 trafik kazası). Ancak şu an için büyük ölçüde üstesinden geldim. En azından fiziksel sorunlarımın büyük bir kısmının. Ailem ve arkadaşlarım ise artık benden doğru düzgün bir iş bulmamı bekliyor.
Covid-19’dan hemen öncesi yüksek lisansa başlamıştım. Ancak boktan üniversiteden mezun olmanın dezavantajları ile sadece mezun olduğum üniversiteden kabul alabildim. Hızlandırılmış lisans eğitimi gibiydi. Devam etmedim.
İngilizcem fena değildi. En azından geliştirmeye çalışıyordum. Bildiğim hiçbir yeteneğim yok. Hayalim yok. Hobim yok. Bir iş hayatı geçmişim yok. Özgeçmişim boş bir kağıttan ibaret. Sadece meraklıyım. Saatlerce okuyabilirim, yazabilirim. İlginç olduğu sürece. Borcum ve birikimim yok. Ailemin evinde yalnız yaşıyorum. Bazı internet işlerinden az bir para kazanıyorum. ( Blog, podcast vb için içerik yazarlığı)
KPSS mi kassam diye düşünüyorum ancak sınav süreci çok sıkıcı. Hatta bence biraz aşağılayıcı. Sınavdan iyi bir sonuç olsam iş bulacağım garanti değil. “Referans” leşliğe bulaşmasam bile bunun düşüncesi bile rahatsız ediyor.
Lisans için ya da yüksek lisans için dönebilirim üniye. Açıktan dört tane ön lisansım var. Bunların geçiş alanlarını görsellerle ekledim. Bir de klasik adalet var onda da hukuk var sadece. Ancak 4-5 sene okumak istiyor muyum emin değilim. Okuyacak olsam bile bir iş bulmam lazım. Ancak okuldan başka da bir şey gelmiyor aklıma.
Önceden garsonluk, kasiyerlik, paketçilik, amelelik vs yaptım. Ama bunların hepsi kayıtsız işlerdi. Şu anda bunları yapabilir miyim tekrar, sağlığım imkan verir mi kestiremiyorum. Tekrar üniye gideceksem de en azından ikisini birlikte sürdürebileceğim bir iş olmalı. Asgari ücret yeterli mevcutta kira derdim olmadığı için ama 12-14 saat 6 gün oldu mu olmuyor.
Adalet -> İnsan ilişkilerim pek iyi değil. Hukuk muhabbeti malum, son zamanlarda herkes gömüyor. Teori de güzel ama pratikte pek istediğimi sanmıyorum.
Bilgisayar -> Benim Pek fazla arkadaşım yok. Ancak bütün arkadaşlarımın neredeyse hepsi bir şekilde bilişim sektöründe çalışıyor. Açıkçası beni heyecanlandıran, yeni ve güzel şeyler gördüğümde mutlu olduğum bir alan. Ancak daha önce yazılım (web dev/front end, back-end değil) öğrenme çabalarım olmuştu. Başarılı olamamıştım. Yazılım öğrenebileceğim konusunda ciddi endişelerim var.
Vet -> Hayvanları seviyorum, bir canlının sorununu çözmek oldukça tatmin edicidir sanıyorum. Ancak bu medikal bir iş. Bunun altında kalkabileceğimden emin değilim. Ancak sınırsız ve zamansız olması da cezbedici başka bir yanı. Plase genetik olur herhalde, 20 yıldır geleceğin mesleği deniyor sonuçta.
Kültür -> İşsizliğime işsizlik katacak ama belki farklı bir yol çıkar, bilmiyorum.
Açık konuşmak gerekirse tıp dışında üniversiteye dönmeye değecek bölüm yok. Bir de diş hekimliği derim. Geri kalan her bölüm senin çabanla birlikte onlarca şeye bağlı. 30 yaşında tıp okumak ya da diş hekimliği okumak da çok mantıklı değil, o da ayrı bir konu.
Sana şu an için uygun bölüm hukuk olabilir. Bilgisayar mühendisliği puanları düşük değil. Uluslararası ilişkiler okuduysan alanın EA'dır diye düşünüyorum. Bu yaştan sonra fizik, kimya, biyoloji öğrenip bilgisayar mühendisliği kazanman zor olur. Bence hiç o işe bulaşma.
Ben de senin gibi hukuka geçiş yaparım diye düşünüp adalet bitirmiştim ama adalet bölümü bana çok boş geldi. Mühendisliğin üstüne de hukuk okumak istemedim çünkü hukuk Türkiye'de en kötü günlerini yaşıyor.
Veterinerlik bence iyi bir fikir. Bunu düşünebilirsin.
Benim bonus tavsiyem dış ticaret. Ticaretle, lojistikle ilgili bir şeyler okuyup, bunu İngilizce ile birleştirip yolunu kısaltabilirsin.
Sana şu an için uygun bölüm hukuk olabilir. Bilgisayar mühendisliği puanları düşük değil. Uluslararası ilişkiler okuduysan alanın EA'dır diye düşünüyorum. Bu yaştan sonra fizik, kimya, biyoloji öğrenip bilgisayar mühendisliği kazanman zor olur. Bence hiç o işe bulaşma.
Ben de senin gibi hukuka geçiş yaparım diye düşünüp adalet bitirmiştim ama adalet bölümü bana çok boş geldi. Mühendisliğin üstüne de hukuk okumak istemedim çünkü hukuk Türkiye'de en kötü günlerini yaşıyor.
Veterinerlik bence iyi bir fikir. Bunu düşünebilirsin.
Benim bonus tavsiyem dış ticaret. Ticaretle, lojistikle ilgili bir şeyler okuyup, bunu İngilizce ile birleştirip yolunu kısaltabilirsin.
- dissendium
(13.08.21 22:14:20)
ablacım/abicim okudum.
senin olayın vizyonsuzluk.
aman haa iş bulmadan yeni bi eğitimden medet umma. boşa enerji ve çaba.
yapacağın şey bir an önce çıtayı düşürerek bi beyaz yaka işi bulmak. yani süper maaş vermesinler gerekirse olsun, gir referans alırsın bişeyler öğrenirsin.
bu süreçte ha deyince bu düşük level işleri de bulamıyorsan hemen sap erp gibi temel ve yaygın ihtiyaç duyulan kurslara git. cv 'yi şişir biraz. yalandan veya gerçekten staj yerlerini parlat.
her yere ön yazı ve parlak güncel cv'yle başvuru yap her gün.
en en ennnnn kötü plan daha önce de yapmışsın nasılsa yine garsonlıuk falan yaparak par biriktir almanyay falan yani devlet okulu bedava olan bi ülkeye gidip master yap. o sırada haftada 20 saat çalışıp geçinecek kadar para kazanırsın. sonrasını biliyorsun zaten. ama bloke hesapta para lazım gitmeden önce. o yüzden garsonluk dedim.aile verirse hemen şimdi git.
senin olayın vizyonsuzluk.
aman haa iş bulmadan yeni bi eğitimden medet umma. boşa enerji ve çaba.
yapacağın şey bir an önce çıtayı düşürerek bi beyaz yaka işi bulmak. yani süper maaş vermesinler gerekirse olsun, gir referans alırsın bişeyler öğrenirsin.
bu süreçte ha deyince bu düşük level işleri de bulamıyorsan hemen sap erp gibi temel ve yaygın ihtiyaç duyulan kurslara git. cv 'yi şişir biraz. yalandan veya gerçekten staj yerlerini parlat.
her yere ön yazı ve parlak güncel cv'yle başvuru yap her gün.
en en ennnnn kötü plan daha önce de yapmışsın nasılsa yine garsonlıuk falan yaparak par biriktir almanyay falan yani devlet okulu bedava olan bi ülkeye gidip master yap. o sırada haftada 20 saat çalışıp geçinecek kadar para kazanırsın. sonrasını biliyorsun zaten. ama bloke hesapta para lazım gitmeden önce. o yüzden garsonluk dedim.aile verirse hemen şimdi git.
- rewlack
(13.08.21 22:29:04)
Hocam siz çalışmak istemiyorsunuz ki. Onu yapamam, bu zor, öbürü şöyle diye bahaneleri arka arkaya sıralamışsınız.
Yani buradaki okul muhabbetinin bir anlamı yok o yüzden. Çalışmak istemediğiniz için herhangi birine girip okusanız ve mezun olsanız da bir şey olmaz. Çalışmak isterseniz de yine herhangi bir iş görür. Trade-off'ları illa ki var ama buradaki asıl sorun o ayrıntılar değil. Mindset'inizi değiştirmeniz gerekiyor.
"Ailem arkadaşlarım benden bunu bekliyor" herhangi bir işi yapmak için yeterince motive edici bir sebep değil, evet. Ama 30 yaşında bir erkeğin artık motivasyona değil sorumluluk almaya ihtiyacı var. "Hayat benim mazeretlerimle ilgilenmiyor" gibi sitemkâr ifadeleri ve "ailem bunu yap dedi, şu kazayı geçirdim" gibi kurban mentalitesini bir kenara bırakarak işe başlayabilirsiniz.
Yarın öbür gün aileniz yaşlanıp emekli olduğunda, gelirleri azaldığında, bir şeye ihtiyaçları olursa onlara kim yardım edecek? Elinden hiçbir iş gelmeyen bir adamla kimse evlenmez, bu hayattan gerçekten bir çocuk sahibi bile olmadan geçip gitmek mi istiyorsunuz? Bu sorulara cevabınız varsa "emin olup" bir şeyler yapmaya başlamanız lazım. Başladıktan sonra gerisi gelir.
Yani buradaki okul muhabbetinin bir anlamı yok o yüzden. Çalışmak istemediğiniz için herhangi birine girip okusanız ve mezun olsanız da bir şey olmaz. Çalışmak isterseniz de yine herhangi bir iş görür. Trade-off'ları illa ki var ama buradaki asıl sorun o ayrıntılar değil. Mindset'inizi değiştirmeniz gerekiyor.
"Ailem arkadaşlarım benden bunu bekliyor" herhangi bir işi yapmak için yeterince motive edici bir sebep değil, evet. Ama 30 yaşında bir erkeğin artık motivasyona değil sorumluluk almaya ihtiyacı var. "Hayat benim mazeretlerimle ilgilenmiyor" gibi sitemkâr ifadeleri ve "ailem bunu yap dedi, şu kazayı geçirdim" gibi kurban mentalitesini bir kenara bırakarak işe başlayabilirsiniz.
Yarın öbür gün aileniz yaşlanıp emekli olduğunda, gelirleri azaldığında, bir şeye ihtiyaçları olursa onlara kim yardım edecek? Elinden hiçbir iş gelmeyen bir adamla kimse evlenmez, bu hayattan gerçekten bir çocuk sahibi bile olmadan geçip gitmek mi istiyorsunuz? Bu sorulara cevabınız varsa "emin olup" bir şeyler yapmaya başlamanız lazım. Başladıktan sonra gerisi gelir.
- plutongezegendegilmi (13.08.21 22:29:38 ~ 22:31:39)
Kesinlikle okul okuma.. masabaşı iş +1
Artık üniversite diplomasının anlamı kalmadı. Vasıfsız masabaşı elemanı ve vasıflı çalışan yakın maaşlar alıyor.
Sizin için en büyük hata bir daha okul okumak olur.
Artık üniversite diplomasının anlamı kalmadı. Vasıfsız masabaşı elemanı ve vasıflı çalışan yakın maaşlar alıyor.
Sizin için en büyük hata bir daha okul okumak olur.
- OrangeYellow (14.08.21 00:44:40)
bence de hiç okumanıza gerek yok. blog yazarlığınızı ve ingilizcenizi öne çıkararak bir dijital ajansa metin yazarı olarak girmeye çalışın. giremezseniz de daha prestijli bir blog için yazıp bunu kaldıraç olarak kullanın. ayrıca mindset institute, istanbul işletme enstitüsü gibi yerler eğitimler veriyor. buralardan ilgi duyduğunuz bir kursa kaydolabilirsiniz. örneğin,www.iienstitu.com
ben işsiz kaldığım bir dönem böyle bir kurs sayesinde farklı bir sektörde rahatça işe girdim.
ben işsiz kaldığım bir dönem böyle bir kurs sayesinde farklı bir sektörde rahatça işe girdim.
- slow like honey (14.08.21 09:22:55)
Mezun olduğun bölüm nedir bilmiyorum ama KPSS çalışmak sonuca ulaşma açısından en işlevsel yol.
- şaban ballıses (14.08.21 12:08:31)
amelelik yapmış insanın iş beğenmeme sorunu yoktur. dalga mı geçiyorsunuz nedir. ben olsam veterinerlik okurdum illa okuyacaksam bu seçenekler içinde. yurt dışına kaçma gibi bir ihtimalin varsa da oldukça işe yarar bir bölüm. şimdiye kadar hep öncelikli vize grupları arasında gördüm. memlekette kalıp yapacaksan da yapılabilir bir iş. arkadaşların da o kadar meraklılarsa ajansa falan soksunlar bir yerden ne diyeyim. akıl veren çok olur da iş bul o zaman dediğinde kimse olmaz genelde.
- Efoody (17.08.21 04:13:27)
dostum tıp dışında bölüm okunmaz... ne yap ne et yurtdışına gitmenin bir yolunu bul ve hayata dön... tek şans maalesef bu... aksi halde 8-6 harcanmış bir ömür olur...
- konsomatrix (18.03.22 01:03:58)
1
