[]
Annenin duygusal yapısına bürünme - normal mi
Selam
40'a yaklaşmış bir yetişkin olarak böyle bir sorunum var. Annem %80 olumsuz, öfkeli ve üzgün bir kadın. Bir şeye olumsuz tepki gösterirken normalin çok dışında, çok fazla dramatize ederek (çoğu zaman nerdeyse trajedi haline getirerek) tepki gösteriyor (ve bunun böyle olduğunu, aslında normal tepki verdiğini ama tarzının bu olduğunu yeni anladım.)(evet ben de az tuhaf değilim sanırım.)
Bu durumlarda konu bana yöneliyorsa anında suçlama olarak algılıyorum ve öfkelenip ciddi boyutta tepki veriyorum, benim dışımda birine yöneliyorsa annemin öfkesini veya "yıkılışını"(?!??)(böyle algılıyorum evet) o kişiye iletmeye çalışır gibi öfkeleniyorum, savunma ve koruma içgüdüsüne kapılıyorum ce sert çıkıyorum. Yok annemin hedefi çok daha genel bir şeyse o anda bunalıyorum ve sıklıkla öfkeye kapılıp bazen anneme çemkiriyorum bazen annemin hedefine.
Her türlü öfkeleniyorum yani. Ama annem öfke küpü bir insan, onunla yaşamaya başlamadan önce böyle değildir, 5.5 yıldır gitgide daha gergin biri oldum.
Bu normal mi? Ne annemi değiştirebiliyorum ne şartları ne kendimi. Annemi bu kadar çok klonlamış halde yaşamam normal mi?
40'a yaklaşmış bir yetişkin olarak böyle bir sorunum var. Annem %80 olumsuz, öfkeli ve üzgün bir kadın. Bir şeye olumsuz tepki gösterirken normalin çok dışında, çok fazla dramatize ederek (çoğu zaman nerdeyse trajedi haline getirerek) tepki gösteriyor (ve bunun böyle olduğunu, aslında normal tepki verdiğini ama tarzının bu olduğunu yeni anladım.)(evet ben de az tuhaf değilim sanırım.)
Bu durumlarda konu bana yöneliyorsa anında suçlama olarak algılıyorum ve öfkelenip ciddi boyutta tepki veriyorum, benim dışımda birine yöneliyorsa annemin öfkesini veya "yıkılışını"(?!??)(böyle algılıyorum evet) o kişiye iletmeye çalışır gibi öfkeleniyorum, savunma ve koruma içgüdüsüne kapılıyorum ce sert çıkıyorum. Yok annemin hedefi çok daha genel bir şeyse o anda bunalıyorum ve sıklıkla öfkeye kapılıp bazen anneme çemkiriyorum bazen annemin hedefine.
Her türlü öfkeleniyorum yani. Ama annem öfke küpü bir insan, onunla yaşamaya başlamadan önce böyle değildir, 5.5 yıldır gitgide daha gergin biri oldum.
Bu normal mi? Ne annemi değiştirebiliyorum ne şartları ne kendimi. Annemi bu kadar çok klonlamış halde yaşamam normal mi?
Birlikte yaşamıyorum ama benimki de benzer durumdaydı. Dayanabileceğim son noktaya kadar dayandım, sonunda psikolojim bozuldu resmen. Gerçi çocukluğumuzdan beri psikolojimizi darmadağın etti sag olsun. Diğer 3 kardeşim ilişiğini kesti, ben yapamadım vicdanen ve tüm yük omuzlarıma bindi.
Sonunda iyi bi psikiyatrist ayarladım. İlaç tedavisi uyguluyor epey iyi geldi gibi. Belli yaşlardan sonra psikologla sonuç almak zor oluyor o yüzden ben direkt psikiyatrist ve ilaç tedavisini düşündüm, şu anki gidişattan memnunum.
Anneyle bağınız kuvvetliyse onun ruhsal süreci tüm hayatınızı cehenneme çevirebiliyor.
Sonunda iyi bi psikiyatrist ayarladım. İlaç tedavisi uyguluyor epey iyi geldi gibi. Belli yaşlardan sonra psikologla sonuç almak zor oluyor o yüzden ben direkt psikiyatrist ve ilaç tedavisini düşündüm, şu anki gidişattan memnunum.
Anneyle bağınız kuvvetliyse onun ruhsal süreci tüm hayatınızı cehenneme çevirebiliyor.
- msb
(06.03.21 22:52:35)
Duyuru'daki Psikologlardan biri eğer yanlışsa düzeltir muhtemelen, ancak "duygusal geçişkenlik" gibi bir kavram var yakın olunan kişiler arasında.
- dreamnesiac
(06.03.21 23:07:23)
@msb
Anneme artık doktor ilaç vs yetmiyor, işlemiyor. Artık diyorum bak dikkat et. Öyle bir illet yapışmış ki onun zihnine, kimle gelip yapıştığını da biliyorum da... nasıl kurtarırız ne yapılabilir hiçbir şey bilemiyorum artık. Bağımız aşırı kuvvetli. O kadar ki, hakkaten gönlüme göre biri olsa gelse evlenelim dese (henüz evlenmedim), evlenip giderek annemi terk etmiş olacağımı düşünüp çok huzursuz olacağımdan, müthiş vicdan acısı yaşayacağımdan eminim, o derece. Bunda annemin sadece ruh hali değil beden sağlıksızlığı da çok etkili. Ama bunu iyileştirmeye çabalamaması da çok fazla etkili. Kadın en yavaş şekilde de olsa resmen intihar ediyor! Neyse... sağ ol.
@dreamnesiac
O kavramı bilmiyordum, bakayım. Sağ ol.
Anneme artık doktor ilaç vs yetmiyor, işlemiyor. Artık diyorum bak dikkat et. Öyle bir illet yapışmış ki onun zihnine, kimle gelip yapıştığını da biliyorum da... nasıl kurtarırız ne yapılabilir hiçbir şey bilemiyorum artık. Bağımız aşırı kuvvetli. O kadar ki, hakkaten gönlüme göre biri olsa gelse evlenelim dese (henüz evlenmedim), evlenip giderek annemi terk etmiş olacağımı düşünüp çok huzursuz olacağımdan, müthiş vicdan acısı yaşayacağımdan eminim, o derece. Bunda annemin sadece ruh hali değil beden sağlıksızlığı da çok etkili. Ama bunu iyileştirmeye çabalamaması da çok fazla etkili. Kadın en yavaş şekilde de olsa resmen intihar ediyor! Neyse... sağ ol.
@dreamnesiac
O kavramı bilmiyordum, bakayım. Sağ ol.
- 1bir1bir1 (07.03.21 02:04:04)
normal, zaten annenize dönüşmek istemedikçe dönüşürsünüz.
bir süre sonra bakışlarınız bile aynı olur.
bu aslında temelde anne gibi olarak ona onu anladığını gösterme çabasıyla ilgili kısmen.
ayrıca onun gibi olursanız sizi sevmesini ve onaylayacağınızı düşünmekle de ilgili.
yani sizi sevsin diye böyle oluyorsunuz.
bunların hepsi aslında birbiriyle alakalı ama çok derin bir konu tabii.
annenizi değiştiremezsiniz ve kurtaramazsınız.
anneyi kurtarmaya çalışmak çocuğu ebeveynleştirir.
siz 50 yaşına da gelseniz anne yanında çocuk (çocuk gibi davranmaktan değil, konumdan bahsediyorum) rolündesiniz, dinamiği bozmuş olursunuz, ki bozulmuş zaten.
bu aslında maalesef fazla nevrotik ebeveynlerin farkında olarak ya da olmayarak sergiledikleri bir istismar ya da istismarcı davranış biçimi.
olduğu gibi kabul edip saygı duymalısınız ve kendiniz olmalısınız.
gerekirse sevilmemeyi de göze almalısınız ama bunlar "tamam ben saygı duyuyorum" diyerek yapılacak işler değil.
bir duyuru klasiği olarak "terapiye gitmeniz lazım" diyorum.
bir süre sonra bakışlarınız bile aynı olur.
bu aslında temelde anne gibi olarak ona onu anladığını gösterme çabasıyla ilgili kısmen.
ayrıca onun gibi olursanız sizi sevmesini ve onaylayacağınızı düşünmekle de ilgili.
yani sizi sevsin diye böyle oluyorsunuz.
bunların hepsi aslında birbiriyle alakalı ama çok derin bir konu tabii.
annenizi değiştiremezsiniz ve kurtaramazsınız.
anneyi kurtarmaya çalışmak çocuğu ebeveynleştirir.
siz 50 yaşına da gelseniz anne yanında çocuk (çocuk gibi davranmaktan değil, konumdan bahsediyorum) rolündesiniz, dinamiği bozmuş olursunuz, ki bozulmuş zaten.
bu aslında maalesef fazla nevrotik ebeveynlerin farkında olarak ya da olmayarak sergiledikleri bir istismar ya da istismarcı davranış biçimi.
olduğu gibi kabul edip saygı duymalısınız ve kendiniz olmalısınız.
gerekirse sevilmemeyi de göze almalısınız ama bunlar "tamam ben saygı duyuyorum" diyerek yapılacak işler değil.
bir duyuru klasiği olarak "terapiye gitmeniz lazım" diyorum.
- blatta hiberna (07.03.21 02:08:54 ~ 02:11:49)
Annem hastalık hastası.
Ben de hastalık hastası oldum.
Bir de annem aşırı titiz, aynen Avrupa yakası iffet gibi de aniden sinirleniyor, yanlışlıkla bir şeyi döktüğümüzde.
Daha ayrı evde yaşamadığım için kendimin nasıl olacağını kestiremiyorum ama korkuyorum, ileride aynı şeyleri eşime ve çocuğuma yapcam diye.
Ben de hastalık hastası oldum.
Bir de annem aşırı titiz, aynen Avrupa yakası iffet gibi de aniden sinirleniyor, yanlışlıkla bir şeyi döktüğümüzde.
Daha ayrı evde yaşamadığım için kendimin nasıl olacağını kestiremiyorum ama korkuyorum, ileride aynı şeyleri eşime ve çocuğuma yapcam diye.
- Hallegadola (07.03.21 03:06:37)
@blatta hiberna
Bütün mesele bu zaten. Kendim olamıyorum. Tamamen annemle bütünleşmiş değilim çok şükür ama annemin çok büyük bir etkisi var, sanki hipnoz altındayım onunla yaşarken. O etkiden bir türlü çıkamıyorum ne yapsam çıkamıyorum ve sağlığı da hiç iyiye gitmediği için bırakıp gidemiyorum da. Herhalde böyle ölecez annem de ben de. Sağ ol.
Bütün mesele bu zaten. Kendim olamıyorum. Tamamen annemle bütünleşmiş değilim çok şükür ama annemin çok büyük bir etkisi var, sanki hipnoz altındayım onunla yaşarken. O etkiden bir türlü çıkamıyorum ne yapsam çıkamıyorum ve sağlığı da hiç iyiye gitmediği için bırakıp gidemiyorum da. Herhalde böyle ölecez annem de ben de. Sağ ol.
- 1bir1bir1 (07.03.21 03:11:26)
@Hallegadola
İffet annemin yanında çok hafif kalır gibi. Tv ve sosyal medyaden asla uzaklaşmayıp sürekli siyaset takip eden ve sürekli öfkeyle bağıran, sık sık da ağlayarak feryat eden bir kadın benim annem. Mutfakta ocağın üzerinde aspiratör, onun da üstünde dolap var. Çay ve tuz orada durur. İki katlıdır, üst kata binde bir erişmemiz gereken şeyleri koyarız çünkü boyumuz uzun değil. Dün kardeşim tuz kabını üst kata koymuş farkında değil. Annem de tuzun orada olduğunu görünce sanki 5 kio zeytinyağı yere dökülmüş murdar olmuş gibi çok acıklı bir tepki gösterdi. Ben de kardeşime seslendim tuzu yerine koy bak yukarı koymuşun alamadık diye. Kardeşimin de ayrı psikopatlığı neticesinde kavga çıktı. Bari annem bizim aramıza girmese, ama girdi ve ağlamaya başladı. Ama görsen dehşetle karışık bir ağlama. Arkadaş bütün vücudum baştan aşağı öfke oldu yahu. Evin tek sağlıklısı benim ve her şey bana çok ağır geliyor artık.
İffet annemin yanında çok hafif kalır gibi. Tv ve sosyal medyaden asla uzaklaşmayıp sürekli siyaset takip eden ve sürekli öfkeyle bağıran, sık sık da ağlayarak feryat eden bir kadın benim annem. Mutfakta ocağın üzerinde aspiratör, onun da üstünde dolap var. Çay ve tuz orada durur. İki katlıdır, üst kata binde bir erişmemiz gereken şeyleri koyarız çünkü boyumuz uzun değil. Dün kardeşim tuz kabını üst kata koymuş farkında değil. Annem de tuzun orada olduğunu görünce sanki 5 kio zeytinyağı yere dökülmüş murdar olmuş gibi çok acıklı bir tepki gösterdi. Ben de kardeşime seslendim tuzu yerine koy bak yukarı koymuşun alamadık diye. Kardeşimin de ayrı psikopatlığı neticesinde kavga çıktı. Bari annem bizim aramıza girmese, ama girdi ve ağlamaya başladı. Ama görsen dehşetle karışık bir ağlama. Arkadaş bütün vücudum baştan aşağı öfke oldu yahu. Evin tek sağlıklısı benim ve her şey bana çok ağır geliyor artık.
- 1bir1bir1 (07.03.21 03:17:50)
1
