Ekşi Duyuru

Ortaokulda başlamıştı. Bilim ve Teknik dergisi alıyordum kütüphaneden.

İlkokul-ortaokul zamanları google’a süpernova yazıp resimlere bakarak hülyalara dalıyordum. Bir de bilim çocuk aboneliğimiz vardı.

Yıl olarak 2009 2010 üniversite dönemi

Ufakken Ay’ın yolda giderken bizi takip ettiğini düşünür sinirim bozulurdu, merak ederdim. :) Sonraları ilkokulda tübitak’ın çocuk dergileri falan iyice sevdik uzayı.

ortaokul. jules verne ay a yolculuk.

İlgimi ilk çektiği dönem 99 depremi zamanı dikkat çekilen yıldız kaymalarının yaşandığını dönemdi. Her yıldız kaydığında biri ölüyor diye anlatılmıştı, daha doğrusu herkesin bir yıldızı var ve ölünce kayıyor diye...
Sonraları yazları, ağustos zamanlarında hep kayan yıldızları izlerdim. Neden ağustos dönemine denk geldi, deprem gecesi çok yıldız kaydı sorularının cevabını çok sonra öğrenecektim.
Her yılın temmuzun 3. Haftası ile ağustosun 3. haftası arasında perseidler kuşağı yaşanır, bol bol "yıldız kayması" görülür. Bu gibi açıklamalar aynı zamanda bana dini inancımı sorgulama sebebi de olmuştur. Demek ki böyle hikaye olarak anlatılan şeylerin kim bilir nasıl bambaşka mantıklı açıklaması var diye düşünüp bilimselliğe olan hayranlığımın arttığını hatırlıyorum.

Depremden 3 sene sonra feza gürsey bilim merkezine okul gezisi düzenlenmişti, orada ise daha elle tutulur şekilde gördüm uzay-astronomi işlerini. Sonra liseye geçince okul kütüphanesini karıştırıp kuşe kağıtlı uzay ansiklopedilerini inceleye inceleye devam ettim. İnternete tam zamanlı erişimim üniversiteye başladığım döneme denk geliyor, internet sayesinde ilgim zirveye ulaşıyor.

Arada es geçtiğim birkaç ufak detay var ilgimi pekiştiren, 5 yaşındayken annemin aldığı uzay temalı saat mesela. Işığını yakınca satürn beliriyordu. Tabii o zamanlar satürn olduğunu bilmiyorum ama etrafındaki halka çok havalı geliyor.
Bir de 7. Sınıfta okuduğum dandik bir kitap vardı merihliler diye. Yaşı yetenler hatırlar, okuma saati zorunluluğu diye bişey çıkmıştı .bir sürü kitap okuyup okuyacak bişey kalmayınca ona bakmıştım. Marslılarla ilgiliydi, anlatım çok kötüydü ama konu ilgimi çekmişti. O da biraz hem uzay hem de bilimkurgu sinemasına göz kırpışım oldu.

Gökyüzü hep ilgimi çekmiştir, ay, güneş, ayın bizi takip etmesi vs. cevaplar buldukça daha da farklı şeyler öğrendim ve önce evdeki ansiklopedilerden sonra bilim çocuk dergilerinden ilerlettim.

Hala da çok sever, çok izlerim.

2 sene önce falan fizik öğrenme isteğiyle başladı. Hayatın bu kadar içinde olup da önceden tanımlayamadığım yasaların, kuralların adının basit şekilde koyulması heyecanıyla... Ancak uzayda işler farklıydı ve bilinmezlikler vardı. Teoriler, gizemler vs. Dün doğru bildiğinin bugün ters köşe yapması... Fizik haricindeki pozitif bilimlerin de bir o kadar uzayda nanik yapması... Hepsi cehaletten işte :)

İlkokul 1'den itibaren sabah altıda servise binmem ve 90'ların başlarında bu kadar ışık kirliliği olmaması neticesinde serviste gökyüzündeki yıldızlara dalıp gitmemle başladı. Nedense hep UFO arardım ve bir gün göreceğime emindim asdfsf. (Göremedim.)