[]
depresif haller (korona, istanbul, iş, hayat ve birtakım kararsızlıklar)
Anadolunun bağrında yaşayan bir yazılımcı olarak sene başında İstanbul'a taşınmaya karar verdim ve mevcut işimden ayrıldım. Niyetim iş bulduktan sonra İstanbul'a taşınmaktı.
Bazı işlere başvurdum, birçoğu olumsuz sonuçlandı, kalanlar da koronadan dolayı ertelendi ve geldiğimiz nokta şu ki nereden baksanız 1 yıla yakın zamandır işsizim ve evden de pek dışarı çıkmıyorum.
İçimde hep bir kararsızlık hakim. Değişiklikten zaten hiç hoşlanmayan bir yapım var, İstanbul'a taşınma kararı vermiş olmam baya büyük bir olay aslında benim için. Fakat aradan bu kadar uzun süre geçince ve korona da başlayınca hem İstanbul'a taşınma heyecanımı hem de işe olan (yazılım) heyecanımı kaybettim.
Hatta bazen çalışan insanların entry'lerini görüp kendimi sanki o anlamsız girdabın içine bilerek atacakmışım gibi hissediyorum.
Bir yandan da Linkedin'de dolaşırken arkadaşlarımı görüyorum hepsi çok profesyonel, kurumsal şirketlerde yıllardır çalışıyorlar evlenmişler, muhtemelen birçoğunun titri abartılmış bir balon bunu biliyorum ama en azından kendilerine bir yol çizmişler.
Beni düşündüren bu kararsızlığım ve boşvermişliğim.
Uzun zamandır iş ilanlarınına başvurmama rağmen geçmişte başvurduğum şirketler ve beni linkedin'den bulan şirketler görüşmek istiyor ve bu durum aslında güzel bir şey olmasına rağmen benim moralimi bozuyor çünkü değişikliğin ayak sesleri bunlar.
İstanbul'a taşınma konusu da apayrı bir dert zaten, bu kadar güzel olup yaşaması bu kadar zor olan bir şehir yoktur herhalde.
Ben bu halimden nasıl kurtulacağım, bana bir yol yordam gösterseniz, ışık tutsanız? Bu kaygıları yaşayan, hayatın anlamsızlığında boğulan bir tek ben miyim acaba?
Peki yazılımcılar siz nerelerdesiniz, hayatınızdan memnun musunuz?
Bazı işlere başvurdum, birçoğu olumsuz sonuçlandı, kalanlar da koronadan dolayı ertelendi ve geldiğimiz nokta şu ki nereden baksanız 1 yıla yakın zamandır işsizim ve evden de pek dışarı çıkmıyorum.
İçimde hep bir kararsızlık hakim. Değişiklikten zaten hiç hoşlanmayan bir yapım var, İstanbul'a taşınma kararı vermiş olmam baya büyük bir olay aslında benim için. Fakat aradan bu kadar uzun süre geçince ve korona da başlayınca hem İstanbul'a taşınma heyecanımı hem de işe olan (yazılım) heyecanımı kaybettim.
Hatta bazen çalışan insanların entry'lerini görüp kendimi sanki o anlamsız girdabın içine bilerek atacakmışım gibi hissediyorum.
Bir yandan da Linkedin'de dolaşırken arkadaşlarımı görüyorum hepsi çok profesyonel, kurumsal şirketlerde yıllardır çalışıyorlar evlenmişler, muhtemelen birçoğunun titri abartılmış bir balon bunu biliyorum ama en azından kendilerine bir yol çizmişler.
Beni düşündüren bu kararsızlığım ve boşvermişliğim.
Uzun zamandır iş ilanlarınına başvurmama rağmen geçmişte başvurduğum şirketler ve beni linkedin'den bulan şirketler görüşmek istiyor ve bu durum aslında güzel bir şey olmasına rağmen benim moralimi bozuyor çünkü değişikliğin ayak sesleri bunlar.
İstanbul'a taşınma konusu da apayrı bir dert zaten, bu kadar güzel olup yaşaması bu kadar zor olan bir şehir yoktur herhalde.
Ben bu halimden nasıl kurtulacağım, bana bir yol yordam gösterseniz, ışık tutsanız? Bu kaygıları yaşayan, hayatın anlamsızlığında boğulan bir tek ben miyim acaba?
Peki yazılımcılar siz nerelerdesiniz, hayatınızdan memnun musunuz?
Neden iş bulmadan istanbul gibi bir cangıla taşınma kararı verdin ki? Sürecin en baştan çok saçma başlamış. Ben olsam mevcut işime geri dönmenin yollarını arardım ilk etapta. İş işteyken aranır.
Tanıdığım bütün yazılımcılar istanbul'dan kaçmanın yollarını arıyor, sen adamların hayal ettiği hayatı bulup vazgeçmişsin :)
Tanıdığım bütün yazılımcılar istanbul'dan kaçmanın yollarını arıyor, sen adamların hayal ettiği hayatı bulup vazgeçmişsin :)
- roket adam
(13.08.20 13:27:06 ~ 13:33:05)
şu durumda sayıldan yada milli piyangodan para çıkmasını veya bir iş kurup zengin olmayı falan da istemezsin, nede olsa bunlarda değişikliğe yol açacak şeyler?
mealen: her değişiklik kötü değildir.
kendi adıma; memnunum hatta biraz daha kafa yoracak proje/iş falan olsa da onunla uğraşsam keşkem. paslanıyorum biraz.
uzaktan çalışıp köy/kasabada yaşamayı da tercih ederim açıkcası.
mealen: her değişiklik kötü değildir.
kendi adıma; memnunum hatta biraz daha kafa yoracak proje/iş falan olsa da onunla uğraşsam keşkem. paslanıyorum biraz.
uzaktan çalışıp köy/kasabada yaşamayı da tercih ederim açıkcası.
- selam (13.08.20 13:31:26 ~ 13:33:21)
Öncelikle sağlığının, yaşadığın hayatın, mesleğinin kıymetini bilerek olaya geniş bakmanı tavsiye ederim. 10 senedir yazılım sektöründe çeşitli pozisyonlarda çalışıyorum. İyi yazılımcı bulmakta gerçekten zorlandığımız gibi, eldekileri kaçmasın diye her türlü imkanı da sağlamaya çalışıyoruz. Ekipler şu an istedikleri yerlerden çalışabiliyor ben de dahil. Kimi memleketinde, kimi tatil yerinde. Böyle bir imkana dünyada kaç meslek grubu sahip?
Hiç iş aramadığın halde Linkedin vb. platformlardan görüşme teklifleri geliyormuş, daha ne istiyorsun? Kendi adıma her ay mutlaka 1-2 yer iş görüşmesine çağırır birçok arkadaşım da böyle. Avrupa ülkeleri de dahil birsürü yerden iş önerileri geliyor. Farklı meslek grupları özellikle salgın sürecinde ya işlerini kaybetti, ya düşük maaşlara razı oldular. Kimi onlarca yere başvuruyor sonuç alamıyor. Hiç başvurmadığın yer seni görüşmeye çağırıyorsa bu senin moralini neden bozuyor?
Allah'a şükür salgın sürecinde mesleğimizin kıymetini bir kez daha anladım. Üstelik istediğimiz yerden çalışma özgürlüğüne de sahip olduk. Sabahları uyku, trafik, gün boyu oradan oraya koştur derdi kalmadı. Bundan sonra da belli ölçüde böyle devam edecek gibi görünüyor.
Senin sorunun elinin altındakinin kıymetini bilmemen, boşvermiş olman. Kendini motive et, doğru dürüst bir cv hazırla, başvurularını yap. İstanbul gibi yerde işsiz kalman neredeyse imkansız. Diğer türlü kusura bakma şımarıklık ediyorsun.
Covid başta belli ölçüde sektörü etkilemiş olabilir ama yeni pozisyonların açılması, iş değişiklikleri gayet süratle devam ediyor. Daha 1-2 gün önce bir arkadaşıma referans oldum görüştüğü yerden kabul alsın diye. Eylülden itibaren daha da hızlanır şu an çok insan tatilde.
Hiç iş aramadığın halde Linkedin vb. platformlardan görüşme teklifleri geliyormuş, daha ne istiyorsun? Kendi adıma her ay mutlaka 1-2 yer iş görüşmesine çağırır birçok arkadaşım da böyle. Avrupa ülkeleri de dahil birsürü yerden iş önerileri geliyor. Farklı meslek grupları özellikle salgın sürecinde ya işlerini kaybetti, ya düşük maaşlara razı oldular. Kimi onlarca yere başvuruyor sonuç alamıyor. Hiç başvurmadığın yer seni görüşmeye çağırıyorsa bu senin moralini neden bozuyor?
Allah'a şükür salgın sürecinde mesleğimizin kıymetini bir kez daha anladım. Üstelik istediğimiz yerden çalışma özgürlüğüne de sahip olduk. Sabahları uyku, trafik, gün boyu oradan oraya koştur derdi kalmadı. Bundan sonra da belli ölçüde böyle devam edecek gibi görünüyor.
Senin sorunun elinin altındakinin kıymetini bilmemen, boşvermiş olman. Kendini motive et, doğru dürüst bir cv hazırla, başvurularını yap. İstanbul gibi yerde işsiz kalman neredeyse imkansız. Diğer türlü kusura bakma şımarıklık ediyorsun.
Covid başta belli ölçüde sektörü etkilemiş olabilir ama yeni pozisyonların açılması, iş değişiklikleri gayet süratle devam ediyor. Daha 1-2 gün önce bir arkadaşıma referans oldum görüştüğü yerden kabul alsın diye. Eylülden itibaren daha da hızlanır şu an çok insan tatilde.
- Lethe
(13.08.20 13:44:57 ~ 13:50:05)
İş işte, eş eşte bulunur. iş bulmadan istifa etmen çok doğru bir hamle olmamış sanki.
Bir de herkesin yolu kendine hocam. sen takma başkalarını, kim ne yaparsa titri neyse ona baksın, sen de kendi yoluna bak
Bir de herkesin yolu kendine hocam. sen takma başkalarını, kim ne yaparsa titri neyse ona baksın, sen de kendi yoluna bak
- lcha (13.08.20 14:16:07)
Psikiyatr a gidin faydası olacaktir
- konsomatrix (13.08.20 14:30:11)
1
