Ekşi Duyuru

bozup bozmaman neyi değiştirir ki? kaldığın yerden devam edebilirsin diyetine.

arada bir olur öyle, takılmayın.
kaldığınız yerden bir şey olmamış gibi devam edin.

taş çatlasın 500 kaloridir, öğünlerinde meyve varsa bugün yeme, karbonhidrat kaynağını biraz daha kısıtla ve 13 bin değil 15 bin adım at, psikolojik rahatlama ile yoluna devam et. Bu tür şeyleri canın çekiyor ve diyet sebebiyle yiyemiyorsan haftada bir öğün kendini ödüllendir bu tür boş kalorilerle, pek bişey kaybetmezsin.

arada kendinizi ödüllendirmezseniz bi süre sonra pes edersiniz. o yüzden üzülmeyin. diğer yediklerinizi azaltırsınız ya da biraz fazla yürürsünüz.
afiyet olsun :)

Kalori sayarsan gün içinde kendine böyle şeylere yer açabilirsin. Yediğin şeylerin kalorilerini hesapla. Ne kadar kalori alman gerektiğini hesapla. Bu şekilde istersen her gün bomba falan ye. Elbette sağlıklı olacağı iddiasında değilim ama kilo verir misin? Verirsin.

elorelia +1

hayatım boyunca diyetin katı, delinemez kurallara sahip bir şey olduğunu düşündüm. zaten içimde aşırı disiplinli ve öz kontrolü yüksek bir nazi sorgu subayı yaşadığından o katı beslenme düzenine alışmam da zor olmamıştı.

müthiş sağlıklı beslenecem, aşırı sağlıklı, en sağlıklı, kusursuz, hatasız diye diye aylarca ağzıma "sağlıksız" tek lokma bir şey girmedi. bak tek lokma diyorum. aylarca.

sonra o baklavalı, fit, kasların kabak gibi göründüğü vücuda kavuştum. zannediyordum ki o vücuda kavuşunca, "ulan aylarca işkence çektim ama bak şimdi buna kavuşunca aşırı mutlu oldum heyoo çok mutluyum" diyecektim.

hiç öyle bir şey olmadı. zaten o aylarca kendimi kısıtlamamın vermiş olduğu psikolojik stres bence çok sağlıksız bir şey. sağlıklı beslenmeyi sadece ve sadece belirli şeyleri yemek, canının yemek istediği ama sağlıksız olduğu söylenen şeylerin tadına bile bakmamak şeklinde algılamak çok yanlış bir şeymiş. yaşayarak öğrendim.

şimdi o baklavalı, hatları aşırı net belli olan kaslı vücudum yok. kaslar var yani hala, spora devam ettiğim için ama minik bir yağ tabakası var üstünde.

fakar psikolojim? psikolojimdeki gelişmeyi iyileşmeyi tarif edebilecek herhangi bir kelime yok.

ben sağlıklı beslenirken de kalori sayan biri değildim ama işte makroları hesap ederdim. bugün 11.3 grm eksik protein aldım, ay aman 2.1 gr fazla şeker yemiş olacam en iyisi bunu yemeyeyim diye diye hayatıma ekstradan çok büyük stres yüklemiştim. zayıflamak, o bize ideal diye dayatılan yunan tanrısı vücuduna sahip olmak hiç de beni mutlu etmedi. çünkü itiraf etmek gerekirse kendim öyle olmak istediğim için değil de millet öyle olmamızı bekliyor diye olmuştum. sanki öyle vücudu olmayan erkek eksik erkekmiş gibi ahahah.

şimdi aşırı mutlu, huzurlu bir hayatım var. yanlış anlaşılma olmasın her gün tatlı havuzunda yüzen birine dönüşmedim. lokma lokma, öğün öğün saymıyorum ama yediğim her 100 öğünden 80'inde zararlı bir şey yemiyorumdur. tamamen hayatımın geri kalanı boyunca kendimi kasmadan, zorlamadan, strese sokmadan devam edebileceğim bir şey bu. yıllardır da aynı kilodayım. 1.72 boy 70 kiloda sabitledim. çok sağlıklı bir kilo benim için. her şeyin ötesinde psikolojik olarak çok sağlıklı kilo.

canım özellikle o sağlıksız dediğim şeylerden çekmiyorsa oturup yemiyorum. ama ne bileyim arkadaşlarla dışarıya çıktık, gurme hamburgerciye gidip, hamburger siparişi verip ekmeklerini bırakıp sadece etini yemek gibi mallıklar yapmıyorum. o hamburgeri tadını çıkararark yiyorum. zaten taş çatlasın ayda 2 defa falan yiyorum yani bunun için de pişmanlık, suçluluk hissetmiyorum.


siz de kilo verirken bence sadece sağlıklı şeyler yemek zorunda değilsiniz. canınız istedi pizza falan mı yediniz. o öğünden sonra eski beslenmenize aynen devam edin. o pizzayı da keyfini çıkara çıkara yiyin.

sadece biyolojik değil psikolojik sağlığınızı da düşünün derim ben.

ben yandım eller yanmasın tadında bir abi tavsiyesi sadece benimki :)

@levpontryagin mükemmel yazmışşsın, klavyene sağlık. tam olrak istediğim şey bu, kesinlikle. ben de hep şöyle düşünüyorum; zaten normal zamanlarda neredeyse 3 öğünde de ekmek, şeker vs yiyordum. buna rağmen 5-6 yılda patlayacak kadar kilo almadım. çok şükür kötü bi hastalığa da yakalanmadım. şimdi düz mantık yarı yarıya iyileştirsem zaten yine mesafe katetmiş olurum?

eğer hamurlu/unlu şeyleri, abur cuburu, şekerli içecekleri, tatlıları çok tükettiğiniz bir beslenme şekliniz varsa bunları azaltmak sağlık için çok önemli. evet keşke bu tadı çok güzel olan abur cuburları yiyip hiç zarar görmesek ama bunları yiyip kilo almayan insanlar bile aslında zarar görüyorlar bu yiyeceklerden fakat günümüz toplumunda zayıf=sağlıklı denklemine sarıldığımız için onları sağlıklı sanıyoruz.

fakat bu saydığım şeyleri zaten arada bir tüketiyorsanız -bence- çok büyük değişiklikler yapmanıza gerek yok. sağlıklı vücut sadece %10-12 yağ oranındaki vücut değil. %17 yağ oranıyla da çok sağlıklı bir vücudunuz olabilir.

ha bu arada şunu da belirteyim yazdığım şeyler kişisel şeyler tabii. ben %10 yağ oranına inince o aynada gördüğüm vücut bana ekstradan bir mutluluk getirmedi çünkü benim aradığım şey değilmiş. başkası için gerçekten çok büyük mutluluk kaynağı olabilir o vücut, o zaman onlar o yağ oranı için mücadele versin bunda bence yanlış bir şey yok.


ben bu işin profesyoneli değilim. size tavsiye vermek, ahkam kesmek haddime değil, o çapta, kalibrede bir insan değilim.

ben sadece kendi maceramı anlatabilirim. ibret ya da örnek alabilirsiniz. ben arada, ayda 1 ya da iki defa arkadaşlarımla çıkıp patates kızartması, bira yapmaktan müthiş keyif alıyorum. üstüne de belki bir abidik gubidik tatlı. bu dediğim şeyi ayda 2 defa yapmak bana o %10 yağ oranlı baklavalı vücuda sahip olmaktan belki 1000 kat fazla mutluluk veriyor. sizi hangisi daha çok mutlu ediyorsa bence onu yapın.

ama dediğim gibi beni sağlıksız şeyler yemek mutlu ediyor deyip sürekli sağlıksız şeyleri de yemeyin. onların sağlıksız olduğunu, sadece arada bir yenecek şeyler olduğunu aklınızdan çıkarmayın, gerisi kendisi geliyor bence.

hayır demeyi öğrenmeden diyete başlama bence