Ekşi Duyuru

Yaptıgın güzel ve onurlu davranıslara bakıp işte benim evladım diyordur bence.

ben arada düşünüyorum ne yaptıklarını. bana öyle geliyor ki gülüyorlar. bozulduğumuz, üzüldüğümüz, kafaya taktığımız şeylere bakıp da gülüyorlar.

Allah rahmet eylesin. Melek olmuştur o.

maalesef hiç bir şey. sadece senin hafızanda yaşıyor.

"O'ndan geldik, O'na döneceğiz"

annem vefat edeli bugun 7 ay doldu (25.11.2019)
ruhunun Allah'ta olduğunu düşünüyorum. bazen kendi anne babasıyla kavuştuğunu düşünüyorum. bazen gelip bizi yokluyor. bakıyor biz ne yapıp ediyoruz diye kontrol ediyor. (diye düşünüyorum) sonsuzlukta mutlu olduğunu düşünüyorum (cennet)

edit:
"ölen hayvan imiş, aşıklar ölmez" (yunus emre) - hayvan denilen, beden ceset vücut. aşık denilen ise ruhumuz

Başın sağolsun :(
Doğaya, azot döngüsüne karışmıştır.

senin hatiralarinda yasiyor bana göre, onu nasil hatirlarsan öyle yasayacak.

müslümanca yaşayıp son nefeste de öyle öldüyse ferahtadır, kendisine gösterilen güzel diyarlara gideceği günü bekler. emin ellerdedir yani, artık hiçbir kötülüğün zararı dokunamaz ona. arkasından fatiha okursanız, hayır hasenat yaparsanız haberdar olur.

bu benim inancım değil bizzat gerçeğin kendisi bu arada. insanların inanıp reddetmesi bunu değiştirmiyor. istisnasız hepimiz bunları yaşayıp göreceğiz, ölüm ve sonrası bizden çok uzakta bir köyde çağrılan bir türkü değil.

senin babanı bilmem de, benim babam öleli 15 yıl oldu, halam öleli bugün tam 1 hafta.
Halam gider gitmez annemi ve diğer gelinleri şikayete başlayıp babamı darlamıştır. babam şu an bi yerlerde halamdan saklanıyordur.

geçen sene bu günlerde en sevdiğim arkadaşlarımdan birinin ölüm haberini aldım. google fotoğraflar arada bir bildirim gönderiyor, 3 yıl, 5 yıl önce bugün diye. hep onun fotoğrafları çıkıyor. oradalar işte, 3 yıl öncedeler, 20 yıl öncedeler. herkesin bir saati var ve o saat bir gün duruyor.

ne yazık ki doğmadan önce olduğu yer +1

@halanne: umarım öyle olmamıştır :))

Başın sağolsun, bu konuda sana verebileceğim kesin bir yanıt yok, kimsenin yok. Dokuz sene önce dedem vefat etti, ilk sene benim için gerçekten zordu. Bir türlü kabullenemedim, zihnim almıyordu. Senin sorduğun soruları ben de kendime sordum. Dünyada bir izinin kaldığını düşünüyorum, fotoğraflarında, bize aldığı hediyelerde ya da söylediklerinde. Onu tanıyanlarda bir etki bıraktı, zihnimizin bir köşesinde imgesi yaşıyor ya da ne bileyim bir huyu ya da rahatsızlığı kalıtımsal olarak günlerimizde, hayatımıza yön veriyor. Peki biz ölünce ona ne olacak? Dünyadan tamamen silinecek mi? Belki de. Belki öyle olması gerekiyor. Belki farklı bir bilinç düzeyinde başka varlıklara etki ediyor şu an, dünyadaki varlığını hatırlamıyor. Belki her şey iç içe, dedem dünyadaki varlığının sona ermekte olduğunu biliyor ve bunu çok dert etmiyor.

Fiziksel olarak olmasa da zihninin, benliğinin bi köşesinde yaşadığını bilmek iyi gelebilir sana da. Ötesini bilemiyoruz. Başın sağolsun.

Annem öleli 7 aydan biraz fazla oldu. Hücreleri doğaya karışıyor, bilinci ise öldüğü anda kayboldu. Benden önce de söylenmiş, kaybettiklerimiz hatıramızda ve hafızamızda yaşıyor sadece.

Benim inancıma göre yaptıkları ne ise onun karşılığını alıyordur.

Zümer Suresi 42. ayete göre bakalım olaya. (Süleymaniye Vakfı Mealinden alıntıdır)

Allah nefisleri/ruhları, vücut öldüğü sırada vefat ettirir[1*], ölmemiş olanların nefislerini /ruhlarını da uykusunda vefat ettirir. Ölümüne hükmettiğinin ruhunu tutar, ötekini belirlenmiş eceline[2*] kadar salıverir. Bunda, düşünen bir topluluk için âyetler /dersler vardır.
[1*] Her insanda iki nefis vardır; birincisi bedeni, ikincisi ruhudur. Ana rahminde döllenmiş yumurtadan yaratılan bedene ruhun üflenmesi, bütün organların tamamlanmasından sonra olur. Böylece insan, dinleyebilen, basiret ve gönül sahibi olan farklı bir canlı türü haline gelir (Müminûn 23/12-14 ve Secde 32/7-9)

Bu âyete göre vefat, işi biten ruhun bedenden ayrılmasıdır. Allah ruhu iki şekilde vefat ettirir, biri uykuya daldığında, diğeri de öldüğünde olur. Ruh, bilgisayarın işletim sistemi gibi bütün bilgileri korur. Onun için Allah, hem uyuyan hem de ölen bedenin ruhunu koruma altına alır. Uyuyan insanın ruhu, uyandığında, ölen kişinin ruhu da vücut yeniden yaratıldığında geri döner. (Bkz. Müminûn 23/100 ve Tekvîr 81/7)

Ölüm ile uyku, insan açısından aynıdır. Uyurken kapanan göz, uyanınca açılır. Ölürken kapanan göz de yeniden dirilince açılır. Her ikisi de gözü kapayıp açmadır. İnsan bu arada geçen sürenin farkında olmaz. (Bakara 2/259, Kehf 18/19, Yasin 36/51-52)

Ahirette yeniden yaratılan bedene gelen ruh ile kişi, daha yeni uyuklayıp uyanmış gibi olur:"Sura üflenmiştir. İşte o zaman kabirlerinden Rablerine doğru koşup giderler. "Bize ne oldu! Uyukladığımız yerden bizi kim kaldırdı? derler." (Yasin 36/51-52)

Ölümle birlikte vücudu terk eden ruh, yeni bedene girince kişi kendini, hiç olmadığı kadar dinç hisseder ve tatlı bir uykuya geçtiği sırada uyandırıldığını sanarak tepki gösterir. İlgili âyetlere göre ilk ölen ile en son ölen insanın zaman algısı aynıdır. Böyle bir algıya sahip olabilmek için ölüm anındaki bilgi ile diriliş anındaki bilginin aynı olması gerekir.


Yani anlayacağın ölen öldüğünden habersiz uykuda. Yeniden yaratılma gerçekleştiğinde kendine gelecek.

Bu bakış açısından dolayı ölüm korkutucu gelmiyor artık(sevdiklerimizden uzak kalma açısından). Ölen için sorun yok sıkıntı kalana. Ölen zamandan bağımsız uykuda binlerce yıl geçirecek belki ama kalan kaybettiği sevdiğinden uzun yıllar ayrı kalmanın acısını tadacak.

ben reenkarnasyona inanıyorum. baban şu anda başka bir beden içerisinde geçmişini bilmeden yeni bir gelecek yazmakla meşgul.

Allah'ın emirlerine uyduysa ve iyi bir insan olarak öldüys ne mutlu ona.

Allah sabır versin.

veraset ilamında, tapularında, gelir belgelerinde yaşıyor. umarım maddi anlamda bir şeyler bırakabilmiştir ve acının yanısıra bir de çalışmak zorunda değilsindir.

lütfen böyle depresif olma. dünyada milyarlarca insanın annesi babası ölü şu an. yalnız değilsin. istisnasız herkes yüzleşecek bu acıyla. er ya da geç. ölüm bir yokoluş, ne yapıyordur diye düşünmek sana yalnızca ıstırap verir. bu yalnızca ölüm için değil, bir daha geri başlamayacak şekilde biten ilişkiler için de böyle. geriye bakıp ne yapıyordur diye düşünmek çok yorucu, lütfen bu eziyeti yapma kendine.

hayatının bundan sonraki kısmını huzurla geçirmeye bak sadece.