[]
Kendini işe yaramaz hissetmek
Yani başlık tam olarak hislerimi tercüme etmiyor ama demek istediğim şu ;
Benimle aynı sınıfı okumuş,kursa gitmiş bir tanışıklığım olmuş kişileri internetten araştırdığımda bir çoğu hakim savcı olmuş isimleri protokol listelerinden, bazıları öğretmen olmuş hatta okul müdürü olmuş.
Ben bunları görünce kendimi değersiz hissettim biraz. Ben ise bir devlet kurumunda çalışan biriyim. Hani bakarsan çok şükür aç kalmıyoruz asgari ücret üzerinde bir maaşımız var ama çoook üzerinde de değil.
Mesela sadece bu değil mesela benden daha düşük maaş alan özel sektör çalışanları kendini sosyal çevreye çok iyi pazarlıyor. Sanki lüks hayatı yaşıyorlar gibi. Bunları görünce de minnoş kalbim çok mutsuz oluyor :(
Neden böyle sizce ?
Benimle aynı sınıfı okumuş,kursa gitmiş bir tanışıklığım olmuş kişileri internetten araştırdığımda bir çoğu hakim savcı olmuş isimleri protokol listelerinden, bazıları öğretmen olmuş hatta okul müdürü olmuş.
Ben bunları görünce kendimi değersiz hissettim biraz. Ben ise bir devlet kurumunda çalışan biriyim. Hani bakarsan çok şükür aç kalmıyoruz asgari ücret üzerinde bir maaşımız var ama çoook üzerinde de değil.
Mesela sadece bu değil mesela benden daha düşük maaş alan özel sektör çalışanları kendini sosyal çevreye çok iyi pazarlıyor. Sanki lüks hayatı yaşıyorlar gibi. Bunları görünce de minnoş kalbim çok mutsuz oluyor :(
Neden böyle sizce ?
Devlet kurumu ve asgari ücret kelimelerini bi arada görmek çok anlamlı gelmese de.. işe yaramaz hissetmek için daha makul gerekçeler lazım değil mi? "Onlar adalet dağıtabiliyor ama ben evde kimin ekmek alacağına dahi karar veremiyorum :/" gibi mi? Bu sence de imrenmek dediğimiz şeyin en minnoş formu değil mi?
Olur böyle şeyler.
Olur böyle şeyler.
- IncredibleMau
(23.05.20 19:19:46)
@ıncrediblemau evet aslında hemen hemen böyle. Yani ciddi şeyler yapıyorlar. Astları var. Karar vermeleri, sorumluluk almaları gerekiyor. Bu çok iyi bişeyi isterken bile rica minnet istiyorum. Hatta bu kibarlıktan bazen sözüm dinlenmiyor yada öncelik verilmiyor. Boş hissediyorum :(
- minikbrowni (23.05.20 19:28:31)
"mutlu olmak istiyorsan kıyas yapmayacaksin" der bir söz..
- alttaraf (23.05.20 20:06:20)
minnoş kalplerimizi çok dinlemeyelim. bi halta yaramıyorlar çoğu zaman.
- scudman1 (23.05.20 21:58:56)
Hah oraya gelene kadar neler yasadılar, kimlere ses etmediler, yalakalik yaptiilar bilmiyoruz. Kimlerle baglantilari var bilmiyoruz. Yatay gecislerin, askeri okullarin, unilerin nasil kazanildigini gorduk. Yansitilan kadar yansimayan var. Bir de meslek, protokol, maas basarinin kistasi mi? Degil, su sistemde hic degil. Mutluluktur basarinin kistasi, onun da rolunu iyi yapiyorlar. Protokolun ust seviyelerinden bildiriyorum: buralar bok
- gunes123 (23.05.20 22:28:17)
Ama çok yanlış yerlerden bakıyorsun kariyer mevzusuna.
- chemnil (23.05.20 23:28:26)
bir işe yaraman gerekmiyor ki. mutlu ol yeter.
- bohr atom modeli
(24.05.20 00:12:58)
hayat bu. adaletsiz ve sürekli eksik bir şeyler varmış gibi hissettiren. her şey tamam dediğimiz noktada zaten ölmüş olacağız.
öncelikle network dediğimiz olay önemli. torpil değil kastettiğim. bir işe alım yaparken belirli bir çevren varsa, şansın artıyor. insanlar da bildikleri, en azından referanslarını tanıdıkları kişilerle çalışmak istiyor. belki bu bahsettiğin kişilerin network'leri iyidir.
onun dışında sosyal medya bu kıyaslama durumunu kötü törpülüyor maalesef. anlık bir fotoğraftan, bir durum güncellemesinden işin arka planını göremiyor ve kendimizi kötü hissedebiliyoruz.
kendimden örnek vereyim. insanlara enteresan gelen, güzel bir işim var ve terfi aldığım zaman özendiğini, yerimde olmak istediğini söyleyen insanlar oldu. ama bir bilseler, oraya gelene kadar nelerle uğraştığımı? insanın kıçından ter damlıyor yeminle. sana iş yıkan, vasıfsız, tembel yöneticiler mi ararsın? mesai sonrasında akşam eve geldiğinde çalışmaya devam etmek mi? yeterli çalışan olmadığı için 3 kişilik işe bakmak mı? hepsini yaşadım. ama insanların gördüğü ve bildiği, linkedin'de güncellediğim o terfiydi. diyeceğim o ki, kıyas yapma. işin arka planında neler olduğu asla bilinmez.
öncelikle network dediğimiz olay önemli. torpil değil kastettiğim. bir işe alım yaparken belirli bir çevren varsa, şansın artıyor. insanlar da bildikleri, en azından referanslarını tanıdıkları kişilerle çalışmak istiyor. belki bu bahsettiğin kişilerin network'leri iyidir.
onun dışında sosyal medya bu kıyaslama durumunu kötü törpülüyor maalesef. anlık bir fotoğraftan, bir durum güncellemesinden işin arka planını göremiyor ve kendimizi kötü hissedebiliyoruz.
kendimden örnek vereyim. insanlara enteresan gelen, güzel bir işim var ve terfi aldığım zaman özendiğini, yerimde olmak istediğini söyleyen insanlar oldu. ama bir bilseler, oraya gelene kadar nelerle uğraştığımı? insanın kıçından ter damlıyor yeminle. sana iş yıkan, vasıfsız, tembel yöneticiler mi ararsın? mesai sonrasında akşam eve geldiğinde çalışmaya devam etmek mi? yeterli çalışan olmadığı için 3 kişilik işe bakmak mı? hepsini yaşadım. ama insanların gördüğü ve bildiği, linkedin'de güncellediğim o terfiydi. diyeceğim o ki, kıyas yapma. işin arka planında neler olduğu asla bilinmez.
- noxell (24.05.20 20:42:41)
1
