Ekşi Duyuru

çok para>daha iyi yaşam>daha güzel karşı cins>daha iyi nesiller

dnamıza işlemiş yani

yarın renault'a binebileceğin garanti olsa, haklısın. benim tek derdim geleceğimi de garantiye alabilmek.

20 yıl önce parayla saadet olmaz kavramı geçerliydi 20 yıl önce hakikaten çok da gerek yoktu.. ama bugün para epey önemli.. Hastaneye bile gitsen ölüyorum desen kimse kolundan tutup kolay kolay sana bakmaz.. Parasız nefes bile alamaz hale gelindi. Bahsettiğin şey ayağımı yerden kessincilik ya da dört duvar olsun benim olsunculuk ise o ayrı bir dünya.. o hala geçerli bence de..

hocam siz parayi nasil kazaniyorsunuz? cok para tek basina kazanilmiyor. ben bilmiyorum en azindan. cok paradan kastiniz tek kisinin ayda 25.000-30.000 kazanmasi degildir diye tahmin ediyorum.

coklu sistem calisanlarinda bunun ayari yok. bir adimda herkesten kazaniliyor bir adimda da cok sey kaybediliyor o yuzden ileriyi dusunmek zorundasiniz. geriyi dusunemezsiniz. yani altinizda ornegin 150 kisi calisirken ay ben yoruldum ayda cebime 50.000 girmesin 30.000 girsin daha az calisayim diyemezsiniz derseniz o sistem cokuyor.

bir diger daha cok kazanma olayi ise sizin de acikladiginiz gibi renault ile yetinemeyip daha iyi urunlere kaymak.

ayda 5000 tl maas aliyorsaniz kirani 2000 tl arabaniz toyota bakimi da 1000 tl aidat 300 tl oluyor ornegin.

ama ayda 50.000 tl kazaninca bu is ortami ile siz artik bu zorlanma ile daha iyi kosullarda calismaya yoneliyorsunuz. arkadaslariniz mercedese binerken renaulta para varken binmek istemeyen adam kral adamdir ama kral adam da azdir ( pintileri demiyorum)
siz iyi para kazaninca havuzlu bahceli guvenlikli ev ariyorsubuz cunku cocugunuzu dusunuyorsunuz. bu sefer ne oluyor cocuk gelissin diye devlete degil ozele veriyorsunuz aylik okul gideri oluyor 1600, evin kirasi oluyor 3000 tl o evin aidati oluyir 800 tl mercedes aliyorsunuz onun bakimi oluyor 2000 tl buyuk evinisitmak daha zor oluyor dogalgaz oluyor 400-500 tl.

yani giderler sabit kalip kazanc artiyorsa tamam. ama gelir artinca siz de ona gore yasam sarti ayarladiginiz icin giderler de buyuyor sonra gene elinizde para kalmiyor ahahahah sonra diyorsunuz ki para yetmiyor az daha kazanmaliyim :))) boyle aptal bi paradoks var bunu yenmek icin muthis bir ailede muthis bir kultur ile yetistirilmis olmak gerekir. o da pek kimsede yok.

@mg3929 +1 tamamen katılıyorum. 2 tane evin olsa ne olmasa ne ya. bmw binende akşam düğününde erik dalı oynuyor şahine binen de.

türkiye gibi bir coğrafyada kendini ve çocuklarını garanti altına almak için çok para kazanmak zorundasın. aksi takdirde hayatın yaşam mücadelesi ile geçiyor. reno'ya biniyorsan onun bi altı bisiklet, ama bmw'ye biniyorsan olası bi durumda satıp reno'ya dönebilirsin mesela.

bu olayin turkiyeyle fransayla cografyayla alakasi yok. zamanlada alakasi yok. 100 sene 200 sene oncede boyleydi.
bundan 2300 sene once epikur baskanim da bu konular hakkinda konusuyordu. o zamanlar ne bmw ne mercedes varmis ama konu ayniymis.

olaybizim insan olmamizla alakali. mg3929 un dedigi gibi DNA miza isli. elindeki muzu birakmamak icin kolunu agac kovuguna sikistiran maymunlardan cok farkimiz yok.

hepsi hazırcı geri zekalı oldukları için para diye kendilerini yiyip bitiriyorlar. bir süre sonra da o para onları yiyor. oh olsun diyemiyorum çünkü çok üzücü oluyor sonları.

ben paradan ziyade beceriye inanıyorum. çok paran olunca her şey hazır gelir ve bu insanı asla tatmin etmez. ama bir şeyleri kendin yapma becerini de kazanacaksın bence.

dışarda yediklerini düşün her gün her gün, ne şartlarda pişirildiği belli olmayan yemeklerin karşına gelmesi iğrenç.

evinde çok eşyan ola bile sen onların hizmetçisi oluyorsun, ruhun daralıyor bir yerden sonra. kendi zevkine göre dayayıp döşedğin sade bir ev bence en büyük refahlık.

bence para eğitim için gerekli. eğitimin paralı olmadığı bir ülkede yaşamak isterdim. bana istediğim beceriyi öğretecek insanlara ulaşmak zenginlik zannımca.

birde ulaşım paralı olmamalı. o zaman paraya o kadar da ihtiyaç olmaz. insan kendine parasız da yeter.

Ferrarisini satan bilgelerimiz gelmiş. Selam arkadaşlar.

Para kazanma hırsı denince insanlar hep yeşilçam filmlerindeki fabrikatör karakterler gibi tipler canlandırıyor sanırım gözünde. Para kazanma kaygısı olan veya parası olan insan kötü insan demek değildir. Bütün hayatımız boyunca hep zengin adamların kötü karakter olduğu film ve diziler, sürekli "fakir ama gururlu" övgüleri, "işçisin sen işçi kal" falan tarzı şeylerle yoğurulduğumuz için para kötülüğe geçiş aracı olarak görülür oldu heralde. Öncelikle bunları bir geçelim.

Para kazanma hırsının en azından benim için çok basit bir sebebi var. Ben de bir çok insan gibi kafamda kurguladığım ideal hayatı yaşayabilmek ve eğer ileride bir aile kurup çocuk sahibi olursam, onların da geleceklerini mümkün olduğunca garanti altına almak istiyorum. Haliyle bunun için de bir miktar para gerekiyor. Benim bu parayı kazanmak için hırs yapmamdan daha doğal bir şey yoktur bence.

Bu mevzuda boş boş vaaz veren, konuyu "renaulta binsen ne olacak" gibi yüzeysel örneklere indirgeyen insanların da kusura bakmayın ama samimiyetine zerre inanmıyorum. Bunu renault ve bmw arasında gerçekten bir fark olmadığını düşündüğünüz, sadece ürünün işlevini umursayan, üzerindeki etiketi önemsemeyen bir bakış açısıyla söylemiyorsunuz çünkü. Bu vaazları veren arkadaşlar, örneğin cep telefonlarını çıkartıp bir baksınlar bakalım. Büyük bir çoğunluğu iphone ve samsung kullanmıyorsa ben hiçbir şey bilmiyorum. Huawei kullanan, renaulta binen kısım da emin olun alım gücünün el verdiği senaryoda iphone kullanıp, bmw sürecektir.
Evet renault'a binecek insanlar, huawei kullanacaklar. Bunda yanlış olan en ufak bir şey yok. Ama insanlar bunları rasyonel birer harcama kararı olarak yapacaklar.

Bunlarla beraber para kazanma hırsının belli bir noktaya kadar olması gerektiğini düşünüyorum. Belli bir noktadan sonra manasını yitiriyor para çünkü. Sıradan bir insan düşünelim mesela, 2 tane çocuk sahibi olsun bir adam olsun. Bu adamın hayattan ne gibi beklentileri olabilir?
X yerinde bir ev, Y yerinde bir yazlık istiyor olsun. Belli bir yaşı geçmeden önce 20 ülkeyi gezip görmek istiyor olsun. A marka bir araba istiyor olsun. Bir de çocuklarının iyi bir eğitim alacağından emin olmak istiyor olsun.
Şimdi bu adamın bu isteklerinin hepsinin iyi kötü bir maaliyeti var. Bugün atıyorum 5 milyon lirası olan bir tane adam bunların hepsini iyi kötü gerçekleştirebilirse eğer, o adamın bir gün daha çalışmasının hiçbir anlamı yoktur. Hayatının geri kalanından beklentilerinin hepsini elde edebilecek maddi gücü yaratan adamın artık çalışmasını, para kazanmasını gerektiren herhangi bir şey yok. Hayat gerçekten çok kısa. Bu noktaya ulaşan kişinin çalıştığı, para kazanmam lazım diye dolaştığı her bir gün, zaten kısa olan hayatından boşa gitmiş ve hikayenin sonunda pişmanlığa dönüşecek bir diğer gün.
Para kazanma hırsında kötü bir şey yok. İnsanın gözünü para hırsının bürümesi kendine zarar, o kadar.

1-Canım istediğinde güzel bir mekana girip, istediğim çayı kahveyi içip, hesaba sadece ne kadar ödeyeceğim diye bakmak, bütçem nolacak diye düşünmemek.

2-İstediğim zaman bir tatile kaçabilmek, ekonomik olsun diye 6 ay evvelden 7 günlük tatilin zamanını mekanını ulaşım aracını ayarlamak zorunda olmamak.

3-İşime rahat gidip gelebileceğim bir mekanda oturmak, İstanbulun eski dağı yeni yerleşime açık bölgelerinden birinde oturup işe gidip gelmek için günde 2-3 saatimi çöpe atmamak

Vs vb diye gider.

Sonuç olarak para insana mutluluk sağlamaz direkt olarak. Fakat büyük bir özgürlük sağlar. Özgür olmaksa benim için mutlu olmak kadar, hatta daha büyük bir önem taşıyor.

yaşlılıkta rahat etmek.

mr cektirmem gerekti agridan duramiyordum, yasadigim ulkede mr icin para vermene gerek yok, super. randevu almaya gittim 9 ay sira var dediler. bunun baska bir yolu yok mu dedim, var dediler eger $600 verirsen yarin cekeriz.


baska birsey yazmaya gerek var mi?