Ekşi Duyuru

Olun gitsin. blogs.discovermagazine.com

Hala var mı o muhabbet? 5 sene önce vegan olduğumu duyan herkesin “40 kiloya düşmüş ve hastanelik olmuş” bir tanıdığı vardı ama Ankara’da o kadar vegan yoktu. Yeme biçiminiz ne olursa olsun, patates çuvalı gibi dolaşmak ya da çok zayıf olmak sizin elinizde, tabii hastalık ilaç vs. durumları dışında.

Kara kuru tip olursan normal beslenmeye geçersin. Ne olacak?

Dene bence, yapabilirsen devam edersin.

Ben de senin gibiydim. Zaten et yemeyi sevmiyorum, denesem ne olur ki dedim.
4 ay sonra biraktim. Cünkü canim manti cekti. :D Hala et yemeyi pek sevmiyorum ama farkettim ki sevdigim bazi yemekler var, onlari özlüyorum.
Vejeteryanlik bence sahane birsey.
Ara ara et orucuna girip kisa süreli de olsa (4-5 ay) diyetimi degistirmeyi düsünüyorum ben de.

ol tabi. aramadığına göre bırakmak zor olmasa gerek. vicdanını bir nebze de olsa rahat tutacaksın böylece. son cümlen bunu gösteriyor çünkü. neden bir nebze peki? vejetaryen olmak yetmiyor maalesef. hayvanları düşünüyorsan eğer bunun tek yolu veganlıktan geçiyor. 2,5 yıllık bir vejetaryen olarak söylüyorum bunu. vegan olmak zor evet ama tek çıkar yol. bence hayvanlar için üzülüp vejetaryen olan bir kimse (bu ben oluyorum, muhtemelen sen de olacaksın) güzel bir şey yapmanın yanında yetersiz kalıyor. hayvanları düşünüyorsan en basidinden süt de içmeyeceksin, peynir de yemeyeceksin. tabi yediğin içtiğin çoğu şey hayvansal ürün içerdiği için vegan olmak zor ama güzel.

kara kuru olayını geç takılma ona. beslenmene dikkat edersen hiç de öyle olmazsın merak etme. ayrıca et sağlıksız bir şey insan vücudu için. zararlı diye sigara içmiyorsan et de yeme o da zararlı. b12 takviyesi yapmayı da unutma bu arada.

kesin kararlı olana kadar da vejetaryen olmayı çıkar aklından. bir süre sonra yeniden yemeye başlarsan hem vicdan yaparsın hem miden bulanabilir. kararlı olduğunu düşündüğün zaman bırakmak daha mantıklı.

ben bu işlere pek kafa yormazdım. ne zamanki bir dost sahiplendim (3 yaşında aslan gibi bir rus finosu olur kendileri) o zaman eti bıraktım. bir anda hem de. hiç düşünmeden. etsiz yemek pişmezdi evde. etli pideler, mc'ler burger'lar haddi hesabı yoktu. fast food'a bayılırdım. hele mangal. bıraktığım günden itibaren tek bir gün bile canım çekmedi. tam tersine kokusunu aldığım an kusma hissi geliyor. mangala gittiğimizde patlıcan yiyorum mesela mangalda çok güzel oluyor. ortama girdiğinde dışlanıyorsun ama. yemeğe çıkamıyorsun insanlarla. kız/erkek arkadaşınla restorana gidemiyorsun pek. ya da makarna falan yiyebilirsin. demek istediğim dışarda zorunu çekersin bu gerçek ama hepsini aşmak kolay. umarım önce vejetaryen, sonra vegan olursun dostum.

konuşmak istersen buralardayım.

Kendin için değil, hayvanlar içinse "kara kuru" olmayı önemsememelisin.

Hayvanlar içinse, et yemeyi bırakmak aslında hiçbir şeydir çünkü süt, peynir gibi ürünler zaten hayvanların öldürümesini sağlıyor. İnekler, tecavüz sonucu hamile bırakılıp yıllar boyu sütü çalındıktan sonra işe yaramaz duruma gelince mezbahalara yollanıyor. Et yemeyenler aslında hayvanların ölmesine katkı sağlamış oluyor.

Hayvanlar için yapılabilecek şeylerin en minimumu, veganlıktır. VEgan biri hayvan sahiplenmez, hayvanlarla ev arkadaşlığı yapar veya yuva olur.

Denemenizi tavsiye ederim. Ben olalı 1 yıl olacak. Çok rahatım vicdanen. Kan değerlerim vs gayet iyi. Mantının soyalısı var bu arada, kıymayla olandan tat olarak hiçbir farkı yok :)