[]
hayata karsi hissizlesme
bunu nasil anlatabilirim bilmiyorum ama deneyecegim.
hayatta olan seyleri hic hissetmiyorum. eskiden guzel bir yemek yedigimde, guzel bir resim gordugumde, cok komik bir sey duydugumda dibine kadar hissederdim ve bir reaksiyon gosterirdim. simdilerde olan ise cok kisa bir tepki ve sonra hicbir sey olmamis gibi devam etmek.
mesela bir olum haberi aldigimda, uzucu bir baslik okudugumda, yeni ise basladigimda, seyehat ettigimde sanki hicbir duyguyu sonuna kadar yasamiyormusum gibi. sanki oralara hic gitmemisim, yeni bir ise hic baslamamisim gibi. sozluk'te mesela herkes bir seylere cok sasiriyor, uzuluyor, sinirleniyor filan ben resmen hicbir sey hissetmiyorum. sadece en yakinlarima, esime ve aileme karsi duydugum sevgiyi hissediyorum.
mesela bu bir seylere odaklanmami da engelliyor cunku beni heyecanlandiran bir sey olmuyor, sonunda da odaklanamiyorum. sanki her sey olmasi gerektigi gibi, sanki o kadar cok insan ve hayat var ki, bir seylere sasirmak cok sacmaymis gibi geliyor.
neden boyle oluyor? size de oldu mu boyle? ne yaptiniz? ben bu durumdan sikayetci miyim onu da bilmiyorum ama bazen kendime surekli hatirlatmam gerekiyor. sen bir ise basladin, baska bir sehire tasindin, artik hayatinda sunlar oluyor gibi gibi.
not: sosyal medya demeyin kalbinizi kirarim. herhangi bir sosyal medya kullanmiyorum.
hayatta olan seyleri hic hissetmiyorum. eskiden guzel bir yemek yedigimde, guzel bir resim gordugumde, cok komik bir sey duydugumda dibine kadar hissederdim ve bir reaksiyon gosterirdim. simdilerde olan ise cok kisa bir tepki ve sonra hicbir sey olmamis gibi devam etmek.
mesela bir olum haberi aldigimda, uzucu bir baslik okudugumda, yeni ise basladigimda, seyehat ettigimde sanki hicbir duyguyu sonuna kadar yasamiyormusum gibi. sanki oralara hic gitmemisim, yeni bir ise hic baslamamisim gibi. sozluk'te mesela herkes bir seylere cok sasiriyor, uzuluyor, sinirleniyor filan ben resmen hicbir sey hissetmiyorum. sadece en yakinlarima, esime ve aileme karsi duydugum sevgiyi hissediyorum.
mesela bu bir seylere odaklanmami da engelliyor cunku beni heyecanlandiran bir sey olmuyor, sonunda da odaklanamiyorum. sanki her sey olmasi gerektigi gibi, sanki o kadar cok insan ve hayat var ki, bir seylere sasirmak cok sacmaymis gibi geliyor.
neden boyle oluyor? size de oldu mu boyle? ne yaptiniz? ben bu durumdan sikayetci miyim onu da bilmiyorum ama bazen kendime surekli hatirlatmam gerekiyor. sen bir ise basladin, baska bir sehire tasindin, artik hayatinda sunlar oluyor gibi gibi.
not: sosyal medya demeyin kalbinizi kirarim. herhangi bir sosyal medya kullanmiyorum.
depresyonda olabilirsin. dogal bir durum degil bence.
- ebabil curnatasi
(29.07.19 13:51:52)
yaşın kaç bilmiyorum ancak benzeri şeyler bende de var. belki belli duygularda hislerde doyuma ulaşmış olabilirsin. sevincin üzüntünün en yüksek dozda olanlarını bir kaç kez yaşadıysan yaşla beraber normalleştiriyorsun. zamanımızda her şey hızlıca yaşanıp geçiliyor. bununla da alakalı olabilir. aklı selim bir insansan ve halen daha sorguluyorsan hayatta çoğu şeyin ne kadar kalıp ve boş olduğunu anlamanda sebep olmuş olabilir.
- mikahakkinen
(29.07.19 13:56:23)
Depresyon, ya da anti depresyon ilaclarını hali hazirda aliyosan yan etkisi
- gunes123 (29.07.19 16:41:38)
1
