Ekşi Duyuru

Yavşak çok dünyada. Değilsen bence olma. Bir çikolata da eksik olsun. Kendi onurun kendine yeter.

"karşısındaki de "ehe ehe" diyip veriyor"

arkasından da "amkdumun lavuğu" diyor içinden.

o insnlar yalnız, gerçek insan ilişkileri yok ve bok gibi hayatlar yaşamaya mahkum. sosyal sözleşme falan hesabına karşısındakini aptal yerine koyan insanlara nezaket gösteriyoruz, o kadar.

evet gerçekten istiyorum. hayır içinden belki amk lavuğu diyor ama yine de benden çok saygı gördüğüne eminim bu tiplerin. sevgi saygı kibarlık insanlık bir yere kadar.

mesela benimle biraz samimi olan, senli benli olduğum herkes adımın sonuna -cım koyarak konuşuyor. niye lan bebe miyim ben? karşısındakini gariban görme ifadesi bu. bilerek değil ama, tipimden, konuşmamdan, davranışımdan karşımdaki beni öyle görüyor, öyle hitap ediyor, daha doğrusu öyle hitap edesi geliyor adamların. öyle olunca da sallanan miklenen bir adam olamıyorum. yavşak bir adam olsam cımlı cimli de konuşamaz, arkamdan "amk lavuğu" dese bile şu anki halimden daha çok saygı görürüm eminim. derdim sırf hediye, jest falan değil. jest mest bunun bir sonucu sadece. olmamasının nedeni.

nasıl kurtulurum bundan?

iyi adam olup gönül kazanarak olmuyor demek ki. olsa 20 yılda olurdu. bi de yavşak olmayı denesek?

www.youtube.com

Kendi kendinize saygi duymazsaniz baskasi da size duymaz, kendi degerinizi baskasi uzerinden belirlerseniz bu gecici olur. Acaba biraz icinize mi baksaniz? Bu insanlar size hediye verince saygi mi duymus oluyorlar? Bu insanlarin hediye vermemesi sizi neden degersiz yapiyor? Bence baskalarindan cok icerden bir rahatsizlik var gibi, onu deşseniz aslinda baska seyler cikacak sanki, kafaniza taktiginiz bu yapay sorun da ortadan kalkacak gibi.

Bence bu yavşaklık değil de bedavacılık. Esnaf dediğini nadiren yapar. Böyle bir beklentiye girmek seni onlara borçlu yapar. Yarın öbür gün bişey istemelerine açık kapı bırakırsın

bence sizin istediğiniz oradaki nevresim takımını bedavaya getirmek ya da hediye almak değil de, biraz adam yerine koyulmak ve bir tür duruş sergileyebilmek.

insanların sizin için bir şeyleri kendiliğinden yapmasını istiyorsunuz.
"x'e de bir şey almak/yapmak/götürmek gerekir" diye düşünülen insan olmak buradaki asıl amaç sanki.

bu hayata karşı bir tavır aslında.
yumuşak bir insansanız, bunu yapabileceğinizi sanmıyorum.
ancak çok ciddi bir konumda ve/veya saygı duyulması mecburi olan bir pozisyonda olmalısınız.

yani mesela başbakansanız, ne kadar yumuşak olursanız olun, konumunuzdan dolayı zaten saygı görürsünüz.

ama başbakan olmadığınız durumlarda, tamamen karakter, duruş ve davranış meselesi.
kesin ve net çizgileri olan bir insansanız, pek esnek değilseniz ve karşınızdaki insan sizden vazgeçebilecek durumda değilse, mecburi bir "hizaya girme" hali oluşturabilirsiniz.

35'ime yaklaştığım bu yıllarda anladığım bir şey var...
insanların biraz çekindiği, kendisinden olmasa bile tersinin kötü olabileceğinden çekindiği biri olmak iyi bir şey.
yani biraz deli deliden korkar dedikleri şey, biraz "aman şimdi bunu böyle yapmayalım" diye düşündürmek, bunlar iyi oluyor.

ama olmuyorsa da olmuyor :)

@blatta hiberna: anlatmak istediğimi tam olarak sadece siz anladınız.

"bence sizin istediğiniz oradaki nevresim takımını bedavaya getirmek ya da hediye almak değil de, biraz adam yerine koyulmak ve bir tür duruş sergileyebilmek.

insanların sizin için bir şeyleri kendiliğinden yapmasını istiyorsunuz.
"x'e de bir şey almak/yapmak/götürmek gerekir" diye düşünülen insan olmak buradaki asıl amaç sanki."

evet tam olarak amaç bu. nevresimi bedavaya getirmek değil. "bana da mı fiyat söylüyorsun" diyebildiğim zaman "doğru lan, 20 senelik hukukumuz var, adama fiyat söyledik ayıp ettik" diye düşündüren adam olmak.

yahu adam "verecek kimse yok, ben de oynasın diye çocuklarıma götürüyorum" diye elime verip denettiği eşantiyon kalemi bile geri alıyor, vermiyor. vermek aklına gelmiyor. kalemim mi yok benim, kaleme ihtiyacım mı var, beleş kalem diye mi sevineceğim? hayır derdim kalem değil. ama adamın bana "verecek kimse yok ben de çocuklara götürüyorum" diyememesi lazım. diyorsa bile o kalemi geri alamaması lazım. ben bunu diyemeyeceği adam olmak istiyorum.

yirtikca hediye isteyen, yanci adam olmaktansa;sebepsizce hediye verilen, akla gelen biri olmak sanirim asil kastedilen.

bunun olabilmesi icin insanlarin sizden bir cikarinin olmasi ya da size imreniyor olmalari gerekiyor gozlemledigim kadariyla.

illa maddi cikar olmasi gerekmiyor. hatta belki omur boyu o kisiden herhangi bir yardim alamayacagini da biliyor ama "umut" ediyor iste. bunu bilincli de yapmiyor insanlar. tamamen bilincalti. bir gun isim duserse diye hediyelerle muttefik topluyor bilincalti.

bu soylediginiz sebepsiz hediyelesmeyi insanlar imrendikleri/ozendikleri insanlara da yapiyorlar. bir alanda basariliysaniz insanlar da sizin bir parcaniz olmak istiyorlar. (evinde yaptirdigi sarmayi mudurune goturen isci, durumu kotu olan arkadasina goturmuyor). mudurunden bir cikari yok ama ona yakin olabilmek onu mutlu ediyor.

ya da size hediye etmedigi pahali montu, az tanidigi ve dunyayi gezen birine "al giy senin olsun" diyebiliyor insanlar. kendi yapamadigi icin yapan kisiye imreniyor ve onun bir parcasi olmak istiyor.

hep karsi tarafi suclamissiniz ama siz hic bu tarz jestler yaptiniz mi calistiginiz kisilere? onlari onore etmeniz gerekiyor ki onlar da sizi etsinler. (illa maddi hediyelesme degil, bir soz bir tespit de olur). insanlarin aklinda olumlu yer edinirseniz geri donuslerini alirsiniz diye dusunuyorum.

"haci bu kalemi aldim ben" diyen adam olmak sizin sorununuzu cozmez gibi.

Abi sen salça olucan biraz. Yani laçkalaşırsın ama her insan da buna gelmez. Sen nevresimi alırsın hediye olarak. benim deftere 1000 lira fazla niye 800 değil der. İnsan ilişkileri karşılıklı. Yani senden bir fayda, çıkar yoksa o da sana fayda sağlamaz. 50 kuruş bile vermez. Karşılıklı paslaşma gibi düşün.

Bir de karakter meselesi.

Tam olmasak da aynı yönler mevcut. Ama şu var, hayatımda şuan yaptığım her şeyi tek bir şey için yapıyorum, hiçbir şey için kimseye minnet etmeden yaşamak, kimseye muhtaç olmamak... yani o bana onu getirse ne getirmese ne, o kim ki bana bir şey getirip beni mutlu edecek?

yavsaklara zerre saygim yok. ustte orneklerle anlatmislar mesela, bende bu tip insanlara karsi igrenme olusuyor. soruya yanit degil ama oldugun gibi yavsak tiplerden cok daha iyisindir. bosver onlari.

Bence bi psikiyatra görğnmekte fayda var , hiç normal değil

Sen değil yerleşik kültür bozuk kardeşim. Kendin gibileri bulacaksın onlarla düşüp kalkacaksın, diğer kimseden bir şey beklemeyeceksin. Boşuna kendini yediğinle kalır üzülürsün.

Ha şu var, öyle tiplerin sana işi düştüğünde sallamayacaksın. Veya sallamak zorundaysan gönülsüz yapacaksın. İşin tuhafı bu yavşak abiler senden o tavrı gördüğünde aşırı içerliyor. Ben öyle biri olsam sallamam gibi geliyor ama sallıyorlar. Ben de çözümü böyle buldum, mecbur kalmadıkça bana bulaşmıyorlar bu yüzden. Bulaşmadıktan sonra boşver bence.

bahsedilmiş daha önce de fakat yinelemek gerekirse bu coğrafyada mevki, pozisyon sahibi olmayınca maalesef dediğiniz gibi bir etki yaratmak imkansıza yakın.
ya da uzun vadeli de olsa bir çıkar tabanı olması lazım.
yurtdışına giden adam müşterisine satıcısına getirir çünkü onlarla iş yapıyor işi geliştirebilir, jestlerle karşı tarafı yumuşatabilir. ne iş yaptığınızı bilmiyorum ama demek ki sizinle böyle bir iş birliği içerisinde değil. daha doğrusu sizle arasını ekstradan iyi tutmayı düşünmüyor, siz giderseniz başka birisi gelir tadında yani.

ben de öyle çevresinde etki sahibi biri değilim fakat kimseye de al lan canın sağolsun demiyorum, onlar da demiyor en azından nötr bir durumda yaşayıp gidiyorum.