Ekşi Duyuru

bence bu konuda bir çatışma yok. iyi insan yaşayışı nedeniyle kendine de fayda sağlayacaktır, bu bir yan etki olarak kendiliğinden gelişir zaten.

iyi insanların düşüncelerini takip edebilen, kendini bilen insanlar olduğunu düşünüyorum. bilinç belli bir düzeye ulaştığında, varlıklara karşı kaçınılmaz bir şefkat oluşur insanda. toplumun ve diğer etkilerin getirdiği mantıktan ari, içsel düşünceler, doğrular geliştirebilirler.
iyilik çok göreceli bir kavram. davranışlardan öte bence niyet önemlidir. çünkü iyilik olarak yaptığınız bir hareket kötü sonuçlar doğurabilir. ancak niyetin saf olduğu durumlarda bu kötü sonuçlarla karşılaşılma ihtimali daha düşüktür. aynı şekilde niyetin iyi olduğu ancak davranışın kötü olarak değerlendirilebileceği durumlar da mevcut. bir zen master öğrencisinin kafasına değnekle girişebilir mesela. belli düzeydeki öğrenciler gurunun kötü insan olduğunu düşünebilir. ancak guru açıktır, niyeti bellidir, iyilik ve kötülük ancak bu amaca ulaşmakta kullanılır.

ayrıca her insanın özünün, ruhun, hepimizin birleştiği o alanın mutlak iyi olduğunu düşünüyorum. insanın özde kötü, ya da lekelenmiş olduğuna inanmıyorum..
ama bir yandan da iyi veya kötünün bizim düşündüğümüz anlamıyla var olmadığına inanıyorum. zen hocası örneğini de bu nedenle verdim.

bunlar da benim bireysel araştırmalarımın sonuçları.

ben inanırım ki:
insanlar özellikle o yaşa gelene kadar edindiği izlenimleri kendi üstünde denediği zaman bir daha kendileri olmayo onlar. örnek vermek gerekirse, sen insanlara soğuk davrandığında insanların seninle daha çok ilgilendiğini farkettiğin zaman eğer onu uygulamaya başlarsan yarın o kişi sen olmazsın. buna da kişilik deniyo hani. dikkat ediyorum yaşını başını almış sevilen insanlar hep kendi bildiğini yapan başkalarının hatalarını benimsemek yerine kendi doğrularıyla kapatabilen insanlar. benim yorumlamam bu kadar hadi hayırlı işler.

iyi insan olmakla kendi faydasına yaşamak arasında bi ilgi var mı? herkes kendisine yaşar... afgan cocuklar icin oraya giden bi doktor flan olsan ok ama normal gündelik hayatta etrafında gördügün herkes kendi faydasına yasar bu onları kötü yapmaz...

iyi insan kötü oldugunu söyleyendir belki... çünkü hepimizin icinde fitne fesat var.. bunları engelleyip zararın dokunmadıkca iyisindir.. ki bu baslıgı actıgına göre iyisin..

hepinize cevaplar için teşekkurler.
@kediebesi cok guzel yazmıssın ama idealize seyler. ben hayatımda baskalarına değil iyilik yapmak, zarar vermemeye çalısırken bile yıpranıyorum bir biçimiyle. yani böyle olmamalı aslında biliyorum ama dediğin gibi bilinç duzeyiyle ilgili ve sanırım bizim toplumda oraya ulasmaya daha cok yol var.
@sarper361 kendi iç ugraslarımla en yakın cozumlemeyi seninki gibi yaptım ama bunu da uygulayamıyorum. kendi dogru bildiklerime cok inanıyorum, aklıma da guveniyorum ama kendi dogrularını uygulamaya bile izin yok sanki. yok o kırılır, bu gucenir. sanki sürekli bir vicdani baskı altındayım.
cozemedim gençler, belki de cozmek için acele ediyorum ama cok buyuk bir ikilem var gibi..

madem iyisin

anladık iyisin,
ama neye yarıyor iyiliğin.

seni kimse satın alamaz,
eve düşen yıldırım da
satın alınmaz
anladık dediğin dedik,
ama dediğin ne?
doğrusun, söylersin düşündüğünü,
ama düşündüğün ne?
yüreklisin,
kime karşı?
akıllısın,
yararı kime?
gözetmezsin kendi çıkarını,
peki gözettiğin kimin ki?
dostluğuna diyecek yok ya,
dostların kimler?

şimdi bizi iyi dinle:
düşmanımızsın sen bizim
dikeceğiz seni bir duvarın dibine
ama madem bir sürü iyi yönün var
dikeceğiz seni iyi bir duvarın dibine
iyi tüfeklerden çıkan
iyi kurşunlarla vuracağız seni
sonra da gömeceğiz
iyi bir kürekle
iyi bir toprağa.

bertolt brecht

işte iyi olmakla iyilik yapmak arasında biraz nüans var sanki.
japonya'da bu iyilik müessesesi çok acaip kullanılıyor mesela. eğer birine bir iyilikte bulunursanız, bir hediye verirseniz, onun da karşılık vermesi zorunlu gibi bişi. tabi bu durum da çok fena kullanılıyor. şirketler çalışanlara öyle iyi imkanlar sunuyor ki adamlar ömrünü cubicle da çürütüyor mesela.

idealize fikirler olduğunu da düşünmüyorum. eğer sen tüm canlıların senden olduğunu fark etsen zarar vermemek için çaba harcamana hiç gerek kalmaz. çünkü aslında kendine zarar vermiş olacağını bilirsin. mesela bunu kavrayan kişilere hayvanlar çok daha rahat yaklaşır, en acaipleri bile hemen sokulur. david attenborough konuya çok iyi bir örnektir. :) böyle insanlar vardır, ve olmaya devam edecektir.

bertolt abi de bu iyilik yapmış olmak için, sırf iyi insan olma amacıyla yola koyulanlara yazmış sanıyorum şiirini. amaç iyi insan olmak değildir. amaç kendini ve yerini bilmektir. iyilik yan etki olarak gelişir, tekrar ediyorum. :)


mesela şu nepalin dağlarında kaybolan bir oğlan var, belki duymuşsunuzdur. hah şu an o tümüyle kendi iyiliği için çalışıyor, meditasyon yapıyor, kendi aydınlanması için. ancak bu işi o noktada bırakmayacak. aydınlanabilirse ilk yapacağı şey bunu insanlarla paylaşmak olacak. çünkü iyilik dediğimiz bu bilinç bunu getirir doğal olarak.
en başta bencilce kendi iyiliği için ailesini de terk edip giden bu genç adam, bir usta olarak dağdan dönüp onu bekleyenlere fayda gösterecek, imkan bulabilirse.

bir düşünsene nepalin dağlarında hiç bir eşyan olmadan yapayalnız dolaştığını ve hiç bir zarar görmeden geri gelebildiğini?

kusura bakılmasın uzun uzun yazıyorum. bu konuda yıllardır çok araştırıp düşünüyorum ben de :) dolmuşum epey...

hepinize tekrar teşekkurler,
kendi sıkışmıslığımda farklı pencereler açtınız.

bi ske yaramayan insandir.

sadece iyidir maraz dogurur. bu gezegen bir can icin bu kadar telas edilecek bir yer degildir. baska super gezegenler de var.

iyi oldugunu bildigi&bilindigi icin beklentileri karsilamakla yukumludur. hayati berbattir.

kotuluk yapmaktaki hazzi iyilikte bulacagini sanir. cig kofte yemekle dondurma yalamanin ayni tadi verecegini sanmasi gibi.

iyilik yorar.

iyi kendine ait degildir. insanin kendine iyilik yapma istegi en fazla dislerini fircalamak kadar muhimdir. bunun disindakiler bencillige girer. o da iyilik degildir.

iyilik yanlisi dogmasini engelemekten -kendilerine gore- onu durdurmaya ya da sonunda ortaya cikanlarin yarasini sarmaya kadar bir cok yerde devreye girebilir. yani zamansizdir.

iyilik aslinda cogu zamanda becildir. kisi iyilik yaparak icindeki budan haz alan yeri besler. baska insanlari mutlu gormek onlari -iyilikcileri- mutlu eder. ve baska insanlari mutlu etme perdesi altinda kendilerini mutlu etmenin pesinde kosabilirler. bu faydali br bencilliktir. kedinin fare yiyerek sehri onlardan korumasi gibi.

iyilik tasvip bekler. en iyi ihtimalle yapnin kendi icinden. yoksa tamamlandigi dusunulmemis bir iyilik sakatttir. ve sakat kalmis her iyilik sahibine keder olarak doner. eksik biraktigi yerden kendisine hicap olarak doner.

iyilik curumeye mahkumdur. bunu bildigi icin soz yazan atalar ve acisini biraz da olsa hafifletmek icin, iyilik yap salla halice, demisler. yoksa bu kadar zahmetin ardindan unutulmak hic bir sevdaliya koymadan gecmez.

iyilik yapmak icin iyi olmak gerekmez. bazen hic bilmeden de iyilik yapilabilir. bir adam cikar, elideki camuru bir yetimin kafasina siler. cocuk sevildigini sanip gulumser. adam elindeki kirden kurtulmustur halbusi.

iyilik sinirlidir. her 10 milyondan bir kisi belki de daha da az bir oranda insanlar iyiliklerinin sonuna kadar giderler. iyiligin sonu nihayetinde seni de tuketecektir. insanin enikonu sahip oldugu sey bedenidir. sonunda ondan da feragat edilmesi beklenir.

iyilik yapmak cok da kotu degildir. ama gece 4 te taksim bostanci arasi calisan dolmus giidir. o olmazsa bazen soguk karanlikta yalniz kaliriz.

eyvallah.

harf hatasi duzel/

iyi insan, kendi başına gelmesini istemediği bir hareketi / olayı / durumu vs., başkasına yapmayan insandır. Böylece bir yanda iyi insan profilinde yaşayıp, çevresinde gayet pozitif bir profil çizerken; dolaylı yoldan da, kendi faydası için bir hamle yapmış olur.

En basit örneklemeyle: "Tuvaleti nasıl bulmak istiyorsanız öyle bırakın."

"iyi insan" çevrenin yargısıdır.

iyilik yapan insan hakında "enayi" mi yoksa "harbi adamdır!" şeklinde konuşulacağını çevre belirler. bu durumda "iyi insan"ın çevresiyle olan iletişim tarzı ve sosyal ilişileri de belirleyicidir.

ama madalyonun diğer yüzü de var. dünya "iyi" asosyallerle dolu ve onlar iyiliklerinin cezasını enayi, saf, mal gibi sıfatlarla yaftalanarak çektiler.

ve herkesin kaçırdığı bir diğer nokta: bir insan 20 kişiye iyi, 1 kişiye kötü olabilir.