[]
İstikrarsızlık ve hassas ruh hali
Duyuruyu medikale actim cunku bu sorun psikiyatrik hastaligimdan kaynaklaniyor.
Son 3 yılda üniversiteyi bıraktım, 3 kursa baslayip devam etmedim, 2 kere universiteye hazirlanmaya niyetlendim ve onu da biraktim.
Şimdi tekrar üniversiteye başlamak istiyorum ve kendimden emin değilim. Aynı şey yine olabilir ve ben bunu istemiyorum.
Basladigin işi niye devam ettirmiyorsun diye sorarsanız çok sebebi var. Örneğin okula başladığımda sınıftaki diğer herkesin çok başarılı olduğunu ve geri kaldığımı düşündüm. Halbuki notlarım genel olarak iyiydi. Birkaç gün ders çalışmadığımda panikledim, geri kalıyorum düşüncesi beni boğdu. Bu durum böyleyken sınıfta haksız yere tartışma çıkıp birkaç kişi laf soktuğunda derslere giresim de gelmedi. En ufak şey moralimi bozuyor. Kafaya takıyorum.
Diğerleri de keza böyle.
Hem ruhsal olarak hassas olmam problem, hem de basladigim işi devam ettirememem.
Hep bir "yapamayacagim" endişesi var ve böyle olunca gerçekten yapamıyorum.
Ne yapmam gerekiyor? :(
Son 3 yılda üniversiteyi bıraktım, 3 kursa baslayip devam etmedim, 2 kere universiteye hazirlanmaya niyetlendim ve onu da biraktim.
Şimdi tekrar üniversiteye başlamak istiyorum ve kendimden emin değilim. Aynı şey yine olabilir ve ben bunu istemiyorum.
Basladigin işi niye devam ettirmiyorsun diye sorarsanız çok sebebi var. Örneğin okula başladığımda sınıftaki diğer herkesin çok başarılı olduğunu ve geri kaldığımı düşündüm. Halbuki notlarım genel olarak iyiydi. Birkaç gün ders çalışmadığımda panikledim, geri kalıyorum düşüncesi beni boğdu. Bu durum böyleyken sınıfta haksız yere tartışma çıkıp birkaç kişi laf soktuğunda derslere giresim de gelmedi. En ufak şey moralimi bozuyor. Kafaya takıyorum.
Diğerleri de keza böyle.
Hem ruhsal olarak hassas olmam problem, hem de basladigim işi devam ettirememem.
Hep bir "yapamayacagim" endişesi var ve böyle olunca gerçekten yapamıyorum.
Ne yapmam gerekiyor? :(
Yaptıklarınız, aman buna kafa mı takılır, denilecek cinsten şeyler değil. Dördüncüye üniversiteye başlamak istiyorsunuz, yirmili yaşlarınızdasınız artık. Başlangıçta, çevrenizden biri sizin üzerinde baskı kurmadigi halde kendi kendinize bir baskı oluşturmuşsunuz zaten. Ne gereği var? Herkesten düşük alsanız ne olacak? Ki notlarınız da gayet iyiymis zaten böyle bir ihtimali sürekli aklınızda bulundurmanıza gerek yok.
Her şeyi geri alma şansınız olur fakat zamanı olmaz. Cebinizdeki para gibi harcayacağınız türden değil bir şey zaman. Üniversiteye iyi bir şekilde hazırlanıp kazanabilirsiniz, dort sene paşa paşa da okursunuz. Zaten daha önce denemişsiniz. Her şey oluruna varır siz sadece çaba gösterin.
Her yerde haksız yere laf sokmaya çalışan tipler olur, gözünüzü kulağınızı kapatacaksınız bu tiplere. Elalem iki günde unutur çıkan tartışmayı, siz de unutun gitsin. Her şeyi bu denli kafaya takmak sağlıklı değil.
Her şeyi geri alma şansınız olur fakat zamanı olmaz. Cebinizdeki para gibi harcayacağınız türden değil bir şey zaman. Üniversiteye iyi bir şekilde hazırlanıp kazanabilirsiniz, dort sene paşa paşa da okursunuz. Zaten daha önce denemişsiniz. Her şey oluruna varır siz sadece çaba gösterin.
Her yerde haksız yere laf sokmaya çalışan tipler olur, gözünüzü kulağınızı kapatacaksınız bu tiplere. Elalem iki günde unutur çıkan tartışmayı, siz de unutun gitsin. Her şeyi bu denli kafaya takmak sağlıklı değil.
- black holes in the sky
(27.06.19 20:10:52)
yazdıklarının hepsi hayatının akışını ciddi olarak sekteye uğratan şeyler. psikiyatriste gitsen (gitmelisin) ilaç tedavisine başlatacaktır, alabiliyorsan ayrıca terapi. konuşmak çok iyi gelicektir. neler yapman (eğitimine devam etmek) ya da yapmaman (kafaya takmamak, takıntılı düşüncelere yoğunlaşmamak) gerektiğini sen de biliyorsundur ama uygulamak?
bir psikiyatriste git.
bir psikiyatriste git.
- xvyz
(27.06.19 20:47:46)
"Hep bir "yapamayacagim" endişesi var ve böyle olunca gerçekten yapamıyorum." - Bakın bu bizzat kendi kurdugunuz cümle, buna daha başka bir açıdan yaklaşmak belki fayda sağlayabilir: "Yapamayacağım" endişesi beni sabote ediyor, başarmamı/yapmamı engelliyor. O halde elimden geldiğince bu düşüncenin beni engellemesine izin vermeyeceğim. - Mesela yavaş yavaş kendinize böyle bir telkinle başlayabilirsiniz belki.
Obsesyon ve/veya olumsuz düşünceler zihninize geldiğinde mümkün mertebe o düşünceleri ciddiye almamaya gayret edin, "evet şu an böyle bir düşünce/his var fakat ben onu ciddiye almayacağım, onu umursamadan yapmam gereken şeye devam edeceğim" - böyle telkin edin kendinizi.
+ bir uzman desteği almaya çalışın.
Obsesyon ve/veya olumsuz düşünceler zihninize geldiğinde mümkün mertebe o düşünceleri ciddiye almamaya gayret edin, "evet şu an böyle bir düşünce/his var fakat ben onu ciddiye almayacağım, onu umursamadan yapmam gereken şeye devam edeceğim" - böyle telkin edin kendinizi.
+ bir uzman desteği almaya çalışın.
- cymbelina (28.06.19 00:21:13)
1
