Ekşi Duyuru

sevdiğim işi yapmıyorum ama yapmam için çok şeyden vazgeçmem lazım.

sevdiğim işi şanssız bir dönemde yapıyorum.

gazeteciyim. kariyer hedeflerim başından belliydi. yurtdışında da konu üzerine eğitim aldım. burada da havada kaptılar.

Kariyerim yok. Ama kafam rahat, genel olarak memnunum. Boyacıyım. İşe bayıldığımı söyleyemem ama sevmiyor da değilim. Dinamik ve keyifli bir iş. Müdürüm ve ekip arkadaşlarımla iyi anlaşıyoruz. İş ortamı huzurlu olsun diye de elimizden geleni yapıyoruz. Şirketin insani yönü çok iyi. Kariyerden vazgeçtim. Kariyerim ve yüksek maaşım olup mutsuz olacağıma kafam rahat olsun dedim.

sevdiğin işi yapmak konusunun abartıldığını düşünüyorum
çalışmak iyi bir şey olsa üzerine para vermezlerdi neticede

en başta nefret ettiğim işi şimdi çok seviyorum, artık kendimi çok net ifade edebiliyorum
ve devamlı kendimi geliştiriyorum

burası öyle bir ülkeki çok sevdiğim işi yapmaktan nefret ettim ve bıraktım şimdi biraz daha az sevdiğim bir işi yapıyorum. muhtemelen 2-3 sene sonra bundan da nefret edeceğim. kısacası böyle bir şey yok. en azından bu ülkede.

yaptigin isi sevmeye guzel taraflarini gormeye calisabilirsin, herkes sevdigi isi yapacak kadar sansli ve rahat olmayabilir

Sevdiğim işi yapıyorum.

İş hayatında 4. yılım. 4. şirketim.

Sevdiğim iş= standart olmayan, her işe el attığım, kendi hatamı toparlayabilecek bilgi seviyesine sahip olduğum iş.

Bunu sağlamak için güzel bir maaştan vazgeçtim. Hem de düğün ve bedelli borcu varken. Zor bir karardı. Daha sonra geçtiğim şirket bundan pişman ettirdi beni. Sabah işe gitmemek için dua falan ediyordum öyle sevmediğim bir yerdi asdfasdf. Fakat orası bana bir fırsat kapısı açtı. Şu an olduğum şirkete geldim. Hedefimi baştan koymuştum ben taa üniversitedeyken "ben erp ile ilgili bi iş yapmalıyım ya" dedim. Bi şekilde de onun içinde buldum kendimi. Özellikle çaba göstermedim açıkçası.

Her sabah işe lanet etmeden gitmek güzel bir his valla. Her gece uyumadan 15 dakika önce yarının planını falan yapıyorsun çok güzel bir şey lan.

sevdigim isi yapiyorum, sabahlari erken kalkip ise gitmek ve her gun gitmek elbetteki insan dogasina aykiri ama lanet olsun neden bu isi yapiyorum hic demiyorum. canim isim diyorum. mutlu mesut ise gidiyorum.

sevdigi isi yapma olayinin coook abartildigina inaniyorum, zira oyle bir hale geldi ki bu akim, ozellikle yeni kusak herkes bir alternatif yasayayim, yaratici olayim, kendi isimi yapayim kafasina giriyor. bir 'plaza hayati cok korkunc, beyaz yaka igrenc' pompasi var. cok anlamsiz bir dunya fikri olusuyor insanlarin kafasinda. bu birileri tarafindan yapilmasi gereken ve sunulmasi gereken hizmetlerin insanlarin gozunde degerini dusurdugu gibi bunu yapan insanlari da mutsuzluga surukluyor. ssk bankoda oturmak isteyen cok insan olmayabilir ama bu isin yapilmasi gerekiyor, siz herkese 'sevdigi isi yap, her gun ise heleloy hoppala diye git' diye pompalarsaniz bu isi yapan adami asagi cektiginiz gibi isi de degersizlestirirsiniz. ya isimi yapayim, fazla sorumlulugum da olmasin, parama bakayim, cok fazla mesai yapmayim kafasinda aslinda o ise uygun bir insani da isinden sogutursunuz.

sevdigin isi yapmanin sirri, spesifik bir yeteneginiz yoksa, nasil bir karakteriniz olduguyla alakalidir bence ve onemli olan mesleginizle karakterinizi ortak paydada bulusturabilecek bir is yapmaktir. yalniz calismaktan hoslaniyorsaniz mesela akademisyen olarak, istediginiz bir alanda fevkalade mutlu olabilirsiniz, insanlarla calismayi seviyorsaniz buyuk bir takim icinde calismaktan keyif alirsiniz. ornegin her insaat muhendisi santiyede calismaktan mutlu olmaz, bunu seven olabilir, bu demek degil ki insaat muhendisi olan herkes mutsuz olacak, hayir bu kisi beyaz yakali koca bir sirkette mesela satin alma departmaninda cok mutlu olur gibi gibi. ama mimarsinizdir, cizim yapmaktan da buna kafa yormaktan da zerre hoslanmiyorsunuzdur o zaman baska alanlara bakmak lazim.

iş güzel de insanlar bok.

işimden çok memnunum, herkesin hayali olan bir iş yapıyorum ve çok iyi kazanıyorum. bunun için yıllarca çok çalıştım. asla ve asla kaytarmadım, iş seçmedim.

Sevdiğim işi, sevmediğim insanlarla yapıyordum ve az kalsın meslekten soğuyordum. Bıraktım. Kısmen de olsa sevdiğim işle bağlantılı bir konuda yurtdışına freelance çalışıyorum, huzurluyum. Bu sıralar düzenli olarak kenara koyduğum birikimle ilerde sevdiğim işe dair bir şeyler yapacağım.

Sevdiğim işi yapıyorum. Sigorta ekspertiz. İşini sevmemek büyük eziyet. Daha önce hiç sevmediğim, evlat olsa bile sevilmeyecek işler yaptım.

Bu biraz şansla alakalı. Mesela sigortacılık mezunuyum aynı zamanda. Okulda hiç sevmezdim ama hasar işlerine girince bu bölümü sevdim.

6 yaşından beri bilgisayarla uğraşıyorum. Çok alakasız bir meslek için okul okumama rağmen sürekli bilgisayarla uğraştım. Hayatımdaki tek hobim ve ilgi alanım bilgisayar, dolayısıyla yaptığım iş, iş gibi gelmiyor. Haftasonu veya akşam dahil bilgisayarla uğraşabiliyorum, hiç para vermeseler bile bilgisayarla uğraşırdım.