Ekşi Duyuru

kapıdan içeri girdiğinizde gördüğünüz ofis manzarası ve duyduklarınız karşısında hümaniteye olan inancınızı her gün sil baştan kaybediyor musunuz?

Tarif etmek gerekirse:

sabahın o saatinde fonda çalan aptal bir pop şarkısı eşliğinde ikinci beşinci falan kocayı almayı düşünen, hep diyette ama hiç küçülmeyen şişko kızlarla , bunlar kız lan deyip burun kıvırarak sabah seramonisini tek bir günaydınla geçirip bilgisayar başına oturur oturmaz dünkü maça ne demişler merakında takılan ve asla ciddiyetini bozmayan bir grup erkek vardır iş ortamı dediğiniz yerde. az sonra birinci grup internetten çanta ,ayakkabı lüzumsuzluğuna ; ikinci grupsa bilmem hangi sitelerde spor sayfalarının başlıklarına bakma (okuma değil dikkatinizi çekerim) gerekliliğine daldığında dış görünüş tüm iş arkadaşlarının deli gibi çalıştığı ve çok yoğun olduğu yanılgısına sürükler sizi.
ama görünüş aldatıcıdır.
özellikle de iş yerlerinde.
sonra siz kendi kendinize nerden düştüm bu nalet ortama diye hayıflanır durursunuz.

zaten bir süre sonra ukala, burnu büyük,aptal ve daha hiç duymadığınız pek çok sıfatı da da siz yükleneceksinizdir farkında bile olmadan.

artık iş öyle bir hale gelir ki ben niye uyum sağlayamıyorum bunlara yaa diye kendinizi suçlamaya , sosyal uyumla ilgili tavsiyeler edinmeye bile çalışırsınız.ama ; suçlu sizin kendini beğenmiş beyninizdir.suçlu o filmleri izleme , kitapları okuma , haberleri izleme merakınızdır.suçlu siz'sinizdir.

işte tüm bu nedenlerden ve sayamadığım pek pek çok tanesinden ötürü ilerleyen zamanla beni de aptallaştırabilecek tehlikeli bir boyutta olduğunu düşünüyorum.