Ekşi Duyuru

ben bu kızı 5 6 senedir tanıyorum. benim de eşimin de çocukluk arkadaşının karısı. 3 senedir evliler. bekarken de sürekli birlikteydik, biz evlendikten sonra da sürekli birlikte takılmak isterlerdi hatta eski duyurularımda var bizim evde benden habersiz yatılı kalma planları yapıyorlar, sürekli çat kapı geliyorlar bi baş başa kalamadık evleneli diye isyan etmiştim. hatta sırf kendileri de gelmiyordu, gelirken ablasını, kuzenini, onların kocalarını falan da getiriyordu.

neyse bu çiftin erkek olanı bizim çocukluk arkadaşımız ve deliler gibi çocuk seven bi adam. 3 sene önce hamile kaldığımda çok sevinmişti hatta amca oluyorum diye. karısı da aksine hiç hoşlanmaz çocuklardan. aklı olan çocuk yapmaz falan derdi, benim hamile olduğumu öğrenince de kutlamak falan şöyle dursun "ayy ne güzel ortamımız vardı, bozulacak şimdi" gibi bir şey demişti. hamileliğim süresince hiç görüşme talebinde bulunmadılar, biz çağırdığımızda da gelmediler. sadece kızım doğduktan sonra 3 aylıktan da büyüktü artık arkadaşımızın annesi kızmış amca oluyorum diye sevinip duruyordun çocuk kocaman oldu hala görmeye gitmedin diye de zar zor gelip 20 dakka kadar oturup gittiler. karısı çocuk sesine tahammül edemiyor diye eşimle o arkadaş erkek erkeğe dışarıda buluşup görüştüler hep. normalde bekarken de, evliyken de evimizde günlerce yatıya kalan adam uğramaz oldu. sen gel hem sohbet ederiz hem bebek seversin dediğimizde hep bi bahaneyle eşimi dışarı çağırarak görüştü. eşi ise telefon dahi açmadı hiç, ben de aramadım.

hesapladım biz görüşmeyeli 17 ay olmuş. az önce telefonuma hatun kişiden mesaj geldi "heyyoo ben hamileyim" diye. insan kınadığını yaşamadan ölmezmiş demek ki yazacaktım vazgeçtim. hiçbir şey yazmak gelmedi içimden. ama çok sinirlendim. çocuk sevmiyorum diyerek biz çocuk sahibi olduğumuz için bir buçuk senedir görüşmüyorken kendi hamile kalınca yine yanaşma çabası bana çok saçma ve sinir bozucu geldi.

ki biz bir de kalabalık arkadaş grubuyduk 4 çift olarak. diğerleriyle de en az 10 senelik arkadaşlığımız var. benden 4 ay sonra diğer arkadaşın eşi de doğum yaptı, ona da aynı şekilde davranmışlar. hadi biz yine çok yakın oturmuyoruz ancak onların arasında 3 apartman var yalnızca, ona rağmen görüşmüyorlarmış.

hatta şöyle bir durum olmuş bir gün sitenin çardağında arkadaş oğluyla otururken bu kıza denk gelmişler. gel biraz oturalım sohbet edelim demiş, iyi hadi oturayım deyip bir arka binada oturan ablasını aramış gelsene çardaktayım diye. sonra ablasını aramasına gerekçe olarak da "ya senin şimdi çocuğun var ya o ağlar durur sohbet edemeyiz, ablam bari gelsin de muhabbet olsun" demiş. peşinden de "zaten annem dedi ki, benim kızımın sosyalleşmesine gerek yok ona ablası yeter" ablası da 10 senedir falan evli ve o da çocuk sevmediği için çocuk yapmamış. bu kız onun izinden gidiyor gibiydi yani. bizden koptuktan sonra da yan yana apartmanlarda oturdukları için gece gündüz sürekli birliktelerdi. böyle 4lü olarak sanırım bir wc'ye giderken ayrılıyorlardı.

ya olabilir çocuk sevmeyebilir, ben de çok sevmem. ama kimseyle de bu sebepten görüşmeyi kesmem. bir de bu çirkin tavırlara hiç gerek yoktu bence. tamam görüşmezse görüşmesin zaten çocuğun peşinde bizim de sosyalleşecek ne zamanımız ne gücümüz vardı ama söyledikleri, yaptıkları çok kalp kırıcı şeylerdi. şimdi o diğer doğum yapan arkadaş aradı ona da mesaj yazmış o da yazsaydım peşinden kavga çıkardı, olay büyümesin diye okuyup sildim cevap bile vermedim dedi.

ben bu insanlarla görüşmek istemiyorum artık, bundan eminim. canı isteyince görüşmeyi kesen, canı isteyince geri devam eden bir arkadaş istemiyorum hayatımda. keza karısının lafıyla yılların arkadaşlığını çöpe atıp eve uğramaz olan diğer omurgasızı da. ama bunu kavga çıkarmadan, kalp kırmadan yapmak istiyorum.

çok uzun oldu, kusura bakmayın lütfen sinirimden dağınık da yazdım biraz. ama siz olsanız nasıl bitirirdiniz bu konuyu? biliyorum darlayacak çünkü, öyle biri. istiyorum ki tertemiz şekilde bu zamana kadar nasıl yok oldularsa bundan sonra da öyle kalsınlar.

cevap yazanlara şimdiden teşekkürler, sevgiler...