[]
28 yaşındayım, hiç sevgilim olmadı.
28 yaşındayım, henüz ciddi bir ilişkim olmadı. Günlük hayatımda kendimden bahsedecek olursak düzenli spor yapıyorum, çeşitli hobilerim var, birden çok enstrüman çalıyorum, bir elin parmakları kadar kadın arkadaşlarım, kendi halinde çekirdek bir çevrem var. Asosyal sayılmam, ancak konuşkan biri de sayılmam. Yapı gereği karşıdaki bana geldikçe ben ona gidiyorum. Yeni birileri ile tanışmak için çaba göstermiyorum. Hatta belki şimdiye dek herhangi bir ortak paydamın olmadığı birisi ile gidip tanışma girişimim hiç olmadı. Tanışmak istediğim oldu belki. Ama ben biraz hissiz ve çekingenim. Özellikle şu sıralar.
Sosyal medyada ise durum tam tersi. Kendi haline naçizane çeşitli meziyetlerim var. Sanırım bu insanlara çekici geliyor. Fazla okuyorum, bu da şimdiye dek hep doğru kelimeleri kullanmamı sağladı belki de bilmiyorum. Ya da her şey planladığım gibi gitti, yalnızca istediğim sonuç bu değildi. Bu konuya tekrar döneceğim.
8 yıl falan önce "doğru kişi"'yi tanıdım. Arkadaşımdı. Onu epey sevdim. Ama o bunu bilmedi. Daha doğrusu bunun için, bilmemesi için çabaladım. Başka birini sevdiğini düşünüyordum çünkü. Arkadaşlığımızın yüzeyselliği aşmasına izin vermedi. Sanırım duygularımı gizleme konusunda sandığım kadar iyi değildim. Seneler ilerledi, arkadaşlığımız da azalarak bitti. Ve ben günün birinde tekrar "doğru kişi" ile karşılaştığımda onu kaybetmemeye karar verdim.
İflah olmaz bir gözlemciyim. Hatırladığım en eski geçmişimden bu güne dek olayları, inanları gözlemleme, durumları, davranışları, sebep sonuç ilişkilerini analiz etme güdüsü tıpkı aldığım nefesi yöneten o otokontrolle gerçekleşti hayatımda. Fazla uzatmayacağım kendim de dahil olmak üzere, duyguları başkalarının duyguları, düşünceleri, kaygıları, hedefleri, normları, başkalarının düşünceleri, kaygıları, hedefleri, normları olan insanoğlunun aslında o kadar tahmin edilemez olmadığını, karakter çeşitliliğine bağlı gelişen sabun köpüğü sivriliklerin törpülendiğinde hemen herkesin belirli bir pattern doğrultusunda var olmaya çabaladığını idrak etmeye başladım. Hiçbir akımın, öğretinin, felsefenin takipçisi, savunucusu değil; gözlem yapmayı, çözümlemeyi seven alelade biriyim yalnızca.
Özetle; olmadığım biri gibi değil de, yalnızca kendimi daha net ve doğru biçimde ifade edebildiğim biri olarak sosyal medya üzerinden yüzlerce kadın tanıdım, onlarcasının "telefonunu aldım". Belirli noktaya geldiğinde ilerlemesine izin vermedim ve bitirdim. Ne kadar çok kadın tanırsam, ne kadar çok kadın çözümlersem günün birinde karşılaşacağım "doğru kişi"'yi kaybetme ihtimalimin o denli azalacağını düşündüm. Günün sonunda kimse için heyecanlanmayan, kimseyi tanımaya cesareti, mecali olmayan, hissiz ve korkak birine dönüştüm.
Şu an hangi noktadayım inanın bilmiyorum. İçten ve gerçek hisler besleyemediğim birini sırf yalnız kalmamak adına hayatıma almak çok aşağılayıcıydı her iki taraf için. Ben de tüketmenin, tüketilmenin daha az zarar vereceğini düşündüğüm sosyal medya evreninden ne kazandığımı, ne kaybettiğimi bilemeden bugüne savruldum.
Peki şimdi hangi yöne gitmem gerek?
Sosyal medyada ise durum tam tersi. Kendi haline naçizane çeşitli meziyetlerim var. Sanırım bu insanlara çekici geliyor. Fazla okuyorum, bu da şimdiye dek hep doğru kelimeleri kullanmamı sağladı belki de bilmiyorum. Ya da her şey planladığım gibi gitti, yalnızca istediğim sonuç bu değildi. Bu konuya tekrar döneceğim.
8 yıl falan önce "doğru kişi"'yi tanıdım. Arkadaşımdı. Onu epey sevdim. Ama o bunu bilmedi. Daha doğrusu bunun için, bilmemesi için çabaladım. Başka birini sevdiğini düşünüyordum çünkü. Arkadaşlığımızın yüzeyselliği aşmasına izin vermedi. Sanırım duygularımı gizleme konusunda sandığım kadar iyi değildim. Seneler ilerledi, arkadaşlığımız da azalarak bitti. Ve ben günün birinde tekrar "doğru kişi" ile karşılaştığımda onu kaybetmemeye karar verdim.
İflah olmaz bir gözlemciyim. Hatırladığım en eski geçmişimden bu güne dek olayları, inanları gözlemleme, durumları, davranışları, sebep sonuç ilişkilerini analiz etme güdüsü tıpkı aldığım nefesi yöneten o otokontrolle gerçekleşti hayatımda. Fazla uzatmayacağım kendim de dahil olmak üzere, duyguları başkalarının duyguları, düşünceleri, kaygıları, hedefleri, normları, başkalarının düşünceleri, kaygıları, hedefleri, normları olan insanoğlunun aslında o kadar tahmin edilemez olmadığını, karakter çeşitliliğine bağlı gelişen sabun köpüğü sivriliklerin törpülendiğinde hemen herkesin belirli bir pattern doğrultusunda var olmaya çabaladığını idrak etmeye başladım. Hiçbir akımın, öğretinin, felsefenin takipçisi, savunucusu değil; gözlem yapmayı, çözümlemeyi seven alelade biriyim yalnızca.
Özetle; olmadığım biri gibi değil de, yalnızca kendimi daha net ve doğru biçimde ifade edebildiğim biri olarak sosyal medya üzerinden yüzlerce kadın tanıdım, onlarcasının "telefonunu aldım". Belirli noktaya geldiğinde ilerlemesine izin vermedim ve bitirdim. Ne kadar çok kadın tanırsam, ne kadar çok kadın çözümlersem günün birinde karşılaşacağım "doğru kişi"'yi kaybetme ihtimalimin o denli azalacağını düşündüm. Günün sonunda kimse için heyecanlanmayan, kimseyi tanımaya cesareti, mecali olmayan, hissiz ve korkak birine dönüştüm.
Şu an hangi noktadayım inanın bilmiyorum. İçten ve gerçek hisler besleyemediğim birini sırf yalnız kalmamak adına hayatıma almak çok aşağılayıcıydı her iki taraf için. Ben de tüketmenin, tüketilmenin daha az zarar vereceğini düşündüğüm sosyal medya evreninden ne kazandığımı, ne kaybettiğimi bilemeden bugüne savruldum.
Peki şimdi hangi yöne gitmem gerek?
Bu kadar mantıkla bu iş zor. Aşık olmak lazim. İnadına çabalamak, Reddedilmek. Az da cesaret.
- olaylar olaylar
(18.01.19 22:52:07)
"Ne kadar çok kadın tanırsam, ne kadar çok kadın çözümlersem günün birinde karşılaşacağım "doğru kişi"'yi kaybetme ihtimalimin o denli azalacağını düşündüm."
Buradan anlıyorum ki olayı fazla abartmışsın. 28 yaşına kadar ciddi bi ilişkin olmamasını dert etmeni normal karşılıyorum o ayrı. Ama bu kadar üzerine düşünüp odaklanman o konuda ilerleme kaydetmeni sağlamaz ve sağlamayacak. Biraz kaderci yaklaşmanda fayda var bence.
Buradan anlıyorum ki olayı fazla abartmışsın. 28 yaşına kadar ciddi bi ilişkin olmamasını dert etmeni normal karşılıyorum o ayrı. Ama bu kadar üzerine düşünüp odaklanman o konuda ilerleme kaydetmeni sağlamaz ve sağlamayacak. Biraz kaderci yaklaşmanda fayda var bence.
- bxgx
(18.01.19 23:00:17 ~ 23:00:26)
sizin gibi, "hayatı dümdüz yaşamaya gelmemiş biri" nin o kadar da alelade biriyle olması çok zor. en azından belli bir uyumu yakalayabildiğiniz birini bulduğunuzda peşinden gidin. şartlar çok zorlamıyorsa sürekliliği sizi mutlu eder.
çok mutlu olma beklentiniz yok gibi o yüzden işiniz daha kolay.
sizin gibi gerçek hisler besleyemediğim biriyle sırf yalnız olmamak adına birliktelik kurmamak için 29 yaşıma kadar direndim. sonra ruh ikizim olmasa da ona yakın biri çıktı. ama pes etmemek ve lazım. belli kriterleriniz illa ki vardır. bu kriterlerin hepsi karşı tarafta tamam da olmayabilir, önemlilik derecesine göre değerlendirmenizi yapabilirsiniz. çok da abartmayın, %100 uyumluluk diye bir şey yok. zıtlıklar da güzel olabiliyor. şans verin.
çok mutlu olma beklentiniz yok gibi o yüzden işiniz daha kolay.
sizin gibi gerçek hisler besleyemediğim biriyle sırf yalnız olmamak adına birliktelik kurmamak için 29 yaşıma kadar direndim. sonra ruh ikizim olmasa da ona yakın biri çıktı. ama pes etmemek ve lazım. belli kriterleriniz illa ki vardır. bu kriterlerin hepsi karşı tarafta tamam da olmayabilir, önemlilik derecesine göre değerlendirmenizi yapabilirsiniz. çok da abartmayın, %100 uyumluluk diye bir şey yok. zıtlıklar da güzel olabiliyor. şans verin.
- j lithium (18.01.19 23:05:45)
29 da olur dert etme
- trgydl (18.01.19 23:08:48)
Kendin olmalısın, kendin olmalısın, kendin olmalısın
- lorne malvo (18.01.19 23:35:47)
Bundan sonra da olmayacak. İnce eleğinden geçmeyecek kimse. Beklentilerini düşürsen bu sefer dar gelecek sana o kadınlar..
- heidi'nin dedesi (18.01.19 23:42:58)
az dur soluklan yigidim. ne kadar cok dusunuyorsun oyle, kafamdaki ses yazdiklarini okurken yoruldu.
ben neye inaniyorum biliyor musun? bu dunya'da beni gercekten uzun sureli mutlu edecek biri yok. kimsenin oyle bir sorumlulugu da yok. ruh esi, sevgili, kari-koca, ask... bunlar yalan dolan ve gecici seyler. ben bunlara inanmiyorum. insan kendisiyle en yakin iliskiyi kurabilir, baskasiyla degil.
iliski istiyorsan beni dinleme.
ben neye inaniyorum biliyor musun? bu dunya'da beni gercekten uzun sureli mutlu edecek biri yok. kimsenin oyle bir sorumlulugu da yok. ruh esi, sevgili, kari-koca, ask... bunlar yalan dolan ve gecici seyler. ben bunlara inanmiyorum. insan kendisiyle en yakin iliskiyi kurabilir, baskasiyla degil.
iliski istiyorsan beni dinleme.
- Leonardo~Da~Vinci (19.01.19 00:47:19 ~ 00:49:06)
bir diğer ressam leonardo da vinci arkadaşımıza katılıyorum.
boş işler bence.
boş işler bence.
- dont eat me (19.01.19 01:00:58)
sen zaten kendi kendini yiyorsun, kim gelip seninle uğraşsın. okurken yoruldum. akışına bırak.
illa birini bulmak istiyorsan annene söyle köyden birini bulsun. evlen gitsin.
illa birini bulmak istiyorsan annene söyle köyden birini bulsun. evlen gitsin.
- tabudeviren (19.01.19 01:32:32)
@tabudeviren'in aksine ben uğraşılmaya değer bir insan olduğunuzu düşünüyorum. Hiçbir tavsiyeye de ihtiyacınız yok.
"Ne kadar çok kadınla tanışsam, ulaşılması gerekenden o kadar uzaklaşıyorum gibi." Bu durum bence sizin gibiler için geçerli değil. Her duyguyu aynı cümleler, aynı beklentiler ve aynı yoğunlukla karşılaştığı herkesle yaşayanlar, duyguları laçkalaşanlarla alakalı. Bir hayata temas etmenin aslında bizi biraz eksilten bir yönünün farkında olmayıp, yeni bir insan tanımanın sorumluluk olduğunu hiç hissetmeyenlerle alakalı. Bahsettiğiniz durumu onların deneyimlemesi muhtemel. Sizin gibi kişiliğine ve duygularına saygısı olanların değil.
Mükemmelliyetçiliğe gerek yok ama beklentileri de hissedilecek ölçüde düşürmenin anlamı yok. Alelade bir insanım demişsiniz ama fazla mütevazı olduğunuzu düşünüyorum ben.
Yönünüzü değiştirmeyin. Aşk biraz da bizim insanları yorumlamadaki abartımız. Karşınıza birisi çıkacak ve sebepsizce 4.paragrafta idrak ettiğinizden farklı yorumlayacaksınız. Belki sevgi açlığından, belki sadece zamanlamadan. Beklentilerinizi şaşılacak derecede karşılayacak birisi denk geldiğinde ve fiziksel çekim de olduğunda o abartıyı siz de yapacak, "numara almanın" da ötesine geçeceksiniz. O zaman size geçmiş olsun dileklerimi sunarım. :)
"Ne kadar çok kadınla tanışsam, ulaşılması gerekenden o kadar uzaklaşıyorum gibi." Bu durum bence sizin gibiler için geçerli değil. Her duyguyu aynı cümleler, aynı beklentiler ve aynı yoğunlukla karşılaştığı herkesle yaşayanlar, duyguları laçkalaşanlarla alakalı. Bir hayata temas etmenin aslında bizi biraz eksilten bir yönünün farkında olmayıp, yeni bir insan tanımanın sorumluluk olduğunu hiç hissetmeyenlerle alakalı. Bahsettiğiniz durumu onların deneyimlemesi muhtemel. Sizin gibi kişiliğine ve duygularına saygısı olanların değil.
Mükemmelliyetçiliğe gerek yok ama beklentileri de hissedilecek ölçüde düşürmenin anlamı yok. Alelade bir insanım demişsiniz ama fazla mütevazı olduğunuzu düşünüyorum ben.
Yönünüzü değiştirmeyin. Aşk biraz da bizim insanları yorumlamadaki abartımız. Karşınıza birisi çıkacak ve sebepsizce 4.paragrafta idrak ettiğinizden farklı yorumlayacaksınız. Belki sevgi açlığından, belki sadece zamanlamadan. Beklentilerinizi şaşılacak derecede karşılayacak birisi denk geldiğinde ve fiziksel çekim de olduğunda o abartıyı siz de yapacak, "numara almanın" da ötesine geçeceksiniz. O zaman size geçmiş olsun dileklerimi sunarım. :)
- landho (19.01.19 07:23:21)
Kardesim tam bir loser goruntusu vermissin. Yok kadinlari gozlemledim falan derken birgun bir bakmissin alttaki aletin kullanim suresi gecmis.
Kadinlar ya da insanlari gozlemleyecek bisey yok, bildigin memeli turunden biseyiz. Bonobo maymunlarini izle milleti gozlemlemene gerek yok.
Dogru insan falan da yok herkes manyak, sen kendine dogru insan diyebilir misin.
Iyi kotu birini bulup cikican iste. Sanki norvec'de yasiyoruz da secim yapiyorsun.
Kadinlar ya da insanlari gozlemleyecek bisey yok, bildigin memeli turunden biseyiz. Bonobo maymunlarini izle milleti gozlemlemene gerek yok.
Dogru insan falan da yok herkes manyak, sen kendine dogru insan diyebilir misin.
Iyi kotu birini bulup cikican iste. Sanki norvec'de yasiyoruz da secim yapiyorsun.
- acemi (19.01.19 10:46:30)
1
