Ekşi Duyuru

ülke?detaylı bilgi açısından daha yararlı olur!?ama dediğin gibi xpat hep cazip gelir ama öyle değil.

Ulke?

Hic kimseyi tanimiyorsaniz zor. Ya da erasmus vs degilse. Ama genelde trden calisan getiren sirketlerde baska turkler de oluyor, ilk etapta onlarla arkadas olunuyor tabi.

Ulkeye ve kisiye gore cok degisir bu sorunun cevabi. Ben ilk yil inanilmaz yalniz hissetmistim. Arkadaslarim vardi ama hep Turkiye'deki arkadasliklarimi aradim. Sonra duruma alismayi bir sekilde basardim, simdi yalnizliktan buyuk keyif aliyorum.

Bir de kesin olarak hayatinin sonuna kadar o ulkede yasayip yasamayacagin da onemli. Ben hep donme fikriyle dolastigim icin bir yandan kendimi misafir gibi hissettim. Hep bir arafta kalma hali yani.

Özel olarak Almanya ve Hollanda başta olmak üzere Batı Avrupa'daki deneyimleri merak ediyorum. Genel olarak ise farklı bir kültürde/dilde/dinde/yaşam tarzında karşılaşılan somut problemleri merak ediyorum.

Bilen bilir Avrupa'daki Türk diasporası genel olarak içe kapanıktır ve yerel kültürle problematik bir ilişkisi vardır, sağlıklı bir entegrasyon ve uyumdan söz edebilmemiz mümkün değildir. Orada doğup uzun süre yaşamış insanlar dahi böyle ise sonradan gidenler nasıllar acaba? Sosyal problemlerden bahsediyorum

Tek basimayken tek problemim pis insanlarla ev paylasmakti. Bunun haricinde 1 gun 'ah bi turk arkadasim olsa cay icsek' ya da 'dini butun bir mumin gelip kafami utulesin' diye aranmadim. tam tersine bunlarla yasamamak icin gelmistim.

yani iyi bi kazancin varsa tek eve cikarak, yoksa paylasimli yasayarak gayet hayatin keyfine varabilirsin.

-ingiltere

'dini butun bir mumin gelip kafami utulesin' duzeyinde dertlerin cok olmuyor, Avrupa'da onlar seni buluyor zaman zaman, yol veriyorsun, bitiyor. Benim bahsettigim baska bir seydi de neyse.

Birkac aydir Almanya'da yasiyorum, ondan once de Cekya'da yasiyordum. Cogunlukla akademi cevresinde bulundugumdan cok fazla irkciliga maruz kalmadim, ama maruz kalan cok insan gordum. Bir noktada herkesin deneyimi kendine gore, cevresine gore degisiyor. Benim bulundugum yerlerde nefret edenler de cok oldu, ayrilamayanlar da.

Bahsettigin Turk diasporasinin icine kapanikligi ogrenci veya beyaz yakali olarak gelenler icin gecerli degil cogu zaman. Cunku bulunduklari cevre cok farkli oluyor. Bir de try again'in soyledigi gibi maddiyat onemli faktor. Kucuk bir Avrupa sehrine tikilip kalmak, surekli maddiyat dusunmek, seyahat edebilecek maddi kosullara sahip olmamak bir yerden sonra bunaltir insani.

Sozun ozu denemeden bilemezsin. Ilk tokezlemende geri donmeye kalkmazsan gerisi geliyor. Ama Turkiye'de cizilen "Kapikule'den cikinca pembe cicekli bahceler bekliyor" algisi tamamen yanlis. Her ulkenin kendine gore problemleri var ve bir sekilde seni de etkiliyor.

sosyal insan her yerde arkadaş buluyor. ailesini arkadaşını özleyen kişi de uzaklaşmadan önce bunu yapıp yapamayacağını az çok bilir. yani büyük bi sürpriz olmuyor.
eğer iyi kazanıyorsan, ev, fatura geçim derdin olmayacaksa avrupada yaşamanın zevkini çıkarabilecek şeylere imkan oluyor. temel ihtiyaçlardan azıcık kurtulup kendim için ne yapabilirim sorusunu sorabilecek zamanın ve imkanın oluyor.

bu noktada bence maddiyat ve çalışacağın yer devreye giriyor.

çalışacağın yer gerçek anlamda bir çok yabancının çalıştığı bir yerse, standart yeni arkadaşlıklar kurman mümkün olabilecek. örneğin %95'i alman bir şirkette arkadaş bulma konusunda sıkıntı yaşayabilirsin ama %50'si ingiliz geri kalan %50'si dünyanın diğer yerlerinden olan insanların bulunduğu şirkette bi süre sonra yalnızlığı bertaraf edersin.

ve maddiyat. hep aynı yer sıkabilir, sık seyahate ve mesela 2 ayda bir türkiye'de 3-4 günlük seyahat düzenleyebilecek maddi durumun varsa bunalmazsın.

şu an bulunduğum ülkeye tek başıma, kimseyi tanımadan geldim, epey bi fakirlik de yaşadım. anlayacağın zorluklar elbette ki oluyor ama şimdi (3. senemde) belli bir çevrem var, dil çok iyi bir seviyeye ulaştı, iş dışında da aktifim, maddi olarak da düzlüğe çıktım. gayet iyi gidiyor yani. tabii bunlar kişiden kişiye değişir.

Şu anda Almanya'da yaşıyorum. Bahsettiğin yalnızlık problemini hiç çekmedim. Tam tersi bir Cumartesi akşamı için ortalama 3 tane davet alıyorum, birisi Alman arkadaş grubumdan, birisi Türk arkadaş grubumdan ve biri de birebir buluşulacak şekilde.
Sosyal insan heryerde sosyaldir. Buraya gelince ilk aylarda daha az arkadaşım vardı, şimdi daha çok tabi.
Hele bir de dil kursuna falan gidiyorsan 2 ayda bir sınıflar, kurlar değiştiği için yeni arkadaşlar edineceksin. Gönül isterdi ki Türkiye'deki yakın arkadaş grubum da komple burada olsun ama mümkün değil malesef.

Bence imkanın varsa çık gel, daha pişman olan görmedim ben.

en onemli sey denemek, biz ne yazarsak, sen ne dinlersen dinle herkesin yolu farkli.

eger kafana turkiye bandi takip gezmiyorsan, uni mezunu ya da degil ama belli bi kulturu olan, mac haric konusabilecek konusu, dine cinsiyete takilmadan karsina cikan insanlarla arkadaslik yapabilecek birisiysen ben zorluk yasayacagini sanmam.

ben ingiltere'ye gelmeden once 'heh evet, tum dunyadan arkadaslarin olacak ama ingilizler asla yabancilar ile arkadas olmazlar, onlarin arasina giremessin' diyen bi cok insan duydum. ne var simdi her yanim ingiliz arkadas doldu, basim goge mi erdi? o da insan

Hollanda, Amsterdam ozelinde bilgi verebilirim.

Oncelikle en buyuk problem is degil ev bulmak. Eger tanidiginiz yoksa kendi imkanlariniz ile ev bulmak cok zor olabiliyor. Expat kaziklamak Hollandalilarin ata sporu.

Dil konusunda ise Ingilizce Amsterdam'da yasayabilmek icin fazlasi ile yeterli. Dutch konusmaya kalktiginiz zaman yerel halk genelde ugrastirma beni diyerek Ingilizce'ye donuyorlar. Herhangi bir iletisim problemi yasamazsiniz. Fakat Dutch ogrenmek icin caba gostermezseniz ozellikle Amsterdam'da yavas yavas ogrenmeniz pek mumkun degil.

Turk diasporasina gelirsek, Hollanda'da en buyuk azinlik haline geldi Turkler. 60-70'lerde gelen gocmenler kendi icerisinde izole bir hayat yasiyor. Kimseye karismaz, etmezler genelde. Sonradan gelen nitelikli gocmenler ( kennismigrant ) Turkler icin ise epey gelismis bir network olusturmus durumda. Ozellikle IT sirketlerinde pek cok Turk var. Simdiye kadar tanistigim insanlarin cok cok buyuk cogunlugu gayet akli basinda, duzgun isanlardi.

Sosyal hayata gelirsek eger turistler, azinliklar, yerliler ve expatlar olmak uzere 4 farkli hayat var Amsterdam'da.
Herhangi bir Dutch arkadas grubunun icerisine dahil olma imkaniniz hemen hemen hic yok. Dutch arkadaslariniz olur, beraber gezer, tozar, icersiniz fakat siki bir Dutch arkadas grubunun icerisinde yabanci olmak neredeyse imkansiz. Gayet kibar, anlayisli insanlar fakat kabul etme konusunda biraz kapalilar.
Bu yuzden cok buyuk ihtimalle sizin gibi expat/kennismigrant insanlarla arkadaslik edip sosyalleseceksiniz. Bu gruplarda da herkes sizin gibi olacagi icin herhangi bir ayrimciliga ugrama ihtimaliniz pek yok.

Almanyada da Hollandada da yasadim. Insanlarla iletisime acik olursaniz hayat cok zor degil. Yani ilk birkac ay zor, ancak 3 aya kalmadan kendinize cevre edinebilirsiniz. Genelde genclerin hepsi ingilizce konusur, sikinti yasamasziniz kendi yas grubunuzdan arkadas edinirken.

Almanyada batida veya doguda 30 yas ustu kimseden ingilizce konusmasini beklemeyin. Bu benim icin bi problemdi, artik almanyada yasamiyorum. Bu sizing icin de problem olacaksa bi dusunun. Hollandada herkes sular seller gibgi ingilizce bilir konusur, bu konuda sikinti yok. Iki ulkede de essek gibi calismak zorundasiniz, bunu da goz onune alin.

Ilk birkac ay yalniz kalacaksiniz, bunun da kacari yok.

Oralardaki turkler egitimsiz ve turkiyede sosyal hiyerarside en alt seviyede yer alacak kimselerden olusuyor. Dogma buyume orali turklerden uzak durun, size arkadaslik acisindan faydalari pek dokunmaz. Ama sifir kontak da yapmayin, basiniz sikistiginda yerel prosedurleri iyi bilirler size yardimci olurlar.