[]
Aynı hataları tekrarlamak
Sanırım karakterim gereği, birkaç hatayı sürekli tekrarlıyorum.
Normalde - sıradan olaylarda aynı pozisyonda 2. kez hata yapmam, ya da öyle olduğunu zannederdim. Ama farkettim ki, belirgin bazı hallerde sürekli ''aptal oluyor'' dikkatsizce davranıp belirgin fiziki hatalar yapıyorum.
küçük küçük örneklendireceğim; (gerçi bunu daha önce sormuşmuydun ki ? )
mesela, telefonla konuşurken ''hayır'' diyemiyorum. Yüzyüze asla benden onay alamayacak işler telefonda hep ''olur'' olarak çıkıyor.
İnsanlar istemediği halde onlara yardım etmeye çalışıyorum, bu durum da bırakın kıymetini yitirmeyi haddini aşma seviyesine geliyor. Yapmayacağım diyorum, yine kendimi ortada buluyorum.
Kalabalık arasında ciddi duramıyorum -bunu tam anlatamadım- ses rengim/duruşum/göstereceğim refleksler değişiyor. Fazla nezaket gösteriyorum, başkasının o anda anlattığı aslında komik olmayan hikayelere gülüyor, merak uyandırmayanlara sonu bariz olan hikayelere de ''hadi ya, gerçekten mi /şaka yapıyorsun '' gibi anlamsız ünlemler kullanıyorum. Kalabalıkta ''vites sürekli salak''ta geziyorum.
Ve 3. şahıslara birşey anlatırken/daha önce gördüğüm ya da aklıma takılan / anlatmak istediğim birşey olduğunda asla anlatamıyor, konutu toparlayamıyor ve dikkat dağınıklığından ölmediğime şaşırıyorum.
Hakikaten öyle durumlar da nasıl oluyor da ölmüyorum.
Bir de gördüğüm herhangi birşeyi inanılmaz hızlı unutuyorum. Hayret-i mucip.
Normalde - sıradan olaylarda aynı pozisyonda 2. kez hata yapmam, ya da öyle olduğunu zannederdim. Ama farkettim ki, belirgin bazı hallerde sürekli ''aptal oluyor'' dikkatsizce davranıp belirgin fiziki hatalar yapıyorum.
küçük küçük örneklendireceğim; (gerçi bunu daha önce sormuşmuydun ki ? )
mesela, telefonla konuşurken ''hayır'' diyemiyorum. Yüzyüze asla benden onay alamayacak işler telefonda hep ''olur'' olarak çıkıyor.
İnsanlar istemediği halde onlara yardım etmeye çalışıyorum, bu durum da bırakın kıymetini yitirmeyi haddini aşma seviyesine geliyor. Yapmayacağım diyorum, yine kendimi ortada buluyorum.
Kalabalık arasında ciddi duramıyorum -bunu tam anlatamadım- ses rengim/duruşum/göstereceğim refleksler değişiyor. Fazla nezaket gösteriyorum, başkasının o anda anlattığı aslında komik olmayan hikayelere gülüyor, merak uyandırmayanlara sonu bariz olan hikayelere de ''hadi ya, gerçekten mi /şaka yapıyorsun '' gibi anlamsız ünlemler kullanıyorum. Kalabalıkta ''vites sürekli salak''ta geziyorum.
Ve 3. şahıslara birşey anlatırken/daha önce gördüğüm ya da aklıma takılan / anlatmak istediğim birşey olduğunda asla anlatamıyor, konutu toparlayamıyor ve dikkat dağınıklığından ölmediğime şaşırıyorum.
Hakikaten öyle durumlar da nasıl oluyor da ölmüyorum.
Bir de gördüğüm herhangi birşeyi inanılmaz hızlı unutuyorum. Hayret-i mucip.
soru sormamisin meto.
hata yapmak insanoglunun dogasinda var. hata yapa yapa yurumeyi, konusmayi, okumayi, yazmayi ogrendik. bunu herkes biliyor zaten.yani hata yapmak ya da basarisiz olmak son derece dogal bir durum.
bence sen kendine cok kiziyorsun. senin sende hata olarak gordugun seyleri belki de senden baska kimse farketmiyordur. belki de hata degildir bunlar, gercek sensin bu davranislarin. ayrica kime gore neye gore hata?
kendinle baris. kendini sev lutfen. ve sakinles.
ve hayir demeyi de ogren artik. konusmayi sokeli uzun yillar oldu.
hata yapmak insanoglunun dogasinda var. hata yapa yapa yurumeyi, konusmayi, okumayi, yazmayi ogrendik. bunu herkes biliyor zaten.yani hata yapmak ya da basarisiz olmak son derece dogal bir durum.
bence sen kendine cok kiziyorsun. senin sende hata olarak gordugun seyleri belki de senden baska kimse farketmiyordur. belki de hata degildir bunlar, gercek sensin bu davranislarin. ayrica kime gore neye gore hata?
kendinle baris. kendini sev lutfen. ve sakinles.
ve hayir demeyi de ogren artik. konusmayi sokeli uzun yillar oldu.
- Leonardo~Da~Vinci
(05.12.18 23:08:48)
1
