[]
tek başına çalışmak için büyükşehire yerleşmek
hayatımda hiç tek başıma kalmadım. bekar evi, yurtta kaldım ama hep birileri vardı evde.
ailemin yanında okudum. sadece yurtdışında evde, yurtta kaldım 7 ay. istanbul, ankara, izmir'e iş başvuruları yapıyorum. artık gitmek istiyorum, istediğim hayat bu değil.
ama belki de istediğim hayat bu. işten eve, evden işe. emin olamıyorum. istanbul'a gidince tek başıma kalacağım. yalnız uyuyup uyanmak, eve gelince kimsenin olmaması ne demek bilmiyorum, düşününce ürperiyorum. hasta olsam, evde düşüp bayılsam kimse olmayacak.
ama ben küçük şehir insanı değilim ya. 25 yıldır hep aynı yerler, aynı kişiler. herkes, herşey aynı.
yolda hiç sevmediğim ilkokul öğretmenimi görmek istemiyorum artık.
biraz edebiyat yaptım ama ne kadar zor bu dediğim olay? yapanınız, yapanı tanıyanınız var mı? yapılmalı mı? yapar mıydınız? erkeğim bu arada.
ailemin yanında okudum. sadece yurtdışında evde, yurtta kaldım 7 ay. istanbul, ankara, izmir'e iş başvuruları yapıyorum. artık gitmek istiyorum, istediğim hayat bu değil.
ama belki de istediğim hayat bu. işten eve, evden işe. emin olamıyorum. istanbul'a gidince tek başıma kalacağım. yalnız uyuyup uyanmak, eve gelince kimsenin olmaması ne demek bilmiyorum, düşününce ürperiyorum. hasta olsam, evde düşüp bayılsam kimse olmayacak.
ama ben küçük şehir insanı değilim ya. 25 yıldır hep aynı yerler, aynı kişiler. herkes, herşey aynı.
yolda hiç sevmediğim ilkokul öğretmenimi görmek istemiyorum artık.
biraz edebiyat yaptım ama ne kadar zor bu dediğim olay? yapanınız, yapanı tanıyanınız var mı? yapılmalı mı? yapar mıydınız? erkeğim bu arada.
Bu dediğini aZcik parasi olan öğrenciler yapiyor sen mi yapamiycaksin. Bence büyümek yolunda bir adim atmakla eşdeğer. Sorumluluk alman gerekecek. Kendi işini kendin yapman gerekecek. Dünyada bundan daha önemli bir yetenek yok.
- her giriste sifresini unutan adam
(07.11.18 01:18:43)
eger is temponuz yuksek olursa zaten cok anlayamazsiniz yalnizlik falan, bir de ilk tasindiginizda aile arkadaslar gelir kalir yardim eder. cok cok yalniz kaldiniz ever bir kedi misafir edersiniz, ilk once gecici yuva olarak sonra sahiplnerek, hayat super olur. kalabalikta yalniz olarak kaybolmak kadar guzel ozgur birsey yok hayatta. bence kucuksehirden gelen insan buyuksehirde kendi sehrini yasatabiliyor, ama asil buyuksehirden kucuge geri donunce olan bogulma hissi cok beter. bir de yalnizliga bir kere alisinca sevgilinizle, esinizle ayni evde kalmak bazen sorlayici olabiliyor. fakat bence kesinlikle yasanmasi gerekn bir deneyim, dusunmeyin yapin sadece.
- mavicorap
(07.11.18 01:22:11)
Konfor alanından çıkmamak çok şey kaybettirir size. Zorlukta deneyimlenip öğrenilmesi gereken bir olgu. Rutininizi bozmadan gerçek kapasitenizi gözlemleyemezsiniz. Kapasitenizi bilmeden sizi neyin mutlu ve başarılı kılacağını da bilemezsiniz. Öğretilmiş kalıplarla yaşar gidersiniz. Tercih meselesi.
Yalnızlığın bu kadar melankolik ve korkutucu algılanması da bence öğretilmiş bir duygu mesela.
Yalnızlığın bu kadar melankolik ve korkutucu algılanması da bence öğretilmiş bir duygu mesela.
- Phoebe (07.11.18 06:45:07)
28 yaşındayken hiç bilmediğim görmediğim bi büyükşehirde işe başladım. ev tuttum, yeni eşyalar aldım. işim aynıydı ama bildiğim işi yapıyordum. ilk iki ay biraz zorlandım ondan sonrası rahattı. tekrar memlekete dönme düşüncem vardı yazın olmadı. şimdi diyorum ki iyiki olmamış. iyiki gitmemişim. büyük bi neden olmadıkça da ayrılmayı düşünmüyorum artık. evet sorumlulukları biraz fazla tek başına yaşamanın ama değiyor. tek başıma ev taşıdım mesela. bir allahın kulu yardıma gelmedi. zor muydu evet çok zordu ama geçti gitti. tek yaşamayı yalnızlık olarak görmeyeceksen gerçekten mükemmel bi şey.
- dedim ben sana (07.11.18 08:02:51 ~ 08:04:00)
Ben 3 senedir tek başıma yaşıyorum. İş tempom bayağı yüksek. Akşam geç geliyorum, gece ve haftasonu yalnızım. Öğrencilikte tek kalmaya benzemiyor. Gelenim gidenim yok. Dediğin gibi, düşsen kimsenin ruhu duymaz. Ben bir kere çok hastalanmıştım. O gün dedim ki benim başıma bir iş gelecek ve cesedimi pazartesi işe gitmeyince bulacaklar anca. Güç bela kendimi evden dışarı attım hastaneye gidebilmek için ki düşüp bayılırsam biri beni bulsun. Bu hissi yaşamayana tarif edemem. Fakat bir yandan da benim başka alternatifim yok. Kendi ayaklarının üzerinde durmak böyle bir şey. Yanında ana, baba, eş varken zaten her şey kolay. Mesele kendin kendine ne derece yetebiliyorsun?
Herkes hayatının bir döneminde bütün sorumluluklarını kendi üstlenmeli bence.
@dedim ben sana’nın ev taşımayla ilgili cümlesi ve sonrası için de altına imzamı atarım diyorum :)
Herkes hayatının bir döneminde bütün sorumluluklarını kendi üstlenmeli bence.
@dedim ben sana’nın ev taşımayla ilgili cümlesi ve sonrası için de altına imzamı atarım diyorum :)
- irene (07.11.18 11:45:46)
Ben de senin gibi küçük bir emekli memleketinde yaşadım, benimki tam bir köydü. Üniversite hayatını saymazsam, iş için ben de İstanbul'a yerleşmiştim. İlk önce oda kiraladım,iyi ki de böyle yapmışım tam ev tutmaya hazırlanırken işten çıkarıldım. Ev arkadaşım evden ayrılırken bir sürü sorun çıkarttı.
Bir süre üniversite arkadaşımla yaşadım, fazla bulaşık yıkamak ve fazla fazla fatura ödemek dışında bir işime yaramadı. Bir kere ishal olmuştum ama öyle böyle değil, ayakta durmakta zorluk da çeksem tek başıma hastaneye gittim, kimseden yardım istemedim.
Bence tek başına yaşama olayı kadınlar için daha zor. Ev bakmaya gidersin, emlakçı asılır, nakliyeci asılır, tamirci asılır. Senin böyle sıkıntıların olmayacak. Bir de böceklerden korkmuyorsan bence başka da endişelenecek bir durum yok. Ölecek olursan her türlü ölürsün, annen, baban, kardeşlerin nereye kadar hep senin yanında olacaklar?
Bir süre üniversite arkadaşımla yaşadım, fazla bulaşık yıkamak ve fazla fazla fatura ödemek dışında bir işime yaramadı. Bir kere ishal olmuştum ama öyle böyle değil, ayakta durmakta zorluk da çeksem tek başıma hastaneye gittim, kimseden yardım istemedim.
Bence tek başına yaşama olayı kadınlar için daha zor. Ev bakmaya gidersin, emlakçı asılır, nakliyeci asılır, tamirci asılır. Senin böyle sıkıntıların olmayacak. Bir de böceklerden korkmuyorsan bence başka da endişelenecek bir durum yok. Ölecek olursan her türlü ölürsün, annen, baban, kardeşlerin nereye kadar hep senin yanında olacaklar?
- geçerkenugradım (07.11.18 12:59:36 ~ 13:00:44)
1
