Ekşi Duyuru

günaydın ekşiciler


bana bi' haller oldu, canımı da sıkmıyor ama şimdi bir önlem almazsam ileride canımı sıkar diye korkuyorum.


bir kaç sene öncesine değin renkli bir yaşantım vardı ve eski yaşantımı hiç özlemiyorum sanırım doymuşum. Daha doğrusu 29 yaş(e)'a varmakla birlikte gelen bir değişimde olabilir, "renkli yaşantı" denen ve iç yüzünde kimsenin mutlu olmadığı sahte, endüstriyel eğlence anlayışlarından ya da "bizlik mefhumu"nun berisindeki ikiyüzlülüğü kabul edecek kadar cesur birisi olmamdan da olabilir nitekim. Ama bu belki başka bir sorunun konusu.

Son iki yıldır ise kontrollü bir şekilde kopuyorum. Önce ilişkiden, sırasıyla isimsiz ilişkilerden, sonra, sonradan kazanılmış arkadaşlık ve ortamlardan ve en sonunda da çekirdek arkadaşlardan. Giderek ve sanki hep kendime yaptığım gibi, bir noktada bir anda kendime kuvvetle verilmiş bir telkinin izinden gider gibi kopuyorum. Sanırım da öyle oldu, şimdi ne zaman ve nerede olduğunu hiç hatırlamasam da sürdürmeye devam ettiğim şeyin bir iç ses olduğunu. Doğrusu kendimi hafiflemiş hissetmiyor da değilim. Ama sanki, ne bileyim. Silikleşmenin karakterimle taban-tabana zıt oluşu gibi bir içsel huzursuzluk yaşıyorum.

İlişkilerden, arkadaşlardan ve ortamlardan uzaklaşmak adı konulmamış ama hepimizi bağlayan o sözsüz kurallar ve kaidelerden kurtulmakla birlikte zihnimi ve davranışlarımı özgürleştirdi. Bundan öylesine bir haz duyuyorum ki, bazen geçirdiğim yıllara aptallıkmış gözüyle bile bakmıyor değilim.

Ama gel gelelim işin bir de şöyle bir boyutu var; bütün bunlarla birlikte içimde ne bir flört isteği, ne bir heyecan duyduğum kadın, ne de onlara dair bir arzu da kalmadı. Bu bir sorun değil benim için, ama bu isteklerin gitmesiyle beraber giyimim, kuşamım, tarzım gibi kendime dönük şeyleri de anlamsız bulmaya ve ilgilenmemeye başladım. İyi gözükmek, etkileyici olmak, kendimi bir cazibe unsuru olarak (buna prezantabl görünümde diyebilirsiniz, tabiri caizse kaşarlık da) ambalajlamak da, saçma anlamsız ve boş gelmeye başladı. Yani özetle kendimi saldım. Zihnen özgürleştim ama artık "oyunu" kuralına göre oynamıyorum.

Ne bileyim soruya dönüştürebileceğim bir şey yok ama paylaşmak istedim, benzer süreçlerden geçmiş birileri beni anlayıp belki bir kaç kelam eder dedim kendi kendime. bana bi'haller oldu kısacası.

selam ve sevgiler.