Ekşi Duyuru

ben severim silahları ama tüfekleri severim uzun namlulu olanları
tabancalardan pek haz etmem

Severim silahları, vardı bi silahım avuç içi kadar süper bişeydi. Bi gece rüya görmüştüm sonrasında silahı parçalayıp attım.

Trabzonlu arkadaşım var 3-4 tane silahı var. Tüfekleri vs var seviyor uğraşmayı onlarla...

Ben seviyorum ama asla almam. Atmışlığım var. Benim merakım sadece sevdiğim modellere netten bakmak

Şunlara baksana tam bir problem solver. Canlarım <3:
www.specshop.pl

image.sportsmansguide.com

3000 civarı atışı olan, pöh kursuna gidip bırakmış biri olarak sevmiyorum.
Evde tabanca olması, üstünde tabanca taşımak zaman zaman iyi hissettirse de aslında hiç iyi bir şey değil.

Silahım yokken kendime daha çok dikkat ediyorum. Silahım belimdeyken geçmişte en bok sokaklara girerdim korkusuzca, biri bakınca dik dik bakardım götün yiyorsa ne bakıyon diye gel diye düşünürdüm içimden. Boş yere başıma bela açmama sebep olabilirdi bu tip davranışlar.

Sinir krizi de ayrı bir şey. Kafama dayadığım oldu bir defa Diyarbakır'da çok baskı altında.

Atış yapmak başlarda zevkli tabi. Ama artık öyle bir noktaya geliyorsun ki profesyonel düzeyde zevki kalmıyor. Gidiyorsun kadro atışında mp5 oyuncak gibi zaten atıp geliyorsun. Bitse de gitsek diyorsun.

Hoşuma giden tek şey yeni silah alan hakim avukat savcı arkadaşlarının silahlarını denemek test etmek oluyor. Adamlarda para var sig, Glock vs alıyorlar deniyorsun falan hee iyiymiş diyorsun.

Boş işler.

Açık olmak gerekirse belinde silah varsa allaha bile gider yaparsın.

Durup dururken insanlara bile çatasın geliyor:)

Ağır prensipleri varsa ve bu prensipleri uyguluyorsa silahsız bir insan kadar zararlıdır.

1-) Silah her zaman doludur. Fabrikadan yeni çıkmışsa, hiç içine mermi sürülmediyse bile doludur. Bu prensip silahı temizlerken ve "şaka" yapmaya yeltenecekken daima hatırlanmalıdır.

2-) Belli başlı koşullar oluşmadan ateşli silah çekilmez. Bu, kişinin kendisinin veya bir başkasının canının/vücut bütünlüğünün ciddi tehlikede olması dışında bir şey değildir.

3-) Silah çekildiyse ateş edilir, ateş edilmeyecekse silah çekilmez. Sakin kafaylayken bu prensip bellenirse tabancanın ölümcül olduğu iyice bellenir ve 2. aşamadaki prensibin sınırları gerektiği ölçüde daraltılır.

4-) Ateş, hasmın kesin olarak öleceği ön kabulüyle edilir. Bilindiği üzere bacağına mermi saplanan birinin dahi kan kaybından ölme riski vardır. Bu prensip de kişinin elindekinin oyuncak olmadığını bellemesine yardımcıdır.

Maalesef ki Türkiye'de ateşli silah sahiplerinin pek az bir kısmı bu eğitime sahiptir.

silahım yok. günlük hayatta görsen belki ne kadar kibar, ne kadar sempatik, kedi gibi çocuk dersin. öte yandan silahlara çok büyük ilgim var. sadece silah değil tank, tüfek, nunçaku, kavga-dövüş vs.

ha hem maddi yetersizliklerden hem de tembellikten dolayı yer almıyorum ama ak-47 söküp takabilmek, düzenli olarak atış talimi yapabilmek, dağ-bayır tırmanıp "self defense militia" tarzı bir organizasyonda yer alabilmek vs. çok isterdim. türkiye'de olsa katılırdım hatta. iki haftada bir hafta sonları toplanılsa mesela iki günlüğüne ormanda. tank kullanmayı öğrensek, atış talimi yapsak, EL BONBESİ atsak vs.

silahım yok ama olsa da çekip vurmam birini. öyle bir şey geçmez aklımdan. öldürecek olsan başka şeyle de öldürürsün sonuçta. tartıştım ya da canım sıkıldı diye asla silahıma davranmazdım şahsen çünkü ters bir hamlede kaybedersen adam senin kafana sıkar. canım tehlikede olmadığı sürece silahı hiçbir şeye karıştırmam. "silahım var" düşüncesi tehlikeli. ona güvenmemek lazım.

Bende cok fena var knk. Kimseyi cekip vurmam ama silah severim cok fena. Nesini seviyorsun dersen seviyorum iste o namludan cikam gucu. Imkanim olsa makineli tufekle bos alanlara gidip yaylim atesi acardim:)

Silahi gectim tank top falan seviyorum ben komple. Ultra zengin olsam tank koleksiyonu yapardım. Hatta her turlu ucaksavar, roket, antitank, flak falan ne varsa toplardim koleksiyonuma.
Seviyorum yani. Kimseye zarar vermem, silahin kendisini seviyorum knk.
Yanımda silah tasimayi falan dusunmuyorum ama. Gtume mi sokacagim yanimda tasiyip ne yapayım. Kavga falan cikar insan kendini kaybeder falan hani o derece kendimi kaybetmem ama ne gerel var yani yaninda tasimaya.

Imkanim olsa agir makineli silah doldururdum garaji ama.

silahım olmasını isterim ama silahım olsa çok adam öldürürüm bundan eminim. Alamıyorum o sebeple

Silahların mühendisliğine bayılsam da sevdiğim söylenemez. Tüfekle bi tane bile fotoğraf çektirmedim mesela askerde. Ama periskop benzeri 3 ayaklı gözetleme dürbünüyle vardır.

Biraz ergen işi bence. Silah tehlikeli bi şey. Sadece vurduğu canlıya değil kullanana da zarar veriyo. Böyle bi şeye kişisel olarak sahip olmak aptalca.

Bi yandan da eğer üzerinde silah varsa hiç zarar almadan kurtulabileceğin tehlikeli durumlar oluyo. İşte orada silah hayat kurtarıyo ama silahın sahibinin nlyeti, neyi nerede nasıl kullanması gerektiğini bilip bilmediğini denetleyebilecek bir mekanizma yok. Keşke olsaydı.

Bence tabanca saçma sapan bi silah. Tahir elçi suikastinde önlerinde koşan saldırganı vuramayan polsileri görmüşsündür. Bu adamlar kötü nişancı olduğu için değil, tabancayla birini 10 metre uzaktan vurmak çok zor olduğu için vuramadılar adamı.

Tabancayla yaralama/öldürme olaylarının da çok yakın mesafeden ateş edilerek yapıldığını görüyoruz. Bu durumda tabancanın mantığı ne? Korku vermek. Yoksa zaten adamın dibine kadar giriyosun. Bıçakla da öldürebilirsin. Biraz daha fiziki mücadele gerektirir.

İnsana boş bir güven veriyo. Belinde silah var diye hiç olmadık olaylara girebiliyo bazı dangalaklar. Her türlü bela çekiyo yani.

Tamam deşarj ediyodur da bi gün arabasındaki tabanca yüzünden bataryasını değiştirebilirler arkadaşının. O hoş olmaz. Yedek batarya da alsın 3-4 tane.

Silahlara büyük ilgim var. youtube her zaman silah videosu izlerim ama cesaret edip alamadım. kendime hakim olamamaktan korkuyorum. araba da sopa taşırdım. bir keresinde sopa ile bir adamı dövmüştüm. silah olsaydı belki de vurmuştum adamı.

Bir de ates etmek ve vurmak hatiri sayilir bir haz veriyor. Bu da silahi sevdiren bir sey. Iyi aticiyimdir sahsen:) Tetige basar ve vururum. Sonra pis pis gulerim. Gece karanliginda kosan fareyi vurmuslugum var iddaa uzerine. (bunu da her yerde anlata anlata bkunu cikardim)

@perfektum hata bendeydi özür diledim ama önce bağırdı çağırdı alttan aldım ama bu sefer ana avrat küfür etti bende dayanamadım.

Aynı fikirdeyim, acayip bir ilkellik. Silah sevenlerde bir ürkeklik var gerçekten. Korkudan böyle şeylere sarılıyorlar hobi falan değil.

Ayrıca, bence bi insanı öldürebilmek bu kadar basit olmamalı. Bu yüzden tüfek icat oldu, mertlik bozuldu diyolar.

300 yıl önce adamı öldürürken fiziksel bi efor sarfederdin. Bıçak, kılıç vs kullanırken adamın dibine kadar giriyodun. Boğuşuyodun. Nefesini hissediyodun. Kanı üstüne sıçrıyodu. Şimdi kilometrelerce uzakta hayatında hiç görmediğin, iyi mi kötü mü bilmediğin birini birkaç saniyede çok basitçe öldürebiliyorsun. Böyle bi saçmalık olabilir mi?

Dağı taşı vurursun, teknolojisinden yararlanırsın ama insan öldürmek için bu tio silahların kullanılması insanlık suçu bence. Kim yaparsa yapsın.

Asker veya polis değilse ben sivil hayatta bellnde silah olab biriyle aynı ortamda bulunmamak için elimden geleni yaparım. Hele ki böyle sığır gibi dışarıdan belli olacak şekilde taşımıyolar mı... ayar oluyorum. Polis arkadaşım var, herif boynunda çantayla geziyo silah taşıdığı belli olmasın diye. Ondan bile rahatsız oluyorum. Dalgınlığına gelse de çantayı çıkarıp bi yere koysa, silahı alan lavuk birini vursa falan...

Evlerden ırak.

Mafya değilsen, asker-polis değilsen, tehlikeli veya kritik konumda bi insan değilsen silah taşımak bence büyük ahmaklık.

şuan askerdeyim. askerden önce silahı dünyanın en gereksiz şey olarak görürdüm. hatta silah tüccarları yüzünden dünyanın koca bir bok çuvalı olduğunu düşünürdüm. hala da öyle düşünüyorum gerçi ama konumuz bu değil.

askerde elime silah verdiklerinde ve kullandığımda (tabanca, mp5 ve ak47 kullandım) aldığım hazzı anlatamam. o barut kokusu ve heyecanı inanılmaz bir şey. yıllardır oyunlarda yaşadığım şeyleri gerçek hayatta tadımlamak.. çok pahalı bir spor olması nedeniyle askerden sonra muhtemelen bir daha silah elime almam. ama param olsa alırım çünkü gerçekten desarj ediyor insanı.

Benim av merakım vardır. Dolayısıyla silahlarla, daha çok av tüfekleriyle ilgilenirim az buçuk. Severim yani. 1 tanesi dededen kalma bayard, 3 tane av tüfeğim var.

Arabamda tabanca tüfek taşımadım taşımamda. Taşıyana da iyi gözle bakmam. Ya gerçekten adam vurma yaralama kapasitesi olan kriminal tiplerdir ya da ego tatmini yapan artistlerdir. Günümüzde çok komik rakamlara internetten herhangi birşey alır gibi tüfek alınabiliyor. Sonra biraz özgüven patlaması yaşayan terör estiriyor.

Çekilin ben uzmanıyım :)

Taşıma ruhsatlı tabancam var, yanımdan ayırmam. Ama asla lazım olmaması için de dua ederim, silahın insana ne zaman lazım olacağı belli olmaz. Belki de ömrün boyunca hiç lazım olmaz. Ama lazım olduğunda fiziksel gücünün yetmeyeceği bir durumda belinde bir kurtarıcının olduğunu bilmek güzel bir duygu.

Sanırım bir filmdi, çok güzel bir replik vardı, aşağı yukarı şöyle bir şeydi;

- Neden silah taşıyorsun, ne zaman lazım olacak ki?
+ Ne zaman lazım olacağını bilsem, silah taşımama gerek kalmaz.

Av tüfeklerim de var, ama hedef atıcılığı yaparım. Asla bir av hayvanı vurabileceğimi sanmam.

Kılıçları da çok severim mesela, ama yasal yoldan edinmek ve taşımak tabanca kadar zor. Yoksa alır sırtıma takarım herhalde :)

Bakın insanların silahlanma hakkını ellerinden almamalıyız, insanlardan kastım aklı başında düzgün vatandaşlar.

Yoksa zaten yavşak olanlar kimseye sormadan üç kuruşa silahlanıyor, e siz diyorsunuz ki;

"kolayca silahlanan bu yavşaklar karşısında sana engel olmak istiyorum düzgün vatandaş, sen silah alma. Çünkü öbürüne engel olamıyorum bari sana engel olayım"

Kişi kendinden de şüphe ediyorsa silahlanmasın zaten, yine aklı başında olan adam "lan ben sinirli adamım, silah taşıyamam, bu sorumluluğu alamam" der kendine.

Mesela @bos gezenin bos ustasi asla silahlanmaması gereken bir adam, çünkü silah taşıyan aklı başında adam beladan uzak durur, kavgaya karışmaz. Çünkü bilir ki sonu gelmeyen bir sürece girdiğinde kendini koruması için taşıdığı silah, boktan bir sebep yüzünden hayatını karartabilir.

Aklı başında her insanın üstünde taşımasa da evinde en az bir tüfek bir tabancası olmalı, ve hatta bunları kullanmayı 10 yaşından büyük çocuklarına ve kadınlara mutalaka öğretmeli.

Güvenlik ile ilgili eğitim vermeli, zaten çok basit olan 4 kuralı ezberletip uygulayınca da bir problem kalmaz.

"Silahları sevmiyorum ya, silah da neymiş" diyen arkadaşları Bosna Hersek'e alalım. Boşverin erkekleri, kadınlara sorun bakalım silahsızlanmak neymiş?

Burası Ortadoğu gençler, Danimarka, İsveç ya da İsviçre değil.

İsviçre demişken ;
www.gun-shots.net

Düşününce ben geriliyorum. Silah taşıyan biriyle bırak arkadaşlık yapmayı, yanına bile yaklaşmaya çekinirim.

evdeki karıncayı, güveyi, sineği, örümceği bile öldürmeden evin dışına atabilmek için elli takla atan ben, Türkiye şartlarında kendimi ve ailemi koruyabilmek için ciddi ciddi silahlanmayı düşünüyorum. dış kapıya yakın yere beyzbol sopası zulaladım.

kendimi güvende hissetmiyorum ve kim bana evham yapıyorsun veya bu konuda psikolojik olarak sıkıntıların var diyebilir?

bir insanın sinirlenip silahla birine zarar verebileceği durum sayısı silah taşımadığı için zarar göreceği durum sayısından kat kat fazladır. insanların birini öldürmektense dayak yemeyi göze alması lazım, sözde delikanlı türk insanının bunu kabul etmesi gerek. burası orta doğu olduğu için silah taşınmamalı zaten, silahı taşıyan da orta doğulu çünkü. kimse kendini übermensch sanmasın ya da "ben her zaman doğru kararı veririm" diye düşünmesin; eline güç geçen her insan o gücü elbet kullanacaktır. hadi sen kontrollüsün ben kontrollüyüm, rantın bu kadar yüksek olabileceği bir konuda kimin kullanmaya müsait olduğuna karar vermek asla toplumun yararı gözetilerek yapılmaz. bir başlandı mı o silah herkese verilir. şu anda da böyle aslında, bürokrasisini geçince hiç zor değil.

soruya cevap evet, belinde silah taşıyan birinin her an sinirlenince birini çekip vurma ihtimali vardır.