Ekşi Duyuru

Şimdi bizim 4 senedir herkesten çok sevdiğim bir köpeğimiz vardı. 2.5 ay önce kaybettik maalesef kendisini. Hala her gün en iyi ihtimalle gözlerim doluyor, kötü ihtimalle de hüngür hüngür ağlıyorum 2.5 aydır. Onunla yaptıklarımız kadar yapamadıklarımız da geliyor her gün aklıma. Mesela annemler onun için yıllar sonra bir yazlık almışlardı ama o göremedi yazlığı ya da ben izinlerimi onunla vakit geçirmek için ayarlamıştım ama onu son bir kez göremedim gibi şeyler dolaşıp duruyor sürekli aklımda.

Bu acıyı en üst düzeyde yaşadığım o ilk günlerde bir duyuru açmıştım burda ve o zaman çoğu insan başka bir köpek daha sahiplenmemiz gerektiğini söylemişti ama o zamanlar acısı çok tazeyken böyle bir şey düşünmemiştik hiç. Hala da hazır hissetmiyorum kendimi 10-12 sene başka bir köpeğe bakabilmek için ama ani bir cesaretle geçici bir yuva aranan ve bizim köpeğimize çok benzeyen bir köpeğe geçici yuva olmayı kabul ettik 3 haftalığına.

Yarın gelecek şimdi bu köpek bize. Ben yarın nöbetçi olduğum için pazartesi tanışacağım kendisiyle. Bir hevesle mamasını aldık, evde nerede yatacağını falan planlamaya başladık ama saçma sapan bazı düşüncelerimle içim bi buruk sanki.

Bizim köpeğimiz annemlerle farklı bir şehirde yaşıyordu ve biz onu kendi evimize almak istediğimizde annem "siz bakamazsınız, evde olmaz" vs diyerek karşı çıkıyordu. Onların yanında da bahçede yaşıyordu zaten. Ve maalesef köpeklerle pek anlaşamayan ve kedilere tam anlamıyla düşman bir köpekti. Bu yüzden Moda, Caddebostan gibi sahillere götürmeyi çok isteyip de götürememiştim onu hiç çünkü o kadar hayvanın olduğu bir ortamda çok zorluk çıkarırdı.

Şimdi yeni gelecek köpek bizim kendi köpeğimizin annemlerle bizi ziyarete geldiği zamanlar dışında kalamadığı evde kalacak, sürekli aklımdan geçen planlarla bizimle sahil sahil dolaşacak. Onu da tabii ki çok seveceğimden hiç şüphem yok, hatta sadece 3 haftalığına geçici yuvası olacağımızı bildiğim halde beni tanıyan herkes "ona da çok bağlanıp ağlarsın arkasından" falan demeye başladı ki gerçekten sokakta 2 dk oynadığım köpeğe bağlanan bir insanım. 2 hafta sonraya yapacağım tatil planımı falan da hep iptal ettim köpekle vakit geçirmek için, yani gerçekten hiçbir şeyi sakınmam ondan da. Ama sanki içim böyle saçma sapan bir şekilde buruk. Sanki başka bir köpeğe yapacağım şeylerle kendi köpeğimize ihanet ediyormuş gibi hissediyorum. Keşke her şeyi ona ya da onunla yapabilseydim diyorum. Biliyorum saçma bir düşünce ama başka bir köpeğe dokunduğumda bile "keşke o olsaydı" diye geçiriyorum içimden.

Bir sorum da yok galiba ama benzer şeyleri yaşamış birileri vardır belki diye tavsiye almak istedim biraz. Çok mu saçmalıyorum sizce? :(