Ekşi Duyuru

sorun sende değil o cocukları yetiştiren ailelerde
türk aile yapısı tamamen rezalet

Hiç iyi değil :( tahammül edemiyorum şımarık çocuğa... Sevimli olanlar da sevimli ama böyle kucağıma alıp sıkıştırarak sevmek, saçma saçma konuşmak gelmiyo hiç içimden. Ne biliym burnuna çenesine falan düdüt yaparım anca o, bebekle bile muhabbet kuramıyorum :/ Okul çağındakiler zaten hiç ilgi alanım değil.

Yine de çok sevdiğim akrabaların arkadaşların çocukları var ama öyle alelade olmadıkları için seviyorum. -o ne demekse...:D-

Anlattığın tipte çocuklardan (yani çocukların çoğundan) nefret ederim. Tahammül edemem. Sorun sende, bende veya çocukta değil, böyle yetiştiren (yetiştiremeyen), doğurup mukayet olamayan, şımartıp üstümüze salan anne babalarda.

Hepsi böyle değil. Sorun sen de değil.

Ama kuşak farkı da var tabii. Bizim için de muhtemelen aynı şeyleri düşünüyodur büyükler

De birleşik olacak

genel olarak çocukları (özellikle bebekleri) ÇOK severim ve hatta bu yüzden üzülüyorum. çünkü yetişkin ve aygır gibi bir erkek olarak bunu söylemek garip karşılanıyor, pedofili muamelesi görüyorsun. annem küçük çocukları böyle yere çarpa çarpa sevince çok kıskanıyorum. türkiye'de neyse de yurtdışında çocuğa yaklaştırmıyorlar bile. hadi onlar ses etmese bile çocuk o kadar yakın temas ve ilgiye alışık olmadığı için rahatsız oluyor, haliyle ben de en fazla gezdirirken kucağıma ya da sırtıma falan alıyorum. şöyle yanaklarını mıncıra mıncıra sevemiyorsun, afallıyor bebe.

dediğin tarzdaki çocuklar gerçekten ölüm ama onlara kızamıyorum. öyle boktan, öyle aptalca yetiştiriyorlar ki çocukları, üzülüyorum. eğitimsiz, cahil, çocuk bakmayı geçtim kendi gtünü toplamaktan aciz tipler birbiri ardına patlatınca böyle sorunlu, niteliksiz, vahşi çocuklar yetişiyor. benim anam babam da öyle çok kültürlü şey insanlar değil ama ne zaman böyle çocuk görsem halime şükrederim, böyle annem babam olmuş da insan gibi yetişip bi' yerlere gelebilmişim diye.

ne zaman çocukları sevmediğimi düşünsem şu 57 saniyelik videoyu izlerim ve çocukların ne kadar mucizevi, ne kadar güzel canlılar olduğunu yeniden hatırlarım. şunlar sevilmez mi allah aşkına. minicik boylarıyla fitu fitu nasıl kayıyor yavrularım. pehey.

www.youtube.com

çocuk yetiştirmek inanılmaz büyük bir sorumluluk ve herkes bunu istemeyebilir, bunu kesinlikle anlayışla karşılarım. ama şu çocukların antrenmandan sonra kızarmış yanaklarıyla nefes nefese gelip de sana heyecanla antrenmanlarının nasıl geçtiğini, neler yaptıklarını anlattığını, sevdiği yemeği yaptığını öğrenince mutlu olduğunu, arabanın arka koltuğuna geçip kemerini bağladığını, kafasından da şapkasını ısrarla çıkarmadığını düşün. şunu düşününce içi huzurla ve sevgiyle dolmayan insandan korkarım ben :((

dediğim gibi kimse çocuk yapmak veya sevmek zorunda değil, cidden terörist gibi çocuklar da var ama genel olarak çocuklar nasıl sevilmez yahu bana çok garip geliyor. çoğunlukla senden benden akıllı bunlar. ben çocuklarla sohbet etmeyi özellikle seviyorum ama çok iyi anlaştığım da söylenemez. cidden zekam yetmiyor sanırım anlaşmaya, yalnız hissediyorum sjfsjk

@ Delay Fuze
benim annem de babam da 11'er kardeş
hepsinin de ortalama 6'şar çocuğu var. bir de onların çocukları var. düşün işte 100lerce kişiyiz.

babam evin en küçüğü ve ben dedemin evinde büyüdüm- bebeklik döneminde. yemin ediyorum, bu kadar insan arasından 1 tane "şimdiki çocuklar böyle, şımarık" filan diyen 1 kişi yoktu. zaten aramızda şımarık çocuk da yoktu. en büyük amcam şımarıkmış bak, herkes onu anlatırdı bir de annemden 2 büyük olan teyzem. yani şımarık olsak bi söyleyen olurdu ;)

Kesinlikle sorun çocukların daha da şımartılması. Ama çevremdeki şu gibi olaylar da dikkatimi çekiyor. Yakınımızın biri 23 diğeri 13 yaşında çocukları var. 23 yaşındakini yetiştirirken hiç şımartılmadı. Hatta baya maddi zorlukların yaşandığı dönemde çocukluğu geçti. Diğer kardeşi ise hayırdan da anlamıyor, yoktan da. Nasıl cins bir şey! Hasta ziyaretine gelirken çocukta olsan laptop getirir misin? Neymiş, film indircekmiş. Yahu adam ölümden döndü. Biz küçükken halamın evine gittiğimizde bile aç olduğumuzu söyleyemezdik. Yemek verirse yerdik.bu da iyi değil tabii. :D kısacası aynı anne-baba.ama zaman farklı.
Bir de bir arkadaşımda daha çocukken annesi-babası ona kardeşini emanet edip işe gidiyormuş. Ve şu an çocukları sevemiyor. İlerde çocuk yapmayı da düşünmüyor.

Ben genelde cocukları ailelerin ellerinden almak istiyorum. Çok tutarsız davranıyorlar bu sefer çocukta sapıtıyor.
Çok küçük çocukla mantıklı sohbet etmeye çalışmalarını anlamıyorum. 1 yaşında bir cocuğu pusete koyup otobüse biniyorlar. Cocuğu duvara yaslayıp telefonla oynuyor annesi ya da babası bir süre sonra ağlayacağı çok belli. Ağlayınca da tablet veriyorlar.
Tablet dediğin şey o yaşlardaki çocukta lsd etkisi gösteriyor bağımlılar bir nevi. Çok üzücü aileler yüzünden cocuklar katlanılmaz haldeler

çocukların aşırı şımartılarak büyütülmesinden kaynaklı olduğunu düşünüyorum.

2 gün evvel markette gördüm, kasadan aldıklarını geçirtiyordu anası, kız çocuğu çikolata çikolata diye tutturdu kız ortalığı inletti bağırmaktan, sonunda aldı anası çikolatayı o saniye hiçbir şey olmamış gibi sustu çocuk.

halbuki 2 dk daha dirense anası, çocuk umudunu kesecekti. çocuklar iki ağlarım zırlarım istediğimi aldırırım sistemini çözdükleri için parmaklarında oynatıyor aileyi, e öyle olunca da şımarık, arsız, çingen yetişiyorlar.

hadi ufak çocukları geç, liseli çocuklara bile aileleri aynı muameleyi yapıyor,
öğrencinin notu düşük, hop sene sonunda sanki dersten kalan çocuk değil de annesi, babasıymış gibi ebeveynler not istiyor öğretmenden. alabildiğinden alıyor. e öyle olunca çocukken ağlayıp istediğini yaptırıp şımaran çocuk, ergenken de bir şekil işini öyle hallediyor. ondan sonra etraf şımarık, arsız çocuk ve gençlerle doluyor.

bu aksam bana emanet iki cocuktan birisi diğerinin boynuna ip baglayıp ipin diger ucunu kapı koluna baglamaya çalışıyordu. iple popolarına vuraraktan uyardım. yalandan ağladılar ipi ver diye duygu sömürüsünü de öğrenmişler kumandayı tableti emzik yapan ebeveynleri sağolsun. aynı iple sırt sırta baglayıp anneleri gelene kadar öyle bırakmak gecti icimden ama konusmayı sökmüsler bir kere ispiyonlarlar. balkon kapısı, pencere hiç açamıyorsunuz zaten hepsi birer pikaçu, çarmendır, balbazar.

çocukları sevmiyorum, şımarıklar, kafam kaldırmıyor. 30 dakikalık seviyorum, sonra doğuranı çeksin kaprisini, bana neyse.

aileleri bu kadar boktan yetiştirmese sevebilirdim. çocuklarda bir suç yok, ne görürse onu yapıyor. ailelerini suçluyorum suçlayacaksam.

Bir turizmci olarak birçok milletten aileyi gözlemleme şansım oldu.
Türkler şımarık çocuk yetiştiriyor.
Buna Romanya, Bulgaristan gibi bize yakın ülkeleri de ekleyebilirsiniz.
Tam emin olmamakla birlikte ülkenin gelir düzeyi ile bağlantılı olduğunu da düşünüyorum.
Türk çocuklar büfenin, lobinin, odaların canını okuyor. İnsanlara rahatsızlık verebileceğini düşünemiyor.
Diğer ülkelerde özellikle batıda yetişen çocuklar sessiz, çevreye rahatsızlık vermiyor ve düzenli.
Bu durum tarım toplumu, sanayi toplumu arasındaki konum ile de bağlantılı.
Söz konusu çocuklar genellikle daha bireysel kültürlerde yetişiyor.
Kanım budur.

@niye ama haklısın cnm ;) ben de tek çocuğum ;) ;) ;)

Berbat, sevgimin sonsuz olduğu yeğenime bile tahammülüm yok. O yüzden diğer hiçbir şey hissetmediğim çocuklara karşı sabrım sıfır. Zaten dönem çocukları aşırı şımartılmış durumda. Eğitimli anne babaların garip huyları, sözüm ona “eğitim” desteği altında çocuğu başka bir şeye evirmelerini falan akıl tutulması eşliğinde izliyorum. Mesela geçen biriyle tanıştım kadın mühendis eşi de öyleymiş neymiş 7 yaşındaki çocukları matematikte çok kötüymüş ve ebeveyn kılıklıların bu durum çok zorlarına gidiyormuş çünkü onların hiç öyle problemleri olmamış ve artık bu durumu aşmak üzere pedagojik destek almaya karar vermişler bunlar matematik anlatıp çocuğun da anlamadığını görünce iyice kötü oluyorlarmış. Bildiğin psikopat bir çift, kendileri doktora gitmeleri gerekirken çocuğu hasta etmişler. Ayrıca Çocuk bu gerekmese de ağlayabilir , her b.ku ne diye ayaklarına serersin mesela. Büyük konuşuyorum yazın: Böyle anne baba olunmaz , sevimsiz çocuklar yetiştiriliyor resmen. Ben bu dönemin eğitimli anne babaların çocuklarına daha bi acıyorum iyice çekilmez ve paikopat oluyorlar. Bi rahat bırakın alan verin , aptalca beklentilerinizden uzak tutun şu çocukları. Sorun bunlar işte. Sen tamamen masumsun :)

@dyg*dyg

kısa süre sonra teyze olacağım
işte tam o anlattığın şeylerden korkuyorum.

ben kalabalık ailede büyüdüm, 18 yaşında teyze oldum, yeğenlerim var belki de o yüzden seviyorum çocukları genel olarak.

ama herkesin yazdığı gibi işte şımarık, büyümüş de küçülmüş veletler sinirimi bozuyor. bu da ailelerden kaynaklanıyor. dur sus demiyorlar çocuklarına. bizim insanımızda sınır koyma diye bir şey yok. oysa ki çocukların sınırlara ihtiyacı vardır, kendilerini güvende hissederler. yetişkinler yapmadığı için çocuklarına da öğretemiyorlar. bugün evinize misafir gelip çilekli dondurma istiyorum diyen velet yarın büyüdüğünde atm kuyruğunda dibinizde bekliyor.

yine de şu video beni her zaman gülümsetir:
www.youtube.com