Ekşi Duyuru

Annemi ve kedilerimi mutlu etmek

Sevdiğim işi yapmak, işim hakkında donanımlı kişilerle sohbet etmek, çevre edinmek. Tek amacım bu.

Hayatta birçok hedeflerim var.

Yaşam amacım pek ulvi değil, fakat yaşıyorken, henüz yeterli enerjim ve imkânlarım varken bazı fırsatları değerlendirmek gerektiğine inanıyorum.

Kendimce, kendime ve çevreme faydalı olacağını düşündüğüm bazı projelerim var. Bunlarla uğraşıyorum.

Orta direk bir aileden geliyorum. Hayatımdaki hiçbir şey mükemmel olmamakla birlikte olabildiğince elimdekilerin tadını çıkarıyorum.

Bana göre hayattaki hedefler ve amaçlar dışarıdan gelmez. İnsan kendi kendiyle uğraştıkça, zaman içerisinde yatkınlıklarını ve neleri başarabileceğini keşfeder. Bu yolda ilerlemek de yine insanın kendini motive etmesiyle alakalıdır. Kuşkusuz herkesin potansiyelleri vardır. Bunları yine kendisi gerçekleştirmek ve açığa çıkarmak zorundadır.

Yanımda olan anneme soruyu yönelttim. Ooohhf Amaranta bana böyle sorular sorma dedi:/ hadi hadi tum insanlik bu sorulari sormuş cevaplamış sen de cevap ver dedim. Senin yaşam amacın ne diye topu bana attı. Yaşam amacım yok dedim. O zaman benim de yok dedi. Birkaç saniye geçince cevabın ağırlığını hissetti herhal vazgeçip benimki çocuklarım ve onların iyi bir geleceğinin olması, Allah' a kulluk görevimi yapip ölmek dedi.
:/

daha fazla para, daha fazla rahatlık..

zor zamanlardan geçince bayağı, böyle oluyor insan.

dünyaya tek geliş amacım islamdır, bunu ayrı bir yere koyarsak:

doğa için yaşarım, çam kokusu beni bitirir, topraktan uzak yaşayamam. hayvanlar da doğaya dahil. trekking ve kampçılık en büyük hobilerimden.

sanat için yaşarım, çok sağlam senaryo yazarım, animasyon filmi yaparım, tablolara özel ilgim var. otomobil öncelikli olarak endüstri ürünlerine dair tasarımlar yaparım; tasarımı güzel olan her şeyi dakikalarca izleyebilirim; estetik bu dünyada benim için her şey diyebiliriz.

minimalizmi benimserim, tüketmek değil üretmek için yaşarım, sürekli bir şeyler üretmek zorunda hissederim. üretmek insanın temel ihtiyaçlarından bence. buna kullanılamaz bir radyoyu kullanılabilir hale getirmek de dahil, kimsenin aklına gelmeyen bir fikri üretmek de dahil, çok iyi yemek yapmak da.

bunlar benim önceliklerim ve yazdıklarımın hepsinin altı doludur... geri kalan spor/eğlence (kick boks/elektro bağlama gibi) vesaireyi hayat amacı olarak benimsemiyorum.

amaçsız olmak kadar kötü bi şey yok heralde şu dünyada. kişisel gelişim kitaplarından nefret ederim. nefes al, rüzgarı hisset, doğaya dokun, kendini keşfet filan gibi salak saçma şeylerden farklı benim buraya yazdıklarım, amaçsız hisseden birilerine belki bir fikir verir.

Ben merak ediyorum. Yasayacagim seyleri ve her gunun o gun neyle karsilasacigimi, neler ogrenecegimi, neler yiyecegimi, neleri begenip neleri begenmeyecegimi merak ediyorum. Elimde olsa cekirdegimi alir cittiri cittiri kendi hayatimi izlerim.

Hedefi degil, yolu seviyorum. Ara ara yol da zorluyor ama gidecegim yerdense yolda olmak bir yere gitmekten guzel.

ilkel zamanlarda varoldugumu varsayiyorum. amacim basit. hayatta kalmak. ve bunun icin beslenmek, barinmak ve giyinme gibi temel ihtiyaclarimi karsilamak icin yasardim. ta ki bir hayvana av olana ya da bir hastaliktan olene kadar.

peki simdiki benin yasama amaci ne? sabah kalkip ava cikmiyorum. giyinmek icin ayi oldurmuyorum. barinmak icin magara aramiyorum. yapmiyorum bunlari. bunlari benim yerime benim icin yapan baska insanlar var. ben onlardan bunu para ile satin aliyorum. baska bir deyisle uretmiyor, tuketiyorum.
temel ihtiyaclari bana satan insanlar magara aramiyor ama magara yapiyor; daireler, siteler, konaklar, villalar, evler.. bunlar magaralarin modernlesmis sekli. beslenmek icin avlanmaya gerek duymuyorlar ama hala hayvanlari kesip yiyiyoruz. giyinmek icin hayvan oldurmuyorlar, bitkilerden falan uretebiliyorlar hammaddeyi.. tabii bazi deri giysiler hala var. giysilerin modernlesmis sekli de bu.
bu ayri bir konu ve ben de pek hakim degilim aslinda. yani soyleyecegim o ki; temel ihtiyaclarimiza eskiden farkli yollarla ulasabiliyorduk ve tum zamanimizi bunlara harciyorduk. simdi ise daha farkli yollarla uretiyor/ulasabilyoruz, temel ihtiyaclarimiza ulasmak icin neredeyse hic zaman harcamiyoruz. bunu bir baskasi bizim yerimize yapiyor. durum degisti ama temelde ayni. yok olmadi, olamaz da zaten. adi ustunde, temel ihtiyac.
baskalasti dunya, insanlariyla beraber. ben de oyle.

simdiki ben bilim ve teknoloji ile ugrasiyor. amacim avlanmak degil, bir seyler uretmek. ve diger insanlara satmak. bunu yaparken de guclu bir anlam katmaliyim isime ki urunu insanlara satabileyim. elde ettigim parayi da temel ihtiyaclarima ulasmak icin harcayayim. bir tane midem var, ne kadar yiyebilirim ki. sahip olacagim bin ev olsa da gece sadece bir tanesinde uyuyabilirim. bir miktardan sonra bankadaki hesabimin benim icin bir onemi yok.
kova dolunca da kovasi bos olan ve benden daha sanssiz insanlara yardim edeyim. kendimi iyi hissetmek icin.

aslinda bakarsan kafamda soylemek istedigim cok sey var. yukarida yazdigim sadece kucuk bir bolum. geriye kalanlari kelimelere nedense dokemiyorum. sunu ekleyeyim ama: temel ihtiyaclarimiza ulasmak icin bir iste calisiyoruz ya. ha iste o is, yaparken kendimizi iyi hissettigimiz bir is olsun ki kisitli yasamimizi mutlu gecirelim.

amac hala ayni: yasamaya, hayatta kalmaya calisiyorum sanirim. cok dallayip budaklandirmamak lazim.

cok sevdigim yazar alan watts'tan bir alintiyi buraya birakayim:
"hayat hiçbir yere gitmiyor, ulaşılacak hiçbir şey yok. bütün çaba ve açgözlülüğünüz, eriyen avuçlarınızla bir dumanı kavramaya çabalamaya benziyor. hepimiz kayıp haldeyiz, doğduğumuz andan itibaren boşluğa fırlatılmış durumdayız; ve varacağımız tek yol unutulup gitmek."
"var olan tek yol gökyüzünde uçan bir kuşun bıraktığı iz: işte şimdi görüyorsun, şimdiyse görmüyorsun."

yani cok da sey etmemek lazim. unutulup gidecegiz. bizden once 107 milyar insan yasadi ve oldu dunya'da. kac tanesinin ismini biliyorsunuz? bizden sonra da milyarlar gelecek dunya'ya. ve bu sorunun aynisini yine soracaklar. bizden oncekilerin bu soruya cevaben bir seyler uydurmasi ve ve buna felsefe ismini vermesi gibi. bazilarinin da baska cevaplar vermesi ve bu cevaplari kutsallastirmasi gibi. simdiki biz insanlar daha once verilmis olan hangi cevap mantikli geliyor veya ogretiliyorsa o cevaba sariliyoruz. o cevapla omrumuzu yasiyor ve oluyoruz.

bence; onemli olan, anlamli oldugunu dusundugumuz ve mutlu olacagimiz bir is yapmaktir. bu da benim uydurdugum bir sey. is de temel ihtiyaca cikar. amac bu.

bu dünyanın en blabla konusu bana kalırsa.o kadar önemli değiliz..

bir amacım yok sanırım. ölene kadarki zaman sürecinde bir şeyler hissetmek, güzel bir seyler yaşamak vs. iyi biri olmak belki. iyilik yapmak ( ??? )