Ekşi Duyuru

Derdimi sevmek isteyenlerin görüşünü merak ediyorum.

Ofis toplam 35-40 kişi ama benim bulunduğum bölümde 15 kişi açık ofis çalışıyoruz. Klasik plaza ortamı. Çalışan biri var. Bu adam ekim dikim ot bahçecilik işlerine düşkün. 6 ay once bir etkinlik yapıldı ve herkes ufak bir bardağa fasulye biber maydonoz falan filan ekti. Koyduk camın kenarına duruyo öyle. Ama bu adam. Aman yarabbi. 4 aydır her gün, her gün, her sabah ve aksam ve ogle, bu mahsullerden bahsediyor.

Onlara ek olarak bardaklara avokado dikti. 2-3 ile başladı şu an 15 tane avokado bardağı var. ve sürekli bunlardan ve diğer mahsullerden bahsediyor. “X bunlara su verdin mi? abi yaprakları zayıflamış bunlara bi pansuman yapmak lazım. Ogle arası gidip toprak alayım da toprakları dğeiştireyim. Mutfaktan sirke alayım da yapraklarına pansuman yapayım. Biraz çıkanları büyük saksıya yerleştireyim. Biz bunları bir iki hafta sonar salataya katar yeriz haaaa.”

“Sana ne???” diyebilirsiniz pek tabi. Ama hani olur ya, insan bir konudan irrite olur, onu duymak algıda seçicilik sonucu daha da çok batar ona. Aynı öyle oldum. Bu muhabbeti duydukça öh oluyorum artık. Çok güzel ve üretken bir hobi, evet, ama işyerinde “bu kadar fazla” muhabbetinin dönmesi normal mi? Yani, ot konusu başlayınca minimum 20 dk bu konuda konuşuyorlar. Diğer konuşan kişi değişiyor ama başrol bu adam. O kitliyor. Öte yandan çok da iyi bir insan esasında.

Sizin her gün 45 dk falan bunun muhabbetini yapacak ve mutfakta bitkilerle ilgilenecek vaktiniz var mı?

Ben mi antipatiğim?