[]
Eskişehir Otogar’dan, Tepebaşı Tunalı’ya bizi götürebilecek birini arıyoruz
Merhabalar!
Bizler Konya’dan Eskişehir’e taşınan iki kişiyiz, sevgiliyiz. Geçen gün Eskişehir’e kişisel eşyalarımızı taşıyacak birilerini arıyorduk. Bulamadık. Çoğunu ölü fiyatına spotçuya satmak zorunda kaldık. Kişisel eşyalarımızı ve elbiselerimizi paketledik. Eskişehir’e otobüs bileti aldık. Ama fazla paramız kalmadı. Evden çıkış ücretlerimizi (son faturalar vs) ödemek için sokaklarda su ve mendil satıp karşıladık. Şimdiyse biraz zor durumdayız. Ama elbette bizden zor durumda olan insanlar da vardır, o sebeple “Çok kötüyüz çok zor durumdayız.” demek istemeyiz.
Fakat dediğimiz gibi, çok az paramız kaldı. Taksiye yetecek bir miktar değil kesinlikle, o sebeple bizi bugün 14:00-14:30 civarında Eskişehir Otogar’da otobüsten indiğimizde, bizi yeni evimize götürecek gönüllü arıyoruz!
Biz:
s1.eksiup.com
Su satarken:
s1.eksiup.com
Eşyalar ve biz:
s1.eksiup.com
Eşyalarımızı evin önüne çıkarınca:
s1.eksiup.com
Eşyaların 1.58’lil bir insana göre oranı:
s1.eksiup.com
Buradan sonrası olay hakkında daha fazla bilgi isteyenler için:
Çeşitli nedenlerden ötürü Konya’da tutunamadık. Mesela aynı evde kaldığımızı öğrenen ev sahibi evden attı. Başla yerde ev veren olmadı. “Bu benim kardeşim” desem dahi “Evet ama komşular bunu bilmezler” diyen ev sahipleri oldu. İş bulamadık. Sokaklarda su sattık. Öğrencilerin olduğu dönemde 100 suyu 2 saate varmadan bitirirken, yaz gelince akşama dek güneşin altında 8 saatte 20 soğuk su (termos çanta içinde) anca satabildik. Bunun birisi “200 lira bozabilir misiniz?” diyen Suriyeliye para bozamadığımız ama kendisinin çok susuz olduğunu söylemesi üzerine ona hediye ettiğimiz su olunca, net satış 19 su idi, 8 saatte. (Gelen geçen “cık cık cık cık” diyordu bize bakarak, oysa dilenmiyorduk, alnımızın teriyle iş yapmaya çalışıyorduk).
Anketörlük, garsonluk, inşaat, sokakta su ve peçete satımı. Yok, mümkün değil tutunamadık. Ev sahibi de evden atınca ay sonuna dek evden çıkmak zorundaydık. Çok araştırdık, nereye gidebiliriz ne yapabiliriz diye. Eskişehir’in hem yaşamak için kolay, hem de güzel insanlarla dolu bir yer olduğunu okuduk pek çok yerden. Orada daire aramaya başladık. Bir tane bodrum katta 450 liraya daire bulduk en ucuz. Orayı tuttuk. Sadece oraya taşınmamız gerekiyordu, eşyaları götüremedik ve ölü fiyatına spotçulara sattık. Faturaları kapatıp, ucu ucuna para yetirip yola çıktık Eskişehir’e doğru. Fakat şu anda gerisi belirsiz. Evimizde hiçbir beyaz eşya, hiçbir yatak, koltuk, sandalye vs yok. Zaten paramız da yok. İş bulabilirsek zaman içinde önce karyola, sonra buzdolabı vs alıp gideceğiz sırayla. Fakat şu anda ihtiyacımız olan şey bir gönlü geniş, bir dost edinmek isteyen, durumlarımızı düzeltince gelip çay ikram edeceğimiz bir gönüllü bulabilmek. Bizler de size soralım dedik.
Şimdiden çok teşekkür ederiz efendim!
Bizler Konya’dan Eskişehir’e taşınan iki kişiyiz, sevgiliyiz. Geçen gün Eskişehir’e kişisel eşyalarımızı taşıyacak birilerini arıyorduk. Bulamadık. Çoğunu ölü fiyatına spotçuya satmak zorunda kaldık. Kişisel eşyalarımızı ve elbiselerimizi paketledik. Eskişehir’e otobüs bileti aldık. Ama fazla paramız kalmadı. Evden çıkış ücretlerimizi (son faturalar vs) ödemek için sokaklarda su ve mendil satıp karşıladık. Şimdiyse biraz zor durumdayız. Ama elbette bizden zor durumda olan insanlar da vardır, o sebeple “Çok kötüyüz çok zor durumdayız.” demek istemeyiz.
Fakat dediğimiz gibi, çok az paramız kaldı. Taksiye yetecek bir miktar değil kesinlikle, o sebeple bizi bugün 14:00-14:30 civarında Eskişehir Otogar’da otobüsten indiğimizde, bizi yeni evimize götürecek gönüllü arıyoruz!
Biz:
s1.eksiup.com
Su satarken:
s1.eksiup.com
Eşyalar ve biz:
s1.eksiup.com
Eşyalarımızı evin önüne çıkarınca:
s1.eksiup.com
Eşyaların 1.58’lil bir insana göre oranı:
s1.eksiup.com
Buradan sonrası olay hakkında daha fazla bilgi isteyenler için:
Çeşitli nedenlerden ötürü Konya’da tutunamadık. Mesela aynı evde kaldığımızı öğrenen ev sahibi evden attı. Başla yerde ev veren olmadı. “Bu benim kardeşim” desem dahi “Evet ama komşular bunu bilmezler” diyen ev sahipleri oldu. İş bulamadık. Sokaklarda su sattık. Öğrencilerin olduğu dönemde 100 suyu 2 saate varmadan bitirirken, yaz gelince akşama dek güneşin altında 8 saatte 20 soğuk su (termos çanta içinde) anca satabildik. Bunun birisi “200 lira bozabilir misiniz?” diyen Suriyeliye para bozamadığımız ama kendisinin çok susuz olduğunu söylemesi üzerine ona hediye ettiğimiz su olunca, net satış 19 su idi, 8 saatte. (Gelen geçen “cık cık cık cık” diyordu bize bakarak, oysa dilenmiyorduk, alnımızın teriyle iş yapmaya çalışıyorduk).
Anketörlük, garsonluk, inşaat, sokakta su ve peçete satımı. Yok, mümkün değil tutunamadık. Ev sahibi de evden atınca ay sonuna dek evden çıkmak zorundaydık. Çok araştırdık, nereye gidebiliriz ne yapabiliriz diye. Eskişehir’in hem yaşamak için kolay, hem de güzel insanlarla dolu bir yer olduğunu okuduk pek çok yerden. Orada daire aramaya başladık. Bir tane bodrum katta 450 liraya daire bulduk en ucuz. Orayı tuttuk. Sadece oraya taşınmamız gerekiyordu, eşyaları götüremedik ve ölü fiyatına spotçulara sattık. Faturaları kapatıp, ucu ucuna para yetirip yola çıktık Eskişehir’e doğru. Fakat şu anda gerisi belirsiz. Evimizde hiçbir beyaz eşya, hiçbir yatak, koltuk, sandalye vs yok. Zaten paramız da yok. İş bulabilirsek zaman içinde önce karyola, sonra buzdolabı vs alıp gideceğiz sırayla. Fakat şu anda ihtiyacımız olan şey bir gönlü geniş, bir dost edinmek isteyen, durumlarımızı düzeltince gelip çay ikram edeceğimiz bir gönüllü bulabilmek. Bizler de size soralım dedik.
Şimdiden çok teşekkür ederiz efendim!
bir onceki duyuruda eskisehir'de is buldugunuzu belirtmistiniz. olmadi mi o is??
- for the record
(30.07.18 09:51:54)
Maalesef efendim. Foresta inşaat’ta yevmiyeli olarak çalışacaktım fakat ben daha taşınamadan iptal ettiler o işi. Çoğunlukla Suriyeli ve Afganları daha ucuza dolduruyorlar zaten. Bu defasında ne oldu bilmiyorum ama tahminimce yine böyle bir şey oldu.
- eksi was here (30.07.18 10:47:02)
Sözlükteki mesaj kutusuna bakar mısınız
- imza foyu (02.08.18 15:39:37)
1
