Ekşi Duyuru

Çalışması gerekli mi? Bırakın çalışmasın. Zorda kalınca illa çalışacaktır, özel bir rahatsızlığı yoksa insanın hayatına çok da kafamıza göre müdahale etmemek gerek.

ne ile geçiniyor?

maddi bi kaygisi yok o zaman. olsa birak is bulmayi ek is bile yapabilir kimsenin baskisi olmadan.

@whoosie, katılmıyorum, zorda kalınca çalışamayabilir bu durumda. iş bulması ayrı dert tecrübe ayrı dert alışık olmadığı bir düzene belli yaştan sonra geçebilmesi ayrı dert.
ama ne yapılabilir onu bilemiyorum.
bir kuzenim var, maddi yönden rahat, dünyayı geziyordu iki ay öncesine kadar, şimdi ise birden bire iş kurup çalışmaya karar verdi ve her ey şimdilik yolunda gidiyor. bir şekilde kendisi de değişebilir.

annesinin emekli maaşı var, babası da aylık üç beş kuruş para veriyor. hani hayatı evde ne varsa yemek üzerine kurulu. kaç yaşına geldim anneme yardım edeyim falan gibi bir kafa yok. hoş gerçi anne de yanımda dursun çalışmasın kafasında.

@whoosie iyi diyorsun ama diyelim annesi yarın bir gün öldü gitti, 25-30 yaşında hiç tecrübesi olmayan bir çocuk ne yapacak kim işe alacak. öyle ağır işlerde de çalışamaz kırılgan bir tip.

ne okuyor? okula duzenli gidiyor mu, dersleri nasil? okula devam ediyorsa cok uzerine gitme derim ama aktif olarak ilgilendigi ve surdurdugu bir sey yoksa sikinti. "vakti gelince calisir" dusuncesine katilmiyorum sahsen, 25 bunun icin cok gec bir yas. tembellik ve atalet zehir gibi, yerlesince kurtulmasi cok zor.

ana baba beslemeye devam ettiği sürece neden çalışsın ki niyeti yoksa? kessinler musluğun suyunu, alıp karşılarına konuşsunlar. anlar belki.

okulu bitirme yolundaysa sıkıştırmana gerek yok. senin yakınlık derecen nedir bilmiyoruz tabi ama geleceğe dair planlarının ne olduğunu sormakla başlayabilirsin.

Üniversite devam ediyorsa niye çalışsın. Anlamadım bu kısmı. Okulda yoksa çok sıkıntı ya. Yarın bir gün annesine bişi olsa maaşta kalmaz. Çok karanlık bir gelecek. Tembel tenekenin teki,doğruları varmış filan geçiniz bunları. Anne yanlış yapmış muhtemelen en başta. Konuşmakla düzelmez, aç kalacak ama cidden böyle aç kalacak yani ölüme yakın derecede, o zaman çalışır. Adamın bir şekilde karnı doyuyor, barınacak yeri var, niye calıssın aslında:)

www.facebook.com

OECD'nin su raporuna bakarsan zaten Turkiye'de 15 - 29 yas araligindaki her 3 kisiden biri ayni durumda.

Ne demek kırmadan la? Kalbinin amk afedersin. Ağır konuşmazsan kaldırmaz götünü o tipler.

@bos gezenin bos ustasi +1

Valla anlattigin kadariyla cocugun arada okula gidip gelmek disinda bir sosyal hayati da yok. Ot gibi yasayip gidiyor yani.

Depresyonda olabilir ya da baska psikolojik sorunlari olabilir.

babasının verdiği paranın kesilmemesi için okulunu uzatıp duruyor okulu da anadolu üniversitesi uzaktan eğitimli bişey gidecek bir okulu kampüsü falan da yok. ekonomik durumu öyle iş kuracak gezecek gibi bir durumda değil. diyorum ya genelde evde, annesi ne yemek yaparsa onu yiyor, birkaç tane arkadaşı var arada bir onlarla evinin çevresinde öyle basket falan oynuyorlar. başka da bir aksiyonu yok.

kuru ekmek versen onu yer yine de çalışma için bir istek olmaz gibime geliyor.

Valla bir tek ben mi dert ediyorum diye düşünüyorum bazen. bir de elin ekmek tutsun kıvamında saçma sapan şeyler de söylemek istemiyorum. akla yatabilecek ama bu durumdaki bir adamı da kırmayacak üslup bulamıyorum.

annesi mannesi de dert etmiyormuş, o zaman size ne ki? aynı durumdaki kişi olsam ve bana ıdısının dıdısı biri "çalış" dese "annem dert etmiyorken sana noluyor" derdim. kusura bakmayın da sjdjdjdd

kendi haline bırakın, mecbur kalmadıkça çalışmayacaktır.

Toplum baskisi ile herkesi kolelik duzeninde calismaya itmeyin. Calismak koleliktir.

Tembellik hakki diye bir sey var.

25 yaş çok geç değil, ben 28de üni'yi bitirip başladım çalışmaya. benim durum biraz daha siyasiydi üni bitmemesinde.

annesinde bitiyor o iş, konfor alanından çıkartılması gerek. annesi evin önüne koyacak işlerini yapmayacak vs. vs. böyle bir adam başka türlü çalışmaz.

ha şu var, herif memnunsa kime ne. geçen ekşi'de 117bin tl ile hayat boyu yaşamak gibi bir başlık vardı, belki çocuğun bakışı cidden budur.

amacın nedir niye çalışmıyorsun diye sorabilirsin. annene bişey olursa planın nedir diye de eklersin. belki bilmediğin, bankada 100-200 bin para vardır ve ona güveniyordur. kimisi hayata tembellik için gelir bu kişi de onlardan biridir.

Adam zerre tutarsız gelmedi bana. Çalışmıyor ama sizden bir şey de beklemiyor. Annesi de dert etmiyor bu durumu. Çalışmasın efenim.

daha önce mobilde olduğum için uzun uzun yazamamıştım, "boşverin çalışmasın" yaklaşımının sağlıklı olacağını ve bu tarzda birinin "ihtiyacı olduğunda çalışacağını" düşünmüyorum çünkü yakın zamana kadar ben de böyleydim. beni hayata katılmaya ve çalışmaya teşvik eden şey isteklerimin olmasıydı. görünen o ki bu çocukta o da yok. bence bu net bir şekilde depresyonda olduğunun veya sağlıklı düşünmediğinin göstergesi. o çocuk emin olun bu zihniyetle para kazanması gerektiğinde de tutunamayacak. belki aç kalmamak için bir yerde işe girecek ama kendini biraz rahatlattığı anda oradan ayrılacak. böyle insanlar tanıyorum. devamlılık ve istikrar gerektiren hiçbir şeyde başarılı olamıyorlar, aç karınlarını doyurmak için çalışırken de mutlu değiller. çünkü kendilerine tamamen yabancı olan bir konseptle karşı karşıya kalıyorlar ve inanılmaz bunalıyorlar. bir obezin maraton koşmasına benzetiyorum şahsen bunu. bir obez maraton koşabilir mi? evet ama öncelikle fazla kilolarını vermesi ve çokça antrenman yapması, kendini hazırlaması gerekir. bu arkadaş ise maraton gününe kadar obez kalmaya devam edecek ve o gün geldiğinde çalışmak onun için maratondan farksız olacak. bunalacak, nefret edecek, kusacak ve maratonun aksine "ben istemiyorum, bırakacağım" bile diyemeyecek; koşmaya devam etmek zorunda kalacak. bu mental olarak bitirir insanı, daha kötü hale sokar. çünkü şu an "azla yetinebiliyorum" diyorsa bile, yarın "çalışmam gerekse dahi çalışamıyorum" demeye başlayacak. bunu görecek. varsa özgüveni de tamamen paramparça olacak.

ben "şu an okuyorsa üzerine gitmeyin" dedim ama düzenli olarak okula gittiğini, başarılı olduğunu, evden çıkıp okula falan gittiğini varsaymıştım. durum buysa bence hafife alınmamalı. o yüzden psikolog yardımı gerekli bence. dediğim gibi, bunları aşağı yukarı aynı şeyleri yaşamış birisi olarak yazıyorum ve rahatlıkla söyleyebilirim ki o dönemde sağlıklı değildim ben, hastaydım.

kimseye "sen hastasın" diyemem elbette ama şahsi görüşümce, böyle yaşamayı isteyen bir gencin de sağlıklı olması pek mümkün değil. insan yerine göre parasız veya çalışmadan yaşamayı dahi arzulayabilir ama bunun için bir şeyler yapma gayretinde olur. bu arkadaş gördüğüm kadarıyla sadece anne ve babasının verdiği parayla hayatta kalmaya gayret ediyor. hiçbir şekilde yaşam ya da hareketlilik emaresi yok. bu tehlikeli. "ben çalışmak istemiyorum" deyip bahçede kendine bir ev yapsa bile "bir şeyle uğraşıyor, istediği bir şey var" dersin... bu adamda hiçbir şey yok.

ayrıca ykyt'nin şaka yapmak istediğini varsayıyorum. "kimse çalışmak zorunda değil" ne ya? çalışmayı, kendine ve topluma faydalı olmayı "kölelik" olarak değerlendirmek nasıl bir çiğlik örneği? çalışma şartlarına, fazla mesaiye, gelir adaletsizliğine bulduğunuz çözüm bu mu yani, tamamen çalışmayı bırakmak? insan olarak fonksiyonunuz nedir? çalışmadan, kimseyle muhatap olmadan, hiçbir şey üretmeden, hiçbir fonksiyona sahip olmadan yaşadığınızda mutlu oluyor musunuz?

ha oluyorsunuz diyelim, hadi biz "sistemin köleleri" olarak başkalarına yaranmak isteyen ezikler olalım... o zaman kaynağınızı kendiniz yaratmak zorundasınız. evet çalışmak zorunda değilsiniz ve tembellik bir hak ama kimse size bakmak ve para vermek zorunda da değil. böyle saçmalık olmaz. 25 yaşında anamın babamın verdiğiyle yaşayacağım ve "kölelik istemiyorum cnm sağolun tembellik haktır" diyeceğim. yok ya. anam babam eşek mi o zaman, onlar neden çalışmış?

dedigin hic bir sey ise yaramaz, finans kaynaginin kesilmesi lazim anca oyle. biri baktikca ona o hayat devam eder, aci ama gercek. sayisiz kere gordugum bir olay.

hiç bulaşma ne hali varsa görsün derim. Yakın akrabam falan değilse zerre umurumda olmaz böyle çalışmayan tipler.