[]
sebepsiz yere sevmediginiz insanlar var mi?
soruda anlam biraz bulanik oldu, hizlica ornege geceyim. bir arkadasim var; cocuk felaket donanimli, okuyor, arastiriyor, izliyor, genel kulturu, bilgisi, tarih ve siyaset bilgisi oldukca iyi. mizahtan anliyor, guldugu ve paylastigi seyler oldukca komik. gundemi takip ediyor, sozlugu biliyor, temiz, guvenilir, akca pakca bir insan. fikir sordugun her konuya da gayet mantikli, bilimsel veriler isiginda guzel de cevaplar veriyor. sohbeti de guzel. ne guzel degil mi insanin etrafinda boyle insan olmasi?
gel gelelim ben elemana bir turlu isinamiyorum. yahu diyorum allah allah bende mi bir problem var acaba, onu da bulamiyorum. aramizda en kucuk bir ego savasi, en kucuk bir uste cikma cabasi da yok. birbirimizden faydalanma gibi, dedikodu gibi huylarimiz da yok. fark ediyorum ve anlamlandiramiyorum ki ben kendisini hic aramiyorum, yokmus gibi hayatima devam ediyorum. goruselim diyor, bulusalim diyor, isim olmadigi halde useniyorum. baskasi deyince gidiyorum mesela, ozunde ne kadar ayip. goruselim istegi de oyle bogucu degil bu arada, aradigi zaman telefonda mutlaka guluyoruz bi konuya. valla ben isin icinden cikamadim. bu arada yeni arkadasim falan da degil nereden baksan 10 senedir taniyorum. ama genel olarak ben uzakta duruyorum bir adim. buna da anlam veremiyorum. hemcinsine neden yapar boyle bir seyi insan? sizin de sebepsiz yere sevmediginiz insanlar var mi?
not: erkegim bu arada yanlis anlasilmasin :)
gel gelelim ben elemana bir turlu isinamiyorum. yahu diyorum allah allah bende mi bir problem var acaba, onu da bulamiyorum. aramizda en kucuk bir ego savasi, en kucuk bir uste cikma cabasi da yok. birbirimizden faydalanma gibi, dedikodu gibi huylarimiz da yok. fark ediyorum ve anlamlandiramiyorum ki ben kendisini hic aramiyorum, yokmus gibi hayatima devam ediyorum. goruselim diyor, bulusalim diyor, isim olmadigi halde useniyorum. baskasi deyince gidiyorum mesela, ozunde ne kadar ayip. goruselim istegi de oyle bogucu degil bu arada, aradigi zaman telefonda mutlaka guluyoruz bi konuya. valla ben isin icinden cikamadim. bu arada yeni arkadasim falan da degil nereden baksan 10 senedir taniyorum. ama genel olarak ben uzakta duruyorum bir adim. buna da anlam veremiyorum. hemcinsine neden yapar boyle bir seyi insan? sizin de sebepsiz yere sevmediginiz insanlar var mi?
not: erkegim bu arada yanlis anlasilmasin :)
Var, aynen anlattigin gibi hic sevmedigim birkac kisi var. sebep yok.
Sonra ben soguk soguk durunca selam vermemeye kadar gidiyor iki taraftan da :D
Sonra ben soguk soguk durunca selam vermemeye kadar gidiyor iki taraftan da :D
- kuehles blondes
(21.03.18 14:17:37)
Onunla konuşmak seni yoruyor olabilir. Bir sohbette daldan dala atlayınca insan sıkılıyor. Bana göre en yakın arkadaşlarla bomboş muhabbetler bile yapılabilir. Siz böyle muhabbetler yapamadığınız için onu aramıyor olabilirsiniz. Ben de mesela buluşacağım arkadaşımla karı-kız, iş güç, futbol, basketbol, oyun, dersler, hayat gibi onlarca konuda boş muhabbet yapmak isterim. Kültür istesem bu iş için zaten binlerce kitap, dizi, film var. Beklenti meselesi aslında.
Ek olarak sevmediğim insanlar var tabii ki ama temelde hepsinin bir sebebi var.
Ek olarak sevmediğim insanlar var tabii ki ama temelde hepsinin bir sebebi var.
- dissendium (21.03.18 14:18:57 ~ 14:19:49)
Sebepsiz sevmemek olmaz. Bu kadar üstün gördüğün biriyse belki bu yönü kaçınmana neden oluyordur.
- harvey
(21.03.18 14:20:44)
bir türlü ısınamadığım birileri olabiliyor. bana hiçbir zararı hatta en ufak iletişimimiz bile olmamasına rağmen sevmemek sebepsiz sevmemekse öyle diyebiliriz. biraz önyargı ama genel olarak halini tavrını konuşmasını ne bileyim bakışını bile itici bulduğum, bu yüzden mesafeli olduğum ve sevmediğim insanlar oluyor.
- aquarium (21.03.18 14:29:13)
enerji.
- eja (21.03.18 14:30:30)
var, bir insan var hiçbir kötülüğünü görmedim, aramızda herhangi bir sorun yok ve kendisini sevmiyorum. herkese ısınmak zorunda olduğumu da sanmıyorum. kaç yıldır tanıdığımı bilmiyorum, 50 sene geçse de seveceğimi sanmam.
- babilbaligi (21.03.18 14:30:32)
Biraz üstüne gitsen o hislerin belki bulursun sebebini. Elbette kimse herkesi sebep yoksa sevmek zorunda değil ama vardır bir sebebi. Bulamaman da gayet olası. Ben şunu şu yüzden sevmiyorum dediklerimiz için de kim emin olabilir ki? Bunlar üstünde kontrolümüzün çok az olduğu neden öyle hissettiğimizi bilemeyeceğimiz haller. Bilemeyeceğimiz derken asla tam emin olamamaktan bahsediyorum yoksa bunun yine en sağlam kaynağı bizim hislerimiz. Birini x sebepten sevmediğine eminken bir gün birden beyninin senden sakladığı bir şey hissedersin, üstüne gidersin ve bambaşka bir sebep olduğuna ikna olursun. Bu da başka bir farkına varışla değişebilir. Çok kafayı takmamak lazım diye düşünüyorum.
Ben bir sebep bulamadığım zaman böyle durumlarda sebebini aramaya düşüyorum ve haksızlık etmemeye çalışıyorum.
Ego sıkıntısı yok diyorsun ama bu tespit etmesi kolay bir şey değil gerçekten. Bayağı araştırman lazım içeriyi, bütün hislerini alt üst edeceksin bakılmadık yer bırakmayacaksın ki o hissin sebebine dair bir şeyler bulabilesin.
Kıskanmışsın çatlaaa düzeyi youtube yorumları kadar da basit değil tabi olay.
Ben bir sebep bulamadığım zaman böyle durumlarda sebebini aramaya düşüyorum ve haksızlık etmemeye çalışıyorum.
Ego sıkıntısı yok diyorsun ama bu tespit etmesi kolay bir şey değil gerçekten. Bayağı araştırman lazım içeriyi, bütün hislerini alt üst edeceksin bakılmadık yer bırakmayacaksın ki o hissin sebebine dair bir şeyler bulabilesin.
Kıskanmışsın çatlaaa düzeyi youtube yorumları kadar da basit değil tabi olay.
- Adramelekhh (21.03.18 14:49:05 ~ 14:53:04)
1
