[]
Bir kedi meselesine çözüm arıyoruz
Merhaba kedisever duyuru ahalisi,
Biraz uzun...
3 sene önce erkek arkadaşımla yaşarken sahiplendiğimiz dünya güzeli ve güzel huylu bir kedim var. Erkek arkadaşımla 1.5 sene önce ayrıldık, kediyi ben aldım. O sırada 4 senedir İstanbul'da çalışıyordum. Bu senenin başında işten ayrıldım ve freelance çalışmaya karar verip Eskişehir'e taşındım. Bu hep içimde olan şeyler açısından bir dönüm noktası oldu. Hayatımda da pek çok şeyi eledim, sadeleştirdim. Ve farkettim ki, yeni yerler görmek ve geziyor olmak dışında hiçbir şey beni heyecanlandırmıyor. Ve freelance çalışırken bunu yapma ihtimalim de var.
Şimdi, tabii ki biliyorum ki kedime karşı büyük bir sorumluluğum var. Ben de başka birinden, o 2 yaşındayken sahiplenmiştim ve o zaman inanılmaz gergin, güvensiz bir kediydi. Şimdi rahat, evinde mutlu görünüyor. Çok da seviyorum kedimi. Ama bir yandan da ben değiştim bu süreçte. Hayattan beklentim de değişti. Bu sene içinde en az 4-5 kez bir yerlere gittim. Ya arkadaşlarıma bıraktım, ya eve gelip baktılar. Ama yük oluyorum onlara da. Ve hayvan da strese giriyor bu değişikliklerden. Yanımda götürebilsem inanın yaparım ama mekana bağlı hayvanlar olduğu için bu da mümkün değil gibi. Aklıma gelen tek çözüm yolu bir yere giderken İstanbul'daki aileme bırakmak ve dönünce geri almak. Ama bu yol da hem hayvana hem bana işkence olur gibi görünüyor.
Evet, biliyorum, okuyorum burada hep. Kedisini sahiplendirmek isteyenlere kızıyoruz, mecbur olmadığını hatırlatıyoruz. Ama bir yandan insan hep aynı kalmıyor, yaşam tarzı aynı kalmıyor, değişen yaratıklarız. Bu yüzden uzun zamandır düşünüyorum. Ama bir çözüm yolu bulamıyorum. Sahiplendirmekten başka. Sahiplendirmeye de karar vermiş değilim. Sizin görüşlerinizi de merak ettim. Bir nevi günah çıkarma, yardım isteme sayabilirsiniz bunu.
Biraz uzun...
3 sene önce erkek arkadaşımla yaşarken sahiplendiğimiz dünya güzeli ve güzel huylu bir kedim var. Erkek arkadaşımla 1.5 sene önce ayrıldık, kediyi ben aldım. O sırada 4 senedir İstanbul'da çalışıyordum. Bu senenin başında işten ayrıldım ve freelance çalışmaya karar verip Eskişehir'e taşındım. Bu hep içimde olan şeyler açısından bir dönüm noktası oldu. Hayatımda da pek çok şeyi eledim, sadeleştirdim. Ve farkettim ki, yeni yerler görmek ve geziyor olmak dışında hiçbir şey beni heyecanlandırmıyor. Ve freelance çalışırken bunu yapma ihtimalim de var.
Şimdi, tabii ki biliyorum ki kedime karşı büyük bir sorumluluğum var. Ben de başka birinden, o 2 yaşındayken sahiplenmiştim ve o zaman inanılmaz gergin, güvensiz bir kediydi. Şimdi rahat, evinde mutlu görünüyor. Çok da seviyorum kedimi. Ama bir yandan da ben değiştim bu süreçte. Hayattan beklentim de değişti. Bu sene içinde en az 4-5 kez bir yerlere gittim. Ya arkadaşlarıma bıraktım, ya eve gelip baktılar. Ama yük oluyorum onlara da. Ve hayvan da strese giriyor bu değişikliklerden. Yanımda götürebilsem inanın yaparım ama mekana bağlı hayvanlar olduğu için bu da mümkün değil gibi. Aklıma gelen tek çözüm yolu bir yere giderken İstanbul'daki aileme bırakmak ve dönünce geri almak. Ama bu yol da hem hayvana hem bana işkence olur gibi görünüyor.
Evet, biliyorum, okuyorum burada hep. Kedisini sahiplendirmek isteyenlere kızıyoruz, mecbur olmadığını hatırlatıyoruz. Ama bir yandan insan hep aynı kalmıyor, yaşam tarzı aynı kalmıyor, değişen yaratıklarız. Bu yüzden uzun zamandır düşünüyorum. Ama bir çözüm yolu bulamıyorum. Sahiplendirmekten başka. Sahiplendirmeye de karar vermiş değilim. Sizin görüşlerinizi de merak ettim. Bir nevi günah çıkarma, yardım isteme sayabilirsiniz bunu.
3 senedir sizinle yaşayan kediyi sahiplendirmeye niyetiniz var. biz ne desek boş yani karar sizin hayat sizin, inanmayacaksınız ama kedi de sizin.
- elorelia
(07.12.17 13:16:03)
@acemi istemiyorsam da bütün hayatımı adamla mı geçireyim? kocayı boşamak kediden vazgeçmekten kolay.
- nilmiye
(07.12.17 13:18:27)
tam çözüm bu olur mu bilmiyorum ama;
bir kedi daha edin. arkadaş olsunlar. gerçekten kedi evde tek olunca daha mutsuz oluyor, ikinci kedi herkese şart.
seyahatlerin uzun süreli değlise, atıyorum 3-4 günlük gidip geliyorsan kediler evde tek başlarına kalabilir. daha uzun süreli seyahatlerin için de komşudan rica edip eve gelip kedilere mama su koymasını isteyebilirsin, yük olacağını sanmıyorum. başka bir yere götürüp bırakma ama, o daha kötü. senin de dediğin gibi stres oluyor hayvan.
zaten kabul edelim, kediler iyi hoş ama bizi pek sallamıyorlar :) 1 ay eve uğramasan yemeği suyu olduğu ve tuvaleti temiz olduğu sürece umurunda olmayacak bir hayvan yani. en fazla canı sıkılır onun için de ikinci kedi dedim.
ayrıca @acemi +1 :D
bir kedi daha edin. arkadaş olsunlar. gerçekten kedi evde tek olunca daha mutsuz oluyor, ikinci kedi herkese şart.
seyahatlerin uzun süreli değlise, atıyorum 3-4 günlük gidip geliyorsan kediler evde tek başlarına kalabilir. daha uzun süreli seyahatlerin için de komşudan rica edip eve gelip kedilere mama su koymasını isteyebilirsin, yük olacağını sanmıyorum. başka bir yere götürüp bırakma ama, o daha kötü. senin de dediğin gibi stres oluyor hayvan.
zaten kabul edelim, kediler iyi hoş ama bizi pek sallamıyorlar :) 1 ay eve uğramasan yemeği suyu olduğu ve tuvaleti temiz olduğu sürece umurunda olmayacak bir hayvan yani. en fazla canı sıkılır onun için de ikinci kedi dedim.
ayrıca @acemi +1 :D
- istanbul kanatlarimin altinda (07.12.17 13:21:24 ~ 13:23:52)
Ben bu tarz duyurulari görünce sahiden kızıyorum.
Sözünü ettiğiniz şey bir canlı, üstelik size bağımlı. Sahiplenirken her şeyi hesap edip öyle karar vermeniz gerekiyor. Erkek arkadaşınızdan ayrılmışsınız, sizde kalmış. Hastalık vs gibi önemli bir konu olmadıkça sırf değiştim diye kediyi bırakmak da ne demek? O zaman ilerde çocuğunuz olduğunda da ben değiştim deyip bırakın. Yaşam tarzinizin degisebileceğinı hesaba katarak sahiplenmeyi düşünecek kadar olgun olmanız gerekirdi. Oyuncak değil ki bu. Kimse size zorla da vermiyor, siz isteyerek ona yuva oluyorsunuz. Sonra da hayvanı yuvasindan etmeyi düşünüyorsunuz.
Sözünü ettiğiniz şey bir canlı, üstelik size bağımlı. Sahiplenirken her şeyi hesap edip öyle karar vermeniz gerekiyor. Erkek arkadaşınızdan ayrılmışsınız, sizde kalmış. Hastalık vs gibi önemli bir konu olmadıkça sırf değiştim diye kediyi bırakmak da ne demek? O zaman ilerde çocuğunuz olduğunda da ben değiştim deyip bırakın. Yaşam tarzinizin degisebileceğinı hesaba katarak sahiplenmeyi düşünecek kadar olgun olmanız gerekirdi. Oyuncak değil ki bu. Kimse size zorla da vermiyor, siz isteyerek ona yuva oluyorsunuz. Sonra da hayvanı yuvasindan etmeyi düşünüyorsunuz.
- fraise (07.12.17 13:22:39)
siz değiştiniz diye kedinizi tanımadığınız birine vermeye niyetlisiniz bizden de empati bekliyorsunuz. sizden kediyi alan kişi ona kötü davranması ya da 2 hafta sonra sokağa atsa umrunuzda olmayacak mı? ben sizin yerinizde olsam böyle bir şeyi hayatta yapmam. ille yapacaksanız ailenizden iyi bakabilecek birine,bağlantınızın kopmayacağı birine verin.
- slow like honey (07.12.17 13:23:31)
kızılmasının sebebini tam anlamamışsınız.
size oyuncak, beslenecek bir canlı gibi geliyor ama inanmazsınız, duyguları var.
çocuk yapmak ile hayvan sahiplenmek arasında fark görmüyorum ben. 80 yıl düşünürsünüz çocuk yaparken değil mi? çünkü yapınca "ben değiştim" diye veremezsiniz birilerine.
sözkonusu bir kedi olunca çok normal karşılanıyor. ilginç. bence güvenilir birini bulup hayvancağızı verin ve siz de ömrünüz boyunca bir canlının hayatına temas etmeyin derim.
size oyuncak, beslenecek bir canlı gibi geliyor ama inanmazsınız, duyguları var.
çocuk yapmak ile hayvan sahiplenmek arasında fark görmüyorum ben. 80 yıl düşünürsünüz çocuk yaparken değil mi? çünkü yapınca "ben değiştim" diye veremezsiniz birilerine.
sözkonusu bir kedi olunca çok normal karşılanıyor. ilginç. bence güvenilir birini bulup hayvancağızı verin ve siz de ömrünüz boyunca bir canlının hayatına temas etmeyin derim.
- piremses (07.12.17 13:33:02)
Aramanız gereken çözüm kediniz için değil de kendiniz için olmalı.
Belki terapiye gitmeyi düşünebilirsiniz.
İyi gelir hem ruh sağlığına.
Hepimiz zamanla değişiriz ama "...o zaman inanılmaz gergin, güvensiz bir kediydi. Şimdi rahat, evinde mutlu görünüyor..." şu cümlelerden sonra kediden vazgeçmeyi nasıl düşünebilirsiniz.
Bizde de bir dönem kardeşimin rahatsızlığı nedeniyle kediden vazgeçme konusu gündeme gelmişti ama neyse ki böyle bir şeye gerek olmadan bir şekilde ikisi için de uygun ortamı sağladık. Sonra zaten kardeşim iyileşti de iyi ki kızımızı kimselere vermemişiz diye düşündük.
Bu kolay bir şey değil, büyük bir sorumluluk, özellikle de kediler gibi hassas hayvanlar için. Ben sıkıldım diyerek kurtulabileceğiniz bir şey değil bu.
Kendinize biraz zaman verin, kediyle daha fazla vakit geçirin size iyi geleceğini düşünüyorum.
Hayvancağızın düzenini bozmayın, illa istemiyorsanız eski erkek arkadaşınızla iletişim halindeyseniz ona sorun en azından kendisini bilen biriyle kalır eğer o da isterse.
Birine nasıl güvenip verebilirsiniz ki yavrucağı.
İyi düşünün lütfen.
Belki terapiye gitmeyi düşünebilirsiniz.
İyi gelir hem ruh sağlığına.
Hepimiz zamanla değişiriz ama "...o zaman inanılmaz gergin, güvensiz bir kediydi. Şimdi rahat, evinde mutlu görünüyor..." şu cümlelerden sonra kediden vazgeçmeyi nasıl düşünebilirsiniz.
Bizde de bir dönem kardeşimin rahatsızlığı nedeniyle kediden vazgeçme konusu gündeme gelmişti ama neyse ki böyle bir şeye gerek olmadan bir şekilde ikisi için de uygun ortamı sağladık. Sonra zaten kardeşim iyileşti de iyi ki kızımızı kimselere vermemişiz diye düşündük.
Bu kolay bir şey değil, büyük bir sorumluluk, özellikle de kediler gibi hassas hayvanlar için. Ben sıkıldım diyerek kurtulabileceğiniz bir şey değil bu.
Kendinize biraz zaman verin, kediyle daha fazla vakit geçirin size iyi geleceğini düşünüyorum.
Hayvancağızın düzenini bozmayın, illa istemiyorsanız eski erkek arkadaşınızla iletişim halindeyseniz ona sorun en azından kendisini bilen biriyle kalır eğer o da isterse.
Birine nasıl güvenip verebilirsiniz ki yavrucağı.
İyi düşünün lütfen.
- mutekebbir (07.12.17 13:34:09)
Nilmiyecim sen boyle eve dekor olarak kedi almistik,koltugu kanaleyi degistirdim kediyi ne yapicam seklinde sorarsan bir anda sevimsiz,nursuz bir nilmiye olur cikarsin.
Zaten biz seni bundan sonra sevmeyecegiz orasi kesin ama en azindan gercegi soylemis olman gene elle tutulur bir yan birakiyor.bunun birde kedi tuyune alerjim cikti,doktor yasakladi,bebegim oldu,anam geldi,dayim ölmüş versiyonları var.onlarin sevilecek yanlari yok.hayir simdi birde sokak kedisidir,uyuzun tekidir kimsede almaz ay bizde var gecinemiyor kimseyle diyerek markali kediyi bir soyluyorsun kendilerini kaybediyorlar,dur az severiz sonrada letgodan koyariz ikibine bunu diye.
Cogu anne baba aslinda karsi olmamalarina ragmen eve kedi kopek alinmasina carliyorlarsa iste tam bu yuzden,alip bir kac ay sevip onlarin uzerine yuk birakiliyor.hayir zaten seni besleyip bakmislar tam yasasin yakinda sektor olup giderler evden derken bu seferde kediniz kopeginizle ugrasmak zorunda kaliyorlar,ay who stemem ben evi tuy eder yalan iste size diyemiyor ki olm,kizim sen kendine bakamiyorsun kediye kopege sirtlana nasil bakacaksin.aci gercekler iste.
Hayvan sevmek zorunda degilsiniz,eskiden severken simdi bikmis olabilirsiniz,insan evladindan anasindan bikiyor yemisim kedisini diyede dusunebilirsiniz,gereksiz isler bunlarda olabilir.kimse size niye sevmiyonuz lan diyede girismeyecek ama girmeyin gunhalarina bu hayvanlarin.aldin sokaktan ,hayvanin butun direncini kirdin,muhtemel sokakya yasayacagi surede buydu ama sen onu yeniden sahiplendirdiginde sokaga donusunun yolunu acmis olacaksin.boyle.
Zaten biz seni bundan sonra sevmeyecegiz orasi kesin ama en azindan gercegi soylemis olman gene elle tutulur bir yan birakiyor.bunun birde kedi tuyune alerjim cikti,doktor yasakladi,bebegim oldu,anam geldi,dayim ölmüş versiyonları var.onlarin sevilecek yanlari yok.hayir simdi birde sokak kedisidir,uyuzun tekidir kimsede almaz ay bizde var gecinemiyor kimseyle diyerek markali kediyi bir soyluyorsun kendilerini kaybediyorlar,dur az severiz sonrada letgodan koyariz ikibine bunu diye.
Cogu anne baba aslinda karsi olmamalarina ragmen eve kedi kopek alinmasina carliyorlarsa iste tam bu yuzden,alip bir kac ay sevip onlarin uzerine yuk birakiliyor.hayir zaten seni besleyip bakmislar tam yasasin yakinda sektor olup giderler evden derken bu seferde kediniz kopeginizle ugrasmak zorunda kaliyorlar,ay who stemem ben evi tuy eder yalan iste size diyemiyor ki olm,kizim sen kendine bakamiyorsun kediye kopege sirtlana nasil bakacaksin.aci gercekler iste.
Hayvan sevmek zorunda degilsiniz,eskiden severken simdi bikmis olabilirsiniz,insan evladindan anasindan bikiyor yemisim kedisini diyede dusunebilirsiniz,gereksiz isler bunlarda olabilir.kimse size niye sevmiyonuz lan diyede girismeyecek ama girmeyin gunhalarina bu hayvanlarin.aldin sokaktan ,hayvanin butun direncini kirdin,muhtemel sokakya yasayacagi surede buydu ama sen onu yeniden sahiplendirdiginde sokaga donusunun yolunu acmis olacaksin.boyle.
- duptıs (07.12.17 13:50:36)
kızılmasının sebebini anlamamışsınız diyenler, ya da yeniden kızanlar olmuş. ben durumumu anlattım, şunu yapıcam şuna vericem sokağa atıcam falan da demedim. belki bir fikir veren, yol gösteren, yeni bir şey söyleyen, aynı şeyi yaşamış olan biri vardır diye düşünerek yazdım bu duyuruyu. aklıma gelmeyen bir şey öneren olur belki dedim. söylediklerinizi, kedimin duyguları olduğunu, çocuk yapmaktan farksız olduğunu zaten biliyorum. bunları bilmesem çoktan bir ilan açmış ve sahiplendirmiş olurdum. buradaki çıkmaz zaten tam olarak bu. ben hesap edemediysem de şu anki durumdayım. burada "hesap edecektin", "haketmiyorsun" falan gibi yorumlarınızın yersiz ve faydasız olduğunu siz de farkediyor olmalısınız. olan oldu, hesap etmediğim şeyler oldu.
ben de tanıdığım ve ona iyi bakacağından emin olduğum biri olmadıkça kimseye emanet edecek değilim kedimi. tanımadığım birine vereceğim varsayımını kendi tecrübelerinize göre kızmak istediğiniz için siz uyduruyorsunuz. terapiye senelerce gittim. bir çözüm olmadı. çözümün benim sabit kalmam olduğunu da düşünmüyorum.
bu arada sokaktan aldığım varsayımı nereden çıktı anlamadım. bir sokaktan alıp hayvanın direncini kırdığım suçlaması kalmıştı. kedi ev kedisi, doğduğundan beri evdeydi. karşınızdaki insanı sıfır zekalı görmeye ne kadar meraklısınız. kedilerin neden evcilleştiği, insanın bu noktadaki rolü ve kedinin çıkarları, evcil hayvanların gidişatı konusunda ben de düşünüyorum merak etmeyin. kediyi sevmiyorsun, hayvan sevmiyorsun... siz öyle dediğiniz için bunların hiçbiri gerçek olmayacak malesef.
böyle bir durumda kedimin de iyiliği için hesap kitap yaptığımı söylemem gerek. yorumlarınız için teşekkürler.
ben de tanıdığım ve ona iyi bakacağından emin olduğum biri olmadıkça kimseye emanet edecek değilim kedimi. tanımadığım birine vereceğim varsayımını kendi tecrübelerinize göre kızmak istediğiniz için siz uyduruyorsunuz. terapiye senelerce gittim. bir çözüm olmadı. çözümün benim sabit kalmam olduğunu da düşünmüyorum.
bu arada sokaktan aldığım varsayımı nereden çıktı anlamadım. bir sokaktan alıp hayvanın direncini kırdığım suçlaması kalmıştı. kedi ev kedisi, doğduğundan beri evdeydi. karşınızdaki insanı sıfır zekalı görmeye ne kadar meraklısınız. kedilerin neden evcilleştiği, insanın bu noktadaki rolü ve kedinin çıkarları, evcil hayvanların gidişatı konusunda ben de düşünüyorum merak etmeyin. kediyi sevmiyorsun, hayvan sevmiyorsun... siz öyle dediğiniz için bunların hiçbiri gerçek olmayacak malesef.
böyle bir durumda kedimin de iyiliği için hesap kitap yaptığımı söylemem gerek. yorumlarınız için teşekkürler.
- nilmiye (07.12.17 13:52:53 ~ 13:56:52)
ben sık seyahat ediyorum, her seferinde anneme bırakıyorum, dönüşte alıyorum. işkence olmaz o derece, yapılabilir bence, yani kediden vazgeçmekten daha iyi. kısa süreli gideceksen Eskişehir'de eminim evinde kalacak ya da gidip gelip birkaç saat bakacak birisini bulabilirsin.
- tiny penny (07.12.17 14:02:36)
Hayvanlara mal muamelesi yapan insanlardan ben de nefret ediyorum ama burdaki durum bu değil bence. Sanki duyuru sahibine fazla yüklenilmiş gibi.
Biz de 3.5 sene önce bir anda bir köpek sahiplendik ve çok istesek de aslında hiç hazır değildik o zaman. Hayvanın iyiliği için sahiplenmemiz gerekiyordu ve yaptık. Şimdi 3 senedir ne bir otele gidebiliyoruz ailece ne de aklımıza estiği anda bütün günü dışarıda geçirebiliyoruz. Hayatınıza size muhtaç bir hayvanı dahil edince ister istemez oluyor böyle şeyler ama sorsanız "pişman mısın" diye kesinlikle "değilim" derim. Bazen yapmak istediklerimizi ertelememize ya da yapamamıza sebep oluyor köpeğimiz ama kesinlikle onunla yaşamaya değer bence ne olursa olsun. Sonuçta biz onu hayatımıza dahil ettik ve gerekiyorsa hayatımızda bazı şeyleri ona göre ayarlamak zorundayız.
Kedide durum biraz daha farklı tabii. Açıkçası biraz daha kolay hatta. Hayatında sana en çok zevk veren şeyin bir anda yeni yerler görmek olduğunu anlaman falan da gayet normal şeyler bence. Tabii ki hayattan beklentileri değişebilir insanın. Eğer kedi değil de köpek olsaydı seni çok zorlardı eminim ama seyahatlerin çok uzun süreli olmuyorsa bence bir kedi daha sahiplenerek olayı çözmeye çalışabilirsin. Sen yokken kedi de sıkılmamış olur. Sen yokken ara sıra gelip yemeklerini verecek, durumlarını kontrol edecek birileri de varsa hayvanı her seyahatinde ordan oraya taşıyıp ailene bırakmana da gerek kalmaz.
Biz de 3.5 sene önce bir anda bir köpek sahiplendik ve çok istesek de aslında hiç hazır değildik o zaman. Hayvanın iyiliği için sahiplenmemiz gerekiyordu ve yaptık. Şimdi 3 senedir ne bir otele gidebiliyoruz ailece ne de aklımıza estiği anda bütün günü dışarıda geçirebiliyoruz. Hayatınıza size muhtaç bir hayvanı dahil edince ister istemez oluyor böyle şeyler ama sorsanız "pişman mısın" diye kesinlikle "değilim" derim. Bazen yapmak istediklerimizi ertelememize ya da yapamamıza sebep oluyor köpeğimiz ama kesinlikle onunla yaşamaya değer bence ne olursa olsun. Sonuçta biz onu hayatımıza dahil ettik ve gerekiyorsa hayatımızda bazı şeyleri ona göre ayarlamak zorundayız.
Kedide durum biraz daha farklı tabii. Açıkçası biraz daha kolay hatta. Hayatında sana en çok zevk veren şeyin bir anda yeni yerler görmek olduğunu anlaman falan da gayet normal şeyler bence. Tabii ki hayattan beklentileri değişebilir insanın. Eğer kedi değil de köpek olsaydı seni çok zorlardı eminim ama seyahatlerin çok uzun süreli olmuyorsa bence bir kedi daha sahiplenerek olayı çözmeye çalışabilirsin. Sen yokken kedi de sıkılmamış olur. Sen yokken ara sıra gelip yemeklerini verecek, durumlarını kontrol edecek birileri de varsa hayvanı her seyahatinde ordan oraya taşıyıp ailene bırakmana da gerek kalmaz.
- ms brownstone (07.12.17 14:31:06)
yetişkin bir kediye güvenilir bir yuva bulmak çok zor. Direkt tanıdığınız ve iyi bakacağına emin olduğunuz bir kişi yoksa; açık söyliyim kimseye güvenemezsiniz çünkü yarın öbür gün o kediyi sokağa salma ihtimalleri çok yüksek. Kediye emek veren büyüten sizsiniz ve kedi gittkçe yaşlanacak. Belki sokakta tecavüze uğrucak belki ölecek ve siz kediyi yavruyken rahata alıştırdığınız için o kedi sokakta kendisini savunamayıp ölecek. Sizi yargılamak için söylemiyorum kabul edin ya da etmeyin olacaklar olanlar bunlar; eğer ben bunları kabul ediyorum ok diyorsanız değiştim diye vicdanınızı rahatlatabilirsiniz. Ancak ileride tekrar değiştim deyip pişman olma olasılığınız çok yüksek çünkü depresyonda olduğunuzu düşünüyorum. Bu nedenle kediden önce kendi iç dünyanıza çözüm bulun derim.
- neferkitty (07.12.17 15:07:00 ~ 15:07:46)
iyi bakacak onu belki senden daha çok sevecek bir aile illaki vardır . ben bundan önceki bütün kedilerimi sahibinden sitesinde senin gibi ilan verenlerden aldım baktım büyüttüm yaşlandılar öldüler ya da ben sahiplendirdim .
buradan bile kedi sahiplendirdiğim oldu .
bir kedimi veterineri istedi evine aldı .
yetişkin ve ev ortamına alışmış kedi sokakta yaşayamaz çok titiz ve senin arada gidip görebileceğin şekilde sahiplendirebilirsin .
buradan bile kedi sahiplendirdiğim oldu .
bir kedimi veterineri istedi evine aldı .
yetişkin ve ev ortamına alışmış kedi sokakta yaşayamaz çok titiz ve senin arada gidip görebileceğin şekilde sahiplendirebilirsin .
- devilone (07.12.17 16:13:30)
aklına gelen tek çözümü uygula, kediyi ailene sahiplendir. bir yere gidip döndüğünde de kediye ailenin yanında görmüş olursun.
- altinci nesil caylak (07.12.17 16:53:07)
1
