Ekşi Duyuru

kasim celbinde gitti. bir yıldır anksiyete ve depresyon tedavisi görüyordu. gitmeden önce doktoruyla kontrollü bir şekilde ilaci bıraktı, orda ilaç kullanmanın başlı başına bir stres unsuru olabileceğini düşünerek. gideli beş altı gün oluyor. kendimi kapana kısılmış gibi hissediyorum falan dedi. tedavi olmadan önce strese bağlı baş ağrısı ve baş dönmesi oluyordu. şimdi tekrar ara ara oluyormuş ama hallediyorum falan dedi.

çok yeni olduğu için şu an neredeyse hiç iletişim kuramiyoruz. akşamları bir iki mesaj atabiliyor. ben de kendimi tuhaf hissediyorum boyle. nasıl gecicek günler, nasıl hissedicem diye düşünmekten kendimi alamıyorum. zaten kendimi hiçe sayiyorum, problemlerimi onla paylaşmayı unutmaliyim herhalde değil mi?


işte böyle. ne desem bilemiyorum. onu nasıl motive edebilirim, mutlu olmasını saglayabilirim? en azından içini nasıl rahatlatabilirim?

psikolojiden anlayan varsa böyle anksiyetik bir insana nasıl davranmam gerektiği konusunda tüyo verebilir veya boyle bir kitap vs onerebilir.

o konuştuğumuz kısacık şeylerde bile tereddüt ediyorum bunu söylüyorum ama kötü mü yapıyorum diye. nasıl bir yaklaşım içinde olmalıyım bilmiyorum. mesela "bu bitince şunu şunu yapicaz mi demeliyim, bu yanlış mı" gibi.

askerliğini yapmış olanlar, oradayken neler hoşunuza gidiyordu? hangi yaklaşımlar, neyden bahsedilmesi vs? ve neleri asla sevmiyordunuz?

ve de kendimi nasıl motive edicem :/ düşününce kısa dönem falan ama baya uzun bir süre var. onla aramda bir problem çıkaracak kadar olgun olmayan biri değilim bu şartlar altında. ama kendi psikolojik sağlığımı, sevgilimi, sevgimizi, ilişkinizi vs korumak istiyorum. yipranmadan ve güzel bir sekilde bu işin içinden çıkalım istiyorum.

düşünüp cevap veren herkese teşekkürler <3