Ekşi Duyuru

4 aydir issizim. hukuk.

1 aya yakındır staj yapacak yer arıyorum, staj olmadan avukatlık ruhsatı alamam, hala bulamadım ve çok fazla mezun var, durumlar kötü :/ bölüm hukuk.

4 yıllık bölümlerin mezunlarını çoğu işsiz. ama 2 yıllıklar ara eleman olduğu için kolay iş buluyorlar.

Bu sorduğun Türkiye'de dört mevsim yaşanıyor mu diye sormak gibi bişey. Üniversite mezunları işsiz, donanımsız olanlar hepten işsiz. Her ilde hatta ilçede üniversite var yahu. Diploma üniversitesi. Sırf okumuş olmak için okudukları için iş bulmaları da neredeyse imkansız oluyor sonrasında. Ağrı'da işletme okuyan adamı kim neden istihdam etsin ki? Bunun dışında gerçekten eğitim alan kaymak tabaka için işsizlik var diyemeyiz bence.

ayçayovski style bir cevaplama (önce kendisini tanıtma, ardından probleme kendi yaklaşımını geliştirme, ve çevresiyle örneklendirme devamında da kapanış) yaklaşımı içine gireceğimi farkedip kendi kendimi frenliyorum, ama kabaca;

sorunuzun cevabı evet, işsizlik giderek artan ivmeyle ölümcül seviyede var, ancak bunun dışında tek başıma buradaki 2 cevabı da yalanlıyor olacağım. Lakin konunun biraz açılmasına dahil; burada gözden kaçan şey, asıl problemin işsizliken çok tatminsizlik olduğu; yani sözlükteki şu entry hep ilgimi çekmiştir; (bkz: #14866793) adam 2009'da yazmış bunu(alım gücünüzü kıyaslayabilin diye; 1 dolar=1,5 lira dolaylarındayken); yıl 2017-2018'e gireceğiz(1 dolar=3,5 dolaylarında) ve bahsettiği pozisyon için cumartesi günü 1400 lira ücretli iş ilanı vardı.(arkadaşın bahsettiği ilk yıllardaki o düşük bulunan ücretle çalışsaydın 1 aylık maaşınla neredeyse bir macbook alabiliyordun, bu yıl 4 aylık maaşınla 1 macbook alabileceksin) Bir ton da başvurusu. Yani ortadaki durum, işverenlerin okumuş çalışanlarını tatmin edememesi. Ve bunun da insanları öğrenilmiş çaresizliğe sürüklemesi. (mesele işçinin vasıfsızlığı değil, zaten ülkemizde iş nasıl yapılıyor sorusunun cevabını da ayrıca tartışmak lazım, işveren işi alabilmek için işçinin vasıflarını kullanmıyor türkiyede; kendi vasıflarıyla alıyor neyse)

1.si 2 yıllık mezunları standart vücuduyla çalışan işçi pozisyonları dışında tamamen işlevsiz hale geldi, çünkü işveren zaten ücretleri minimuma çektiği için ara denetçi elemanda tekniker çalıştıracağına ya mühendis çalıştırıyor ya bir akrabasını - uzun süre çalışmış eski işçisini çalıştırıyor; hiç değilse bunlar onun için daha ''edepli'' geliyor.

2.si de kaymak tabaka eğitimlileri(odtü-boun-bilkent-koç v.s) için işsizlik yok hikayesi. bunu zaten açıklamaya dahi gerek duymuyorum.

çevremde sürekli bir iibf mezunu sirkülasyonu var ve hep işsizler. biraz acımasız olucak ama birçoğuda tatminsiz olduğu için iş bulamıyor. sen şimdi tabela ünversitesinden mezun olmuşsun. hiçbir deneyimin, ekstra eğitimin, hiçbir artın yok ama iş teklif edince oooo üniversite mezununa o maaş verilir mi gider kpss hazırlanırım evde otururum diyor. tamam acımasız ama ortam buna döndü şuan. iyi bir eğitimin yoksa zor cidden

En basit staj için bile millet "referans" yarıştırıyor, bakana falan aratıyor ve bir anda önüne geçebiliyor. Torpil artık o kadar olağan ki, mülakatlı bir yere başvurup da torpilsiz atanabilmek hayal gibi bir şey.

Ben işsiz değilim ama koşullar bu olduğu için istifa etmeye cesaret edemiyorum. En iyi üniversitelerden birinden mezun, alanına hakim ve iki yabancı dile ileri düzeyde hakim biri olmama rağmen. Girmek istediğim pozisyona 2 yıllık açıköğretim mezunu, kendini tanıtmaktan aciz (babası tanıtıyor yanında) bir kızı sırf sağlam torpili var diye aldılar. Sekreter bile ikinizin de CV'si önümde, sizin yerinizde olsam çok üzülürdüm dedi. O yüzden artık uğraşmıyorum.

7 aydır işsizim. 2 sene önce mezun oldum. bölümüm sinema televizyon. yüksek lisans yapmak istedim, çok fena torpil döndüğüne birebir şahit oldum. hatta biri kendi hocalarımdı. artık ondan da tiksinmiş durumdayım.

www.eksiduyuru.com

bir fabrikada(örnek) 100 isci, bir müdür calisir. eger siz ülkede 100 müdür, 1 isci üretirseniz sonuc olarak elinizde 99 issiz müdür, 99 da isci araniyor ilani kalir. insanlari suclamiyorum asgari ucret bu Kadar düsükken kimse isci olmak istemez. bu yüzden bu sorunlarin cözulmesi icin calisanlar arasindaki bu maas makasi daraltilmali.

istanbul (belki bir de ankara) dışında üniversite okumak akıl karı değil.
ne yazık ki bunu mezun olduktan sonra farkettim.

karşılaştırmalı edebiyat'tan mezun oldum. arkadaşlarım arasında edebiyatla ilgili bir iş yapan, editörlük yapan yok. herkes bir şekilde yolunu çizdi.

ben de farklı bir sektöre giriş yaptım. istanbul'a gelince şansım pek yolunda gitmedi. 3 aydır işsizim (temmuz'dan önce aramıyordum, aslında 6 aydır çalışmıyorum).

lisans mezunlarının çoğu yüksek lisans yapıp akademisyen olmak istiyor. bu iş, özel sektörde yükselmekten çok daha zor. fetö davası ile atılan akademisyenlerin boşalttığı kontenjana yerleşme hayalinde bir çok kişi, halbuki o kadrolar da anında doldu.

kendini geliştirmiş olmak da yeterli değil. üniversiteye girdiğin andan beri rotanı çizmen ve o doğrultuda ilerlemen gerekiyor. taşrada okumak mesleğe atılmak ve iş tecrübesi elde etmek için çok büyük engel. bunun için de aileden kaynaklı bir vizyon gerekiyor.

bu arada hala bazı aptallar, buna kız arkadaşım da dahil, iş yok söylentisinin yalan olduğunu, kolayca iş bulunabildiğini, piyasanın sürekli büyüdüğünü, o söylentilerin propaganda olduğunu söylüyor (ki kendisi de uzunca bir süre işsizdi). ben de artık bu tavırları anlayamıyorum, ülkecek üstümüze gaz sıktılar, büyü yaptılar diyerek kendimi cevaplıyorum.