Ekşi Duyuru

sen bu değilsin. bu kesin. ama işleri yoluna koyana kadar, toparlaman için bir fırsat bu.

tek kötü yanı koğuş, kulaklık takıp birşeyler dinleyebilirsin. küçük bir vantilatör alabilirsin kendine. biraz sıkarsan dişini daha iyi olacak her şey eminim.

şu koğuş olayını bilirim. ne kadar berbat bir şey olduğunu... ben de sırf bu yüzden gecelerimi uykusuz geçirirdim, dışarıda temiz havada volta atıp sigara içerek, düşünerek...

çok sıkarsa bırakabilirsin. acil, ölüm kalım meselesi br borç değilse, varsın iki katı sürede ödensin.

geçmiş olsun şimdiden.

Denetim çok sıkı, öyle beş katlı bina değil şehir kuruyorlar resmen. Olmuyormuş yani öyle yoksa sordum onu da tabi.

ben olsam dayanırdım, 3. gece diyorsun. 1 hafta-10 güne alışırsın. insanın alışamayacağı bir şey yok zaten. şimdi sana kabus gibi geliyor ama değişik bir deneyim olacak, anı biriktirecek hatta belki inanamayacaksın ama ileride gülerek hatırlayacaksın. 15 gün geçtiği halde baktın hala dayanamıyorsun, bırakıp dönersin ama sabret bakalım biraz, ne olacak gör. 3 ay dediğin nedir.

Şantiyede yatıp kalkmanız elzem mi? Şantiye dışında bi yerde kalamıyor musunuz?

Allah yardımcın olsun hocam.. Çabanı takdir ediyorum, bu da senin için bir sınav.. Her şey bir şekilde yoluna girecektir diye ümit ediyorum..

En fazla ev kiralarız kuzenimle ama o yanaşmaz. Tek başıma zaten param yetmez, pahalı buralar. Kalabileceğim en yakın yer içinse her sabah en az iki saat yolculuk etmem gerekir, değmez.

Sen bu değilsin, sen başkası da değilsin. Sen kaldığın yer değilsin ama bu hayatında sana çok tecrübe katacak bir durum.

Amerika'da her göçmenin bir hikayesi var mesela, herkesin tutunmak için çektiği bir ton çile. PG'nin CEO'suydu sanırım, Venezuella'dan ilk geldiğinde bir bodrum katında bir dolapta kardeşi ile kalmışlar. Gerçekten odanın dolabında. Şu yani.
st.hzcdn.com
Bir anda farelerle yaşamaya başlayanı, restoran mutfağında 7 kişi kalanı var. Bu söylediğim kişiler şimdi belini doğrultmuş kişiler. Hepsinin söylediği şu, 'Çileyi doldurmadan rahata ermek yok. Buna da no free lunch diyoruz'.

Borcun ne kadar önemli, büyük ya da küçük olduğunu bilemeyiz biz ama çok acil bir borç değilse, dışarıda çalış geç öde. 6-7 ay zamandan bile sayılmaz ki!

Üniversitede 6-7 yıl boyunca kendi odam hiç olmadı. Ya 3-4 kişi paylaştık yurt odasını ya da bir salonda diğer misafirlerle yattım ama değdi sonrasında. Bu tarz zorlamaların, arada bir ağlayacak hale gelmenin insana büyük tecrübe kattığını ve büyüttüğünü düşünüyorum. Alışkanlıklarımıza çakılan tokatlar, kendimizi tanıyamayacak kadar değiştirdiğimiz alışkanlıklar hayatımızdaki en önemli şeylerden biri, en büyük katkı bence. Hatta, bir 'Ferrari'sini satan bilge' derecesi göz açıcı şeyler bunlar ama daha önemli bir şey var, sağlığın. Eğer sağlığın bunu kaldırmıyorsa, neden kendini zorlayasın? Eğer borç acil değilse, neden kendini zorlayasın? Amacın tecrübe kazanmak, bu tarz kısa süreli zorlamaların herkes için gerekli olduğuna inanıyorum.

Hatta, geçen gün bir makalede Alzheimer'ı engelleme/geciktirmenin en önemli yolunun acı verecek derecede alışkanlıkları değiştirmek ve yeni alışkanlıklar kazanmak olduğunu söylüyordu. Hatta, en önemli özelliğini yapacağımız değişikliğin bize kesinlikle rahatsızlık vermesi, hayatımızda bizi rahat ettiren şeylerle alakasız olması ve hem çok çok zor hem de başarılabilir olması olarak nitelendiriyordu.

Bir de şantiyede çalıştığını söylüyorsun. Önemli olan iş güvenliği, ülkemizin iş güvenliği koşulları malum. Eğer bu iş bu konuda sakatsa, önemli olan canın. O da hiçbir tecrübeye değmez.

3 gün alışmak için kısa, ben olsam hava güzel ve gecenin çoğunu işleri izleyip sonra da odaya geçip kulaklıkla bişeyler izlerken uyumaya çalışırdım, koku varsa burnumun ucuna koku sürerdim=) arkadaşın da dediği gibi ilerde anı olacak şekilde geçirmeye çalışırdım günlerimi, sabrının sonunda 3 ay kazanımın olacak ve bu güzel bişey.

6-7 ayda öde borcunu. Tecrübe kazanmana gerek yok.

Çok zor biliyorum, ben de inşaatçıyım. Mevsim yaz olduğu için koğuşa sadece yatmak için gidersin dediğin gibi. Kış olsa paydos edip yemek yedikten sonra gidip ve daha fazla zaman geçirmek zorunda kalabilirdin.

Güvenliğin, sağlığın, yemek ve tuvalet-duş imkanları dediğin gibiyse kal. Ama inşaat işi zor. Kendini gün içinde motive edecek şeyler de bulabilmen gerekecek. Yoksa çekilmez...

@mslny yazınca hatırladım... askerdeyken uyumadan önce yastığa sıkmak için özel bir koku almıştım. burnumun ucuna denk gelecek şekilde... nasıl lanet bir koku vardı ortamda hayatım boyunca unutmam diyordum ki unutmuşum bak. zaman geçiyor, unutuyor insan. hatırlatan @msnly, sebep olan sen ve hayata teşekkürler :)

@runagain, ben de bir otobüs yolculuğunda böyle bişey yaşamış ve ancak o şekilde yola devam edebilmiştim, vesile olmak güzel, rica ederim=)