[]
Bu tarz şeyleri nasıl aşabilirim ya?
Arkadaşlar baştan söyleyeyim evet ben de derdimi sikeyim.
Gündüz ofiste geç yemek yediğim için akşamları eve gelip yemek yemek istemiyorum. Vermem gereken 3 kilo var. Daha rahat veririm böyle diye düşünerek yemiyorum ama içimden bi ses de diyo ki "Annen ne güzel yemek yapmış işte ye. Bi gün gelicek keşke annem hayatta olsaydı da yaptığı yemekten yeseydim." diyeceksin diyo. Ve karnım gram aç değil. Öyle yemeğe düşkün biri de değilim. Sadece içten içe vicdan azabı çekiyorum. Bu tarz şeyler hep başıma geliyo. Biriyle kavga edecek gibi oluyorum ve "Salak mısın? Bi gün o ölürse keşke onu kırmasaydım o gün diyeceksin. Sus." diyorum. Tabii bu hep olmuyo. Bazen de umursamıyorum ama açıkçası böyle şeyler yaşamaktan sıkıldım. Genellikle annem üzerinden oluyo. Bazen dışarı çıkalım diyo yok yaa falan diyorum. Sonra içimden yine aynı ses. :(
Benim sorunum ne ya? Valla kafayı yiyeceğim sonunda..
Gündüz ofiste geç yemek yediğim için akşamları eve gelip yemek yemek istemiyorum. Vermem gereken 3 kilo var. Daha rahat veririm böyle diye düşünerek yemiyorum ama içimden bi ses de diyo ki "Annen ne güzel yemek yapmış işte ye. Bi gün gelicek keşke annem hayatta olsaydı da yaptığı yemekten yeseydim." diyeceksin diyo. Ve karnım gram aç değil. Öyle yemeğe düşkün biri de değilim. Sadece içten içe vicdan azabı çekiyorum. Bu tarz şeyler hep başıma geliyo. Biriyle kavga edecek gibi oluyorum ve "Salak mısın? Bi gün o ölürse keşke onu kırmasaydım o gün diyeceksin. Sus." diyorum. Tabii bu hep olmuyo. Bazen de umursamıyorum ama açıkçası böyle şeyler yaşamaktan sıkıldım. Genellikle annem üzerinden oluyo. Bazen dışarı çıkalım diyo yok yaa falan diyorum. Sonra içimden yine aynı ses. :(
Benim sorunum ne ya? Valla kafayı yiyeceğim sonunda..
Kaybetme, ölüm korkusu.
Biraz oluruna bırakmayı denemek lazım. Herkese "ya ölürse" diyerek değil, empati kurarak yaklaşmak daha doğru bana göre.
Annem dışarı çıkmak isteyince "of kadına hayır dedim, ölürse onu kaybedersem bi daha gezemicez" deyip vicdan azabıyla üzülerek dışarı çıkmaktansa, "ya kadın sıkılmış, mutlu edeyim beraber zaman geçirelim" diyerek yapmak daha rahatlatıcı.
Biraz oluruna bırakmayı denemek lazım. Herkese "ya ölürse" diyerek değil, empati kurarak yaklaşmak daha doğru bana göre.
Annem dışarı çıkmak isteyince "of kadına hayır dedim, ölürse onu kaybedersem bi daha gezemicez" deyip vicdan azabıyla üzülerek dışarı çıkmaktansa, "ya kadın sıkılmış, mutlu edeyim beraber zaman geçirelim" diyerek yapmak daha rahatlatıcı.
- quaker
(24.04.17 23:21:51)
gündüz sadece çorba ile geçiştir.
annenin yemeklerini yemede sıkıntı yaşamazsın.
sorun sürekli anne ile ise kaybetme korkusu maalesef gelecekte yaşayacağın şeyleri şimdiden yaşamaya korkmak.
Ha insan anne babasının ölümüne hazır hissedermi hissetmez hasta falan değilse. Normal aslında bir yerde yaşadığın
annenin yemeklerini yemede sıkıntı yaşamazsın.
sorun sürekli anne ile ise kaybetme korkusu maalesef gelecekte yaşayacağın şeyleri şimdiden yaşamaya korkmak.
Ha insan anne babasının ölümüne hazır hissedermi hissetmez hasta falan değilse. Normal aslında bir yerde yaşadığın
- basond
(24.04.17 23:22:19 ~ 23:23:32)
Birinin başına kötü bir şey geleceği düşüncesi anksiyete bozukluğuyla ilişkili. Hayatta her an her şeyi kontrol edemeyeceğini kabul etmekle başlayabilirsin.
- dissendium (24.04.17 23:24:42)
senin hayatini kisitlamadigi surece asmani gerektirecek bir sorun olarak gormuyorum sahsen, zira annenin kiymetini bil ne guzel. Gunduz erken ye ya da hafif ye aksam da kararinda ye, bu is huzur icinde cozulsun.
- fin (24.04.17 23:26:43)
"spor yap" demeye geldim ama olayın boyutu farklıymış.
sanırım anne sevgisinde dozu kaçırmışsın.
sanırım anne sevgisinde dozu kaçırmışsın.
- filteria (24.04.17 23:28:42 ~ 23:28:52)
Her zaman herkesi mutlu edemezsin. Herkesin her zaman seni mutlu etmek icin ekstra ozen gostermedigi/gösteremeyecegi gibi. Annen de olsa hatır için kendini zorlaman gerekmez. Kalp kirmamaya dikkat etmek lazim ama çok da abartmadan. Bu anlattiklarin, senin dusundugun kadar kalbini kirmiyordur belki annenin. Fazla dusunmemeye calis.
- aquarium (25.04.17 00:16:14)
Evlenmeliyiz.
- zirrealist (25.04.17 04:09:42)
oha insanlığa dair umudum arttı yazıyı okuduktan sonra. bundan sonra hayranınızım sevgili matilda.
soruya gelirsek, öğünlerin oranını değiştirerek yemek sıkıntısını aşabilirsiniz belki. ayrıca uygun tonda söylemeniz halinde annenizin sizin zannettiğiniz kadar sorun etmeyeceğini düşünüyorum. +tabii bunlar ana soruna cevap üretmedi ama karşınızdaki insanların böyle şeyleri çok takmadığını bilmek belki rahatlamanız konusunda yardımcı olur.
soruya gelirsek, öğünlerin oranını değiştirerek yemek sıkıntısını aşabilirsiniz belki. ayrıca uygun tonda söylemeniz halinde annenizin sizin zannettiğiniz kadar sorun etmeyeceğini düşünüyorum. +tabii bunlar ana soruna cevap üretmedi ama karşınızdaki insanların böyle şeyleri çok takmadığını bilmek belki rahatlamanız konusunda yardımcı olur.
- misterturist (25.04.17 04:24:12 ~ 04:39:28)
Bence bu tarz şeyleri aşmamalısın. yarın bi gün öldüğünde, keşke bunu aşmasaydım demeyeceksin.
- varg vikernes (25.04.17 04:54:13 ~ 04:58:58)
1
