[]
Sevemiyorum
Merhabalar,
31 yaşındayım ve konunun ne kadar ironik olduğunun farkındayım aslında. Durum şudur "sevemiyorum".
Dün gece sık sık yaptığımız bir cafe de buluşup uzun soluklu dertleşme, gelecek ve geçmiş hakkında tutarlı sohbet esnasında oltaya çıkan, lafın lafı açmasıyla kafama dank eden konu hakkında sizlere yazma ihtiyaçı hissettim.
çocukluğumdan beri hiçbir şeye tutku ile bağlanmadığımı, hiç bir kadını tam anlamıyla sevemediğimi tuttuğum futbol takımını bile ölesine tuttuğumu gibi gibi uzayan giden bu duygu yoğunluklarına kayıtsız kaldığımı farkettim.
Ailem dışında kimseye çok sevmiyorum, aslında problemim çok sevmemek - sevememek-
bunun geçmiş ile ilişkilendirdiğimde kesinlikle altında yatan etmenlerin güven problemi ve özgüven eksikliği olduğuna kendimce kanaat getirmiş olsamda çok mantıklı veriler bulamıyorum.
Sorum ise şu değildir; nasıl çok severim ya da nasıl körükörüne bağlanırım değil, sorum şudur bu gibi durumlarda kendini sorgulayan var mıdır ? ya da bu gibi durumlarda kendinde bu durumu farkettiğinde ne yaptığıdır ?
Psikolojik bir problem olduğuna inanmıyorum inansam uzman destek almaktan çekinmem hatta üstüne giderim.
teşekkürler
31 yaşındayım ve konunun ne kadar ironik olduğunun farkındayım aslında. Durum şudur "sevemiyorum".
Dün gece sık sık yaptığımız bir cafe de buluşup uzun soluklu dertleşme, gelecek ve geçmiş hakkında tutarlı sohbet esnasında oltaya çıkan, lafın lafı açmasıyla kafama dank eden konu hakkında sizlere yazma ihtiyaçı hissettim.
çocukluğumdan beri hiçbir şeye tutku ile bağlanmadığımı, hiç bir kadını tam anlamıyla sevemediğimi tuttuğum futbol takımını bile ölesine tuttuğumu gibi gibi uzayan giden bu duygu yoğunluklarına kayıtsız kaldığımı farkettim.
Ailem dışında kimseye çok sevmiyorum, aslında problemim çok sevmemek - sevememek-
bunun geçmiş ile ilişkilendirdiğimde kesinlikle altında yatan etmenlerin güven problemi ve özgüven eksikliği olduğuna kendimce kanaat getirmiş olsamda çok mantıklı veriler bulamıyorum.
Sorum ise şu değildir; nasıl çok severim ya da nasıl körükörüne bağlanırım değil, sorum şudur bu gibi durumlarda kendini sorgulayan var mıdır ? ya da bu gibi durumlarda kendinde bu durumu farkettiğinde ne yaptığıdır ?
Psikolojik bir problem olduğuna inanmıyorum inansam uzman destek almaktan çekinmem hatta üstüne giderim.
teşekkürler
Ben kesinlikle psikolojik olduguna inanıyorum. Daha once sizin gibi birini de gördüm. Psikolojik destek aliyor. Boyle seylerin altinda o kadar ilginc nedenler yatabiliyor ki. Mesela cocukluktan anneye asiri duskunluk, ya da aile tarafindan cocukken surekli elestirilme, baskalariyla karsilastirilma gibi. Duygulanim bozukluğu denebiliyor sanirim. Ama bir uzman gormesi gerkli tabi.
- veritaslibertas
(22.04.17 15:31:53)
Sanırım başak burcusun. Tedavisi var mi bilmiyorum ben de bu haldeyim sen en azından cafeye gidebiliyorsun
- qazedcsrfvtyhngujmkol
(22.04.17 15:36:19)
İnsanların hareketlerine, sözlerine çok mu dikkat ediyorsun? Mesela biri sevmediğin bir hareket, bir şey yaptı bunu gözünde büyütüyor musun? Bu hareketi yaptıysa ilerde kesin şunu da yapar bu kişi diye düşünür müsün?
- uyusam iyi olur (22.04.17 15:47:37)
Yazdıkların bana harfiyen uyuyor, hatta yaşımız bile aynı. Bu konuda dünyada kendimi tek sanıyordum. Çözümünü bulursan lütfen bana da bildir.
- sorumatik (22.04.17 15:56:33)
@qazedcsrfvtyhngujmkol: hayır yengeç.
@uyusam iyi olur: yazdığın her satır benim :)
@uyusam iyi olur: yazdığın her satır benim :)
- feerr (22.04.17 16:11:49)
O yüzden demek ki :) ama neden böyle davrandığının asıl nedenini sen bul. Doğru bir şey mi yapıyorsun yoksa yanlış bir şey mi bunu sen irdele. Aynı sorun bende de var.
- uyusam iyi olur (22.04.17 16:15:50)
güven problemi ve özgüven eksikliği dediğiniz şeylerin kökeninde tramva yatıyor (ki bu mesela küçükken annenin söylediği ve senin de hak verdiğin bir cümle bile olabilir)
tramvalar da otomatikman bilinçaltına bastırılan şeyler olduklarından, kendi kendi tespit edilebilen ve mantıklı veriler bulunabilinen şeyler değil. kendini rahat bırakamadığın, bunda bir mantık da bulamadığın ama yine de vazgeçemediğin bir kısır döngüye girmene sebep oluyor.
insan olmak tramvatik bir olay olduğundan psikolojik bir problemin var diyemeyiz, ama psikoterapiye ihtiyacın var. belki böyle daha doğru oldu :)
tramvalar da otomatikman bilinçaltına bastırılan şeyler olduklarından, kendi kendi tespit edilebilen ve mantıklı veriler bulunabilinen şeyler değil. kendini rahat bırakamadığın, bunda bir mantık da bulamadığın ama yine de vazgeçemediğin bir kısır döngüye girmene sebep oluyor.
insan olmak tramvatik bir olay olduğundan psikolojik bir problemin var diyemeyiz, ama psikoterapiye ihtiyacın var. belki böyle daha doğru oldu :)
- otonomo (22.04.17 17:49:14)
1
