[]
Kimseyi çağırmamak sadece çağrılan yerlere gitmek
Ben bunu çok yapıyorum ya, hiç kimseyi arayıp şöyle yapalım mı demem, hep beni çağırıyorlar gidiyorum fakat trip yemeye başladım sen hiç aramıyorsun ki falan diye :/ Yani yıllardır böyle ama baya alışmışım, bi de bi işim vs. olmuyor ki bazen aklıma tiyatro falan geliyor söylüyorum gelir misiniz diye ama onun dışında canım sıkılıyor gel oturalım demem mesela. Siz nasılsınız bu konularda?
Ek sorum da var yeni bi ortama girdiniz, denk gelince aa gelsene diyorlar ama onlar haberleşip buluşurken sizi sadece görürlerse çağırıyorlar, gider misiniz? Çok tenks.
Ek sorum da var yeni bi ortama girdiniz, denk gelince aa gelsene diyorlar ama onlar haberleşip buluşurken sizi sadece görürlerse çağırıyorlar, gider misiniz? Çok tenks.
elimden geldiğince aramaya davet etmeye çalışıyoeum insanları. bu noktada genelde ben davet bekliyorum tabii. bu sefer de "her defasında ben mi dile getireceğim? onlar davet etsin bu sefer de." diyip kendimi geri çekiyorum üzülerek.
ikinci soru: hayır, çok zor durumda kalmadıkça gitmem. diğer kişiler de tanıdığımsa hiç gitmem.
ikinci soru: hayır, çok zor durumda kalmadıkça gitmem. diğer kişiler de tanıdığımsa hiç gitmem.
- m e b
(09.04.17 15:23:04)
bence çok güzel bir şey hiç uğraşmıyorsun. bu aslında biraz çekim yasasıyla ilgili. şaka bir yana üzerine sinmiş bir durum varsa artık bu tanım haline gelmiştir. 'genelde arkadaşlarım beni arayıp sorar' böyleyse böyledir bırak böyle kalsın sen mutlusun onlar seni samimi buluyorki çağırıyor. ben çok derim buluşalım derim buluşuruz. çağırılan yerede zamanım müsaitse giderim. ayarlama organize işi işte. anlık aa gelseneler de sen yine samimiyetle çağırdığını hissediyosam giderim yoksa gitmem. ya da masada beni çekicek bişey olması lazım. güzel bi kız kafa dengi bir arkadaş vs.
- douglas (09.04.17 15:24:08)
Ben eskiden çoğunlukla buluşma ayarlayan taraftım özellikle de seyrek görüşebildiğimiz, görüşünce kalabalık olduğumuz lise arkadaşlarımla görüşmek için. Sonra baktım ki ben uğraşmasam kimsenin umursadığı yok, herkes anca birisi peşinde koşup da ayarlamaya çalışırsa geliyor. Ben de bıraktım artık umursamaz insanları bir araya toplamaya çalışmayı. Yakın arkadaşlarımın bile hep ilk planlarının her gün görüştükleri sevgilileriyle olduğunu, bana anca kendilerine göre zaman ayırdıklarını fark ettiğimden beri de onlarla buluşmak için de eskisi gibi kendi işlerimi ayarlamaya çalışmıyorum artık ben de. Zaten farklı şehirlerdeyiz. "İstanbul'a gelin" diye ısrar edip de her seferinde bir bahane duymaktan sıkıldım iyice. Kimseye bir şey sormuyorum artık. Çağıran biri olursa ve o gün yapacak daha iyi bir şeyim yoksa ve müsaitsem gidiyorum sadece.
Ek soruya cevap: 1-2 kez giderim muhtemelen ama hep böyle devam ederse gitmek istemem daha fazla. Bir şey söylemem bu konuda ama gitmem de.
Ek soruya cevap: 1-2 kez giderim muhtemelen ama hep böyle devam ederse gitmek istemem daha fazla. Bir şey söylemem bu konuda ama gitmem de.
- ms brownstone
(09.04.17 15:24:51)
samimiyetime göre değişen bir şey. 11-12 yıllık, yatılı okuldan bu yana birlikte olduğum arkadaşlarımı her şey için(ki aslında ben de onlarda birbirimizin nereye gelip gelmeyeceğini bilir) çekinmeden davet edebilirim. ama genellikle sen de olduğu gibi aklıma gelmez. çünkü ben başkalarının saatlerce konuştuğu şeyleri günlük işlerden sayıyorum, hiç bunları konuşmak, paylaşmak ve bunları birlikte yapmak için insanları davet etme ihtiyacı duymuyorum. sinema, tiyatro hariç tabiki.
yeni bir ortamdaysam ve insanlarla çok samimiyetim yoksa ayak üstü yapılan davetleri kibarlık gereği görürüm ve karşı tarafa bir gerekçe uydurur ve nazikçe reddederim. böylece ne ben ne de karşı taraf istemediği bir duruma düşmez. benim de zaman zaman kibarlık gereği birilerini davet ettiğim oluyor neticede.
yeni bir ortamdaysam ve insanlarla çok samimiyetim yoksa ayak üstü yapılan davetleri kibarlık gereği görürüm ve karşı tarafa bir gerekçe uydurur ve nazikçe reddederim. böylece ne ben ne de karşı taraf istemediği bir duruma düşmez. benim de zaman zaman kibarlık gereği birilerini davet ettiğim oluyor neticede.
- mehmed kursad (09.04.17 15:38:48)
başlığı görünce şaşırdım çünkü bende aynı yapıya sahibim. kendimde en nefret ettiğim davranış biçimlerinden biri. sürekli birilerinden davet bekliyorum. biri arayıp çağırsa uzak yakın demem giderim ama bir kez bile birini arayıp teklifte bulunmam. bu durum sosyal hayatımı olumsuz yönde etkiledi çünkü zamanla artık kimse aramamaya başladı. bende değişen bir durum yok. hala aynı şekilde davranmaya devam ediyorum. en son kuzenim neredeyse her akşam bir yere çağırıyordu. bir süre sonra sürekli ben davet ediyorum sen hiç aramıyorsun bir yere çağırmıyorsun diye açık açık söylenmeye başladı. şimdi o da uzaklaştı benden. akraba çevrelerinde her karşılaşmamızda bunu yüzüme vurmaya devam ediyor. haklılar tabi ama bir türlü düzeltemedim şu huyumu.
- phoenix58 (09.04.17 15:49:07)
Yaratıcı olmak şart.
- MaNOfTheYear (09.04.17 18:15:33)
kimseyi çağırmıyorum çağrılan yerlere de bazen gidiyorum. 1-2 yakın arkadaşımı böyle çağırırsam çağırırım o da nadir.
- tepedeki psychedelic adam (09.04.17 18:19:55)
1
