[]
Ailenizi neden sevmiyorsunuz?
Arada duyuruda rastlıyorum, "annemden/babamdan nefret ediyorum" gibi yorumlar yapanlar oluyor.
Ben normal/standart, çoğunlukla mutlu bir ailede büyüdüm. Annemle de babamla da aram iyidir.
Yavastan bebek sahibi olmayı planlıyoruz ve ben bu duyuruları okudukça fazlasıyla ürküyorum. Şimdiye kadar hep işin "evlat" penceresinden baktığım için fazla dikkatimi çekmeyen bu konularda artık algıda seçicilik yapıyorum sanırım.
Özetle sormak istedigim şu, anne/babanız size ne yaptı da nefret hissedebiliyorsunuz? Yargılamak için değil, ilerde cocugumuza ne yapmamalıyız'ın cevabını bulmak istedigim icin soruyorum. Eğer paylasmak isterseniz ve durum fazla ozelse, özel mesaj da atabilirsiniz.
Ben normal/standart, çoğunlukla mutlu bir ailede büyüdüm. Annemle de babamla da aram iyidir.
Yavastan bebek sahibi olmayı planlıyoruz ve ben bu duyuruları okudukça fazlasıyla ürküyorum. Şimdiye kadar hep işin "evlat" penceresinden baktığım için fazla dikkatimi çekmeyen bu konularda artık algıda seçicilik yapıyorum sanırım.
Özetle sormak istedigim şu, anne/babanız size ne yaptı da nefret hissedebiliyorsunuz? Yargılamak için değil, ilerde cocugumuza ne yapmamalıyız'ın cevabını bulmak istedigim icin soruyorum. Eğer paylasmak isterseniz ve durum fazla ozelse, özel mesaj da atabilirsiniz.
Annesi babası insanlara ne kazıklar atıyor, keşke herkes bilinçli ebevenyler ile yetişse fakat başbakanımızın dediği gibi herkes madik atma derdinde.
- gozu acik sevisen yahudi
(07.02.17 22:55:12)
Nefret etmiyorum ama anlaşmazlıklarımızın temel sebebi şu: Onların gençken yapabildiklerinden biraz daha fazlasını başarabilmeme tahammül edemiyorlar. Olabildiğince engellemeye çalışıyorlar hatta.
- megalomaniac
(07.02.17 22:59:07)
@kurnaz, tabi ki kimse sevmek zorunda degil de, bizimki bizi sevsin istiyorum :) sevmek icin yapcaz biz onu. O da bizi sevse güzel olmaz mı? :)
- physcos physcos (07.02.17 23:05:27)
Büyümeden çocuk büyütmeye kalkmayın ve zamanla çocuğunuzun büyüdüğünü idrak edin.
- isott (07.02.17 23:12:14)
En büyük çocuk olarak aşırı miktarda dayakla terbiye edilmem. En ufak hatamda senelerce kafama kakılması. Sen abisin örneksin denmesi ve fakat ibret olsun diye herhalde, odunla dövülmem. İlçede sınavda 6. olunca zekisin zaten denmesi (avcılar ulan ilçe, pötürge değil). Bir sonraki sınavda 10. olunca azar işitmem. Hayal kurmamı yasaklamaları. İlk sene girdin girdin diye zorla öss tercihi yaptırmaları. Hayatımı kademeli olarak kötüye sürüklemeleri. İnanmıyorum dediğimde evden kovmaları. Aylar sonra görünce ayılıp bayılıp yavrum demeleri, bir buçuk gün içinde fabrika ayarlarına dönüp hayatı zindan etmeleri.
- kargn (07.02.17 23:15:26)
Anne babamdan kardeşimden nefret etmiyorum. Aksine çok aşırı bir bağlılıkla seviyorum, evladım gibi korumak istiyorum onları. Ama son yıllarda beni o kadar çok üzüyorlar ki, benim bu dünyadaki sınavımın onlar olduğunu düşünüyorum. Bu arada henüz çocugum yok, Allah daha büyük dertlerle sınamasın.
- curukturpkokusu (07.02.17 23:22:52)
Çocuğunuza alenen kötü davranmayacağınızı varsayarak söylüyorum. Her ne kadar çocuğu siz yetiştirseniz de sizden bağımsız bir kişiliği olacak büyüdükçe ve bu kişilik sizinkine ters düşebilir. Aranızda bundan dolayı çatışmalar olabilir. Çocuğu kendinizin bir uzantısı olarak görmeyip ayrı bir birey olarak görürseniz karşılıklı olarak birbirinizi sevmemeniz için bir sebep yok.
Ayrıca birden çok çocuğunuz olması durumunda kardeşler arasındaki eşitliğe dikkat etmelisiniz ki kendisini az sevdiğinizi düşünmesin.
Ayrıca birden çok çocuğunuz olması durumunda kardeşler arasındaki eşitliğe dikkat etmelisiniz ki kendisini az sevdiğinizi düşünmesin.
- inawen (07.02.17 23:35:12)
nefret etmiyorum ama annemi seviyorum desem yalan olur. sebebi beklentilerini karsilamamis, hayalindeki evlat olmamis olmam ve bana bunu her zaman hissettirmis olmasi. isin icinde benim inadim da var tabi ama oldugum gibi kabullenmek yerine her zaman baskalari ile karsilastirip onlar gibi olmami beklemesi vs.
kisaca bonisnocetquimalisparcit +1
kisaca bonisnocetquimalisparcit +1
- shi aila (08.02.17 00:00:51)
cocuguna büyürken sorumluluk ve sevgiyle yaklasır, buyume asaması ve sonrasında birey olarak kabul edersen senden nefret etmesine imkan yok.
ben nefret etmiyorum ama son yıllarda babamı opemiyorum mesela. cunku kişilik bozuklugu olan, şiddete meyyal, asırı bencil ve sorumsuz bi insan. yine de onu anlamaya calısıp neden böyle oldugunu cozersem empati yaparım diye surekli sorguluyorum.
ben nefret etmiyorum ama son yıllarda babamı opemiyorum mesela. cunku kişilik bozuklugu olan, şiddete meyyal, asırı bencil ve sorumsuz bi insan. yine de onu anlamaya calısıp neden böyle oldugunu cozersem empati yaparım diye surekli sorguluyorum.
- galandar kostumu (08.02.17 00:12:47 ~ 00:50:17)
Selam. Babamdan nefret ediyorum. Kendisi ilgisiz, bencil, düşüncesiz, sorumsuz, sevgisiz ve bir tartışma anında şiddet meyillisi. Babalık vasfına uygun biri değil. Hiç öyle baba olmayı hayal ettiğini sanmıyorum mesela, evlendik işte nolacak çocuk olacak kafasıyla yapmış gibi bizi. Ama bence burada en önemli kısım sevgi kısmı. Sorumsuz, cidden saçma işler yapan babalara sahip arkadaşlarım var ama babaları bir şekilde sevgi veriyor çocuklarına ve yine onlar kıyamıyorlar babalarına. Sevgi bağı cidden çok güçlü. Evladına sevgi ver, ilgi ver, proje gibi görüp kendi hırsların ve içinde kalanlarla çocuğu yorma. Çocuğunun seni sevmemesi için sebep kalmaz.
- shin (08.02.17 00:39:55)
Güzel bir duyuru olmuş, öncelikle tebrik ve teşekkür ederim.
Soruya gelecek olursak; bu, çok önemli bir konu. Her insan anne-baba olmak zorunda değil; öncelikle bunu kabul etmemiz lazım. Eğer karakteriniz doğrultusunda iyi bir anne veya baba olamayacağınızı düşünüyorsanız çabuk sahibi olmamalısınız. Zira bebek dünyaya gelince sihirli bir dokunuşla her şeyin değişmesi gibi bir durum söz konusu değil.
Eğer bencilseniz, ne kadar uğraşırsanız uğraşın sevdiklerinizin dertleriyle dertlenemiyorsanız, iyi örnek olamıyorsanız, madden ve manen ebeveyn olmak için ehliyetiniz yoksa çocuk yapmayın.
Soruya gelecek olursak; bu, çok önemli bir konu. Her insan anne-baba olmak zorunda değil; öncelikle bunu kabul etmemiz lazım. Eğer karakteriniz doğrultusunda iyi bir anne veya baba olamayacağınızı düşünüyorsanız çabuk sahibi olmamalısınız. Zira bebek dünyaya gelince sihirli bir dokunuşla her şeyin değişmesi gibi bir durum söz konusu değil.
Eğer bencilseniz, ne kadar uğraşırsanız uğraşın sevdiklerinizin dertleriyle dertlenemiyorsanız, iyi örnek olamıyorsanız, madden ve manen ebeveyn olmak için ehliyetiniz yoksa çocuk yapmayın.
- fragile lady (08.02.17 00:47:43)
müthiş bir soru.
gerçekten güzel bir birlikteliginiz yoksa ya da bir bireyle yaşamayı kaldıramayacaksaniz çocuk yapmayın. onu mutsuz etmeyin.
babamı kendimi bildim bileli sevmiyorum. samimiyet yoksunu biri. tüm duyguları samimiyetsiz. muhtemelen onun yüzünden kimseye güvenemiyorum. baba olmamak için bir sürü özelliğe sahip ama tüm özelliklerinde biraz bulunan şey kesinlikle samimiyetsiz oluşu.
karakter ve davranış bozuklugunuz olmadığından emin olun.
gerçekten güzel bir birlikteliginiz yoksa ya da bir bireyle yaşamayı kaldıramayacaksaniz çocuk yapmayın. onu mutsuz etmeyin.
babamı kendimi bildim bileli sevmiyorum. samimiyet yoksunu biri. tüm duyguları samimiyetsiz. muhtemelen onun yüzünden kimseye güvenemiyorum. baba olmamak için bir sürü özelliğe sahip ama tüm özelliklerinde biraz bulunan şey kesinlikle samimiyetsiz oluşu.
karakter ve davranış bozuklugunuz olmadığından emin olun.
- yuvarlanantencereninkapagi (09.02.17 04:51:49)
1
