Ekşi Duyuru

1. Ankara Ayrancı antika pazarı var mesela ayda bir kurulur, ama bu antika ağırlıklıdır, Almanya'nın trödelmarkt/flohmark piyasasına nazaran pahalıdır ve bu tür pazarlar TR çapında münferittir.
2. Olay siyaset ise bizim insanımız o pazarda satılan kitaptan müzik cd sinden tut da kıyafete kadar geniş yelpazede siyaset yapacak argümanı rahatlıkla bulabilir.
3. Bu kültürün gelişmemiş olmasında Almanya kadar tüketim toplumu olamamamızın da katkısı vardır, yani biraz da ekonomik koşullar. Bu farklılık kendini Almanya'da belli günler kapı önüne çıkarılan 2.el eşyalarda kendini daha çok belli eder, TR de çıkmaz pek öyle hala kullanışlılığı olan kaliteli eşyalar.

kitap için sahaf olayı var zaten bizde yerleşik. 2. el giysi filan da tek tük var.
bunun dışında bizde kültürel olarak, başkasının eşyasını kullanmak (parayla alıp) çok sevimli görülen bir şey değil. birinin ihtiyacı vardır, yardım edilir, kültürümüzde o var. para için bunun ticaretini yapmak yok.
siyasetten tamamiyle uzak organizasyon--bu artık uzun bir süre mümkün değil. her etkinliğin siyasi bir karşılığı var.

Niye ama+1
Bizde ikinci el alıp daha az ödeyeyim değil de, üstüne biraz daha ekleyip sıfırını alayım mantığı var. Fazlasıyla kişisel bir yorum olabilir ama bir de başkasının kullandığı eşyanın kuru temizleme görse de yeteri kadar temiz olmayacağı gibi bir algı da var, bu konuda pimpirikli bir milletiz bence. Ayrıca, gördüğüm kadarıyla bizdeki bit pazarlarında eski olanı ucuza satayım değil de antika/vintage/nadir sıfatlarıyla pahalıya satayım mantığı var. İşin kaynaşma yönüne geleceksek; normal halk pazarı insanları ne kadar bir araya getirip kaynaştırıyorsa, bit pazarı da o kadarını yapar. Feriköy'de pazar günü bit pazarı kuruluyor, gözlemlemek için gidebilirsiniz.

Var ama anlasilan sen bilmiyorsun

Hem niye ama'nın dediği durum var, hem de 80'lerden sonra azalan bir ortadirek sınıfında bu kültür oluşamaz. Örneğin, bir şey bir kere alınır ve hayvan gibi alınır. O şey de çulu çıkıp kullanılamayacak gale gelene kadar kullanılır. Tüketim toplumu olmamız 20-30 yıl öncesine dayanıyor; ondan öncesi eşyaların suyunun çıkana kadar kullanıldığı, 10 yıl aynı paştonun giyildiği, çulu çıksa da yamalana yamalana yama tutmayana kadar kullanıldığı, yedeğinin olmadığı dönem. Ülkenin çocuğu işçi, memur, köylü çocuğu iken kaç kişi giysisini ikinci el haldeyken beğenmeyip başkasına verecek kadar az kullanmış ki.

Vardır yav istanbulda. İzmirde bile var. Ucuza herşeyi almak mümkün. Pazar yeri gibi oluyor. Ama belediye vergi alamadığı için hoşnut değil. O yüzden afişi unut. Ki internet var zaten afiş mi kaldı.

turkiye'de ikinci el temiz/calisan bir sey bulmak nispeten zor. bulursaniz satan kisi muhtemelen yurt disina tasiniyordur.

ikincisi buldugunuz çürük çarık ikinci el esyalarin fiyatlari sifir fiyati oluyor.

eski ve pasla kaplanmış atıl araba kaputuna 15bin lira istiyorlar oradan hesaplayın. boyle bir ortamda sifir almak genelde daha akillica oluyor.

sahibinden.com ilanlarini da ararsaniz her seyin altina "bozuk ama 100 liraya yapiliyormus, benim vaktim yok. alana hayirli olsun" diye dalga gecer gibi yaziyorlar. amerikada sokaga atilan, cop kabul edilen esyalar burada para ediyor.

izmirdeki çok büyük. defalarca gittim asla tamamını gezemedim.

arkadaşlar, bit pazarı var mı diye sormuyorum, herhalde tek tük bit pazarı olduğundan haberim var. bunun bir kültür haline gelmesinden bahsediyorum. her hafta satmak isteyenler başvurur, çeşitli yemek standları olur, millet evinde yapıp getirdiği yemekleri de satar, bazı bölgelerdeki pazarlarda müzik çalar, bir köşede insanlar ayaküstü sohbet eder...vs. bu her pazar bir ritüel haline gelip tekrarlanır. ama bizdeki tüketim alışkanlığı farklı tabii, haklısınız.

@pike; halk pazarıyla bit pazarını karşılaştırmak doğru olmaz bence. halk pazarında satıcının mesleği o diyebiliriz, alıcı da direkt olarak ev alışverişi yapmak için gidip alacağını alıyor ve alandan ayrılıyor. hatta bunu mümkün olduğunca hızlı yapmak istiyor. iyi bir bit pazarındaysa, kişi yine bir şey almak için gidebileceği gibi, sadece keyfi olarak da orada bulunmak isteyebilir ve tüm gününü o alanda geçirebilir. atmosfer olarak ikisi birbirinden farklı.

bu arada kendimce milleti siyasetten uzak tutmanın yollarını arıyorum sadece. aklıma bit pazarı geldi. onun dışında yaz aylarında, herkesin faydalanabileceği, pahalı olmayan açık hava sineması, yemek etkinlikleri, yine sokakta olabilecek kültürel etkinlikler...vs gibi. yani insanların sokakta bir araya geldiği organizasyonlardan bahsediyorum. hatta evet, yemekle alakalı etkinlikler çok daha ilgi çekecektir herhalde. gözlemeler, börekler, yöresel lezzetler... bir ara bunun için ayrı başlık açayım.

satistaki ikinci el tum urunler hem sifir fiyatlarina yakin, hem de "ambalaji denenmek icin acildi" "cok cok az kullanildi" da ondan.