[]
Üniversite / Dershane / Ruh Hali.
23 yaşında bir genç düşünün.
Üniversite okumamış sebebini bilmiyorum, okumayı sevmiyor ama zeki bi çocuk.
Geçen yıl yakın bir arkadaşı gaza getirdi bunu, sen yaparsın çalış gir üniversiteye bitir okulunu diye.
Bu da çok güzel aldı hemen gazı, gittik bir sürü kitap aldık, hatta odasını bile yeniledi çocuk bayağı yeni bir düzen kurdu kendisine. Kendine çalışma programı ayarladı ve uydu, çalışmaya başladı.
Önümüzdeki sınava girecek.
Fakat okula çok uzun zaman ara verdiği için bazı şeylerde yalnız yetersiz kalıyor.
Zar zor dershane bulundu kayıt yaptıracak, fakat dershane ortamını görmek çok moralini bozdu, herkes ondan küçük, yıllar sonra yeniden bi okul ortamı.
Dışa vuramıyor fakat inanılmaz strese girdi.
Üniversite için gaz veren arkadaşı da diyor ki kasmasın kendini, açıktan okusun, o süre içinde de yabancı dil kursuna gitsin, birini öğrensin diğerine gitsin vs. Dışarıdan böyle kendini geliştirirken, okulu da açıktan bitirir.
Bana pek mantıklı gelmedi açıkçası ama şimdi o yanında olduğu için tam olarak durumunu görebiliyor. Ben göremiyormuşum.
Diyorum ki alışır, bir süre adapte olması zor olsa da halledebilir.
Ama çökmüş bildiğin. Derse gitmeyebilir dedi ortak arkadaşımız.
Şimdi ne yapmak lazım bu arkadaşa.
Bir kere bir sürü yatırım yaptı bu olay için. Hayal kurdu her şeyden öte, inanıyor yapabileceğine bir dershane ortamı görmek insanı bu hale getirir mi?
Hadi getirdi diyelim, nasıl çıkar.
Dershaneye girince bu hale geliyorsa bu çocukcağız okulu kazandığında ne halt edecek?
Ne yapmalı? Ne demeli?
Kendisi de bilmiyor ne yapacağını, biz de bilmiyoruz ne diyeceğimizi.
Kendisine sor bakalım, oturun konuşun dedim şu an pek o kafada değilmiş, morali çok bozukmuş.
Bu geçici bir durum mudur? Yoksa şimdiye kadar olan emekler yanıp arkadaşın dediği yoldan giderse daha mı iyi olur?
Kararı kendisi verecek elbette ama sizin bir yakınınız aynı durumda olsa mesela nasıl değerlendirirdiniz durumu?
Teşekkürler.
Üniversite okumamış sebebini bilmiyorum, okumayı sevmiyor ama zeki bi çocuk.
Geçen yıl yakın bir arkadaşı gaza getirdi bunu, sen yaparsın çalış gir üniversiteye bitir okulunu diye.
Bu da çok güzel aldı hemen gazı, gittik bir sürü kitap aldık, hatta odasını bile yeniledi çocuk bayağı yeni bir düzen kurdu kendisine. Kendine çalışma programı ayarladı ve uydu, çalışmaya başladı.
Önümüzdeki sınava girecek.
Fakat okula çok uzun zaman ara verdiği için bazı şeylerde yalnız yetersiz kalıyor.
Zar zor dershane bulundu kayıt yaptıracak, fakat dershane ortamını görmek çok moralini bozdu, herkes ondan küçük, yıllar sonra yeniden bi okul ortamı.
Dışa vuramıyor fakat inanılmaz strese girdi.
Üniversite için gaz veren arkadaşı da diyor ki kasmasın kendini, açıktan okusun, o süre içinde de yabancı dil kursuna gitsin, birini öğrensin diğerine gitsin vs. Dışarıdan böyle kendini geliştirirken, okulu da açıktan bitirir.
Bana pek mantıklı gelmedi açıkçası ama şimdi o yanında olduğu için tam olarak durumunu görebiliyor. Ben göremiyormuşum.
Diyorum ki alışır, bir süre adapte olması zor olsa da halledebilir.
Ama çökmüş bildiğin. Derse gitmeyebilir dedi ortak arkadaşımız.
Şimdi ne yapmak lazım bu arkadaşa.
Bir kere bir sürü yatırım yaptı bu olay için. Hayal kurdu her şeyden öte, inanıyor yapabileceğine bir dershane ortamı görmek insanı bu hale getirir mi?
Hadi getirdi diyelim, nasıl çıkar.
Dershaneye girince bu hale geliyorsa bu çocukcağız okulu kazandığında ne halt edecek?
Ne yapmalı? Ne demeli?
Kendisi de bilmiyor ne yapacağını, biz de bilmiyoruz ne diyeceğimizi.
Kendisine sor bakalım, oturun konuşun dedim şu an pek o kafada değilmiş, morali çok bozukmuş.
Bu geçici bir durum mudur? Yoksa şimdiye kadar olan emekler yanıp arkadaşın dediği yoldan giderse daha mı iyi olur?
Kararı kendisi verecek elbette ama sizin bir yakınınız aynı durumda olsa mesela nasıl değerlendirirdiniz durumu?
Teşekkürler.
aöf okumanın tek faydası askerlik. açıktan okursa hiçbir fayası olmaz. böyle tavsiyeler verenlere de ayrı tavım. 24 yaşındayım. kısmetse önümüzdeki yıl başlıcam. açıkcası bu durum arkadaşının ne istediğine hangi bölümü hedeflediğine göre değişir. iyi bir yere girebilirse okusun derim. ama sırf okumak için okuyacaksa zaman kaybetmesin boşuna. o yüzden bu kararsızlıktan bir an önce kurtulmalı. sınav zamanı yaklaşıyor ve ona göre bir karar vermeli.
- tute
(26.09.16 16:50:25)
sunu soylemek isterim, okula basladiginda yas farki asla sorun yaratmayacak. bu dusuncemi destekleyen pek cok insan bulabilirim, gelip yazarlar da zaten.
aof okumasin elbette. yukaridaki arkadasin soyledigi gibi tek faydasi askerlikten yirtmak.
bence dershaneye alisabilir zamanla. hatta hocalari tarafindan ozel ilgi gormesini saglayabilir bu yas farkliligi.
aof okumasin elbette. yukaridaki arkadasin soyledigi gibi tek faydasi askerlikten yirtmak.
bence dershaneye alisabilir zamanla. hatta hocalari tarafindan ozel ilgi gormesini saglayabilir bu yas farkliligi.
- hopeless
(26.09.16 16:57:53)
il ünimi yarım bırakıp 23 yaşımda tekrardan başka bir üniversiteye girdim. evet 23. evet çoğu kişi benden küçüktü ama herkes değil. benim gibi bir sürü kişi vardı ki ben küçük bir şehirdeydim. büyük şehirlerde bu oran daha fazladır.
sıkıntı, stres... tahmin edemezsin neler yaşadığımı. ama bir süre sonra bi bakmışım hepsi ni unutmuşum. arkadaşlarım var, ortamım var vs.
ve en önemlisi, daha olgun olduğun için olsa gerek, hayata ülkeye insanlara gençliğin içinde bulunduğu duruma karşı daha daha gözün açık oluyor. bazı şeylerin farkına daha iyi varabiliyorsun. bunları söyle mesela arkadaşına. ben bi önceki ünimde adeta malın tekiymişim diyorum. hiçbirşeyin farkında olmayan bir çocukmuşum. vs vs, anlatsam epey anlatırım.
ben aynı zamanda çalışıyordum. sadece derslere girdp çıktım bir süre. hiç kimseyle isteyrek arkadaş vs olmaya kastırmadım. gerekli durumlarda konuştum insanlarla. kasılıyordum çünkü. insanların soru soracak olmasından çekiniyordum. ama sonra yukarda da dediğim gibi bi bakmışım kaynaşmısız. bir kız arkadaşım olmuştu, en güzel yıllarım geçti o ünide. bunlar da var :)
dersane işini bilemem. o daha büyük stres. eğer evde düzenli çalışabilecekse dersane çok da gerekli değil.
ama mutlaka üniye gitsin. açıktan okumasın. okurken de çalışsın bir yandan. çok güzel bir 4-5 yıl geçirebilir.
sıkıntı, stres... tahmin edemezsin neler yaşadığımı. ama bir süre sonra bi bakmışım hepsi ni unutmuşum. arkadaşlarım var, ortamım var vs.
ve en önemlisi, daha olgun olduğun için olsa gerek, hayata ülkeye insanlara gençliğin içinde bulunduğu duruma karşı daha daha gözün açık oluyor. bazı şeylerin farkına daha iyi varabiliyorsun. bunları söyle mesela arkadaşına. ben bi önceki ünimde adeta malın tekiymişim diyorum. hiçbirşeyin farkında olmayan bir çocukmuşum. vs vs, anlatsam epey anlatırım.
ben aynı zamanda çalışıyordum. sadece derslere girdp çıktım bir süre. hiç kimseyle isteyrek arkadaş vs olmaya kastırmadım. gerekli durumlarda konuştum insanlarla. kasılıyordum çünkü. insanların soru soracak olmasından çekiniyordum. ama sonra yukarda da dediğim gibi bi bakmışım kaynaşmısız. bir kız arkadaşım olmuştu, en güzel yıllarım geçti o ünide. bunlar da var :)
dersane işini bilemem. o daha büyük stres. eğer evde düzenli çalışabilecekse dersane çok da gerekli değil.
ama mutlaka üniye gitsin. açıktan okumasın. okurken de çalışsın bir yandan. çok güzel bir 4-5 yıl geçirebilir.
- mahone (26.09.16 17:00:10)
Arkadaşın ağzını koli bandıyla bantlayın, en hayırlısı. Bizim okulda 50 yaşında adam var okuyan. Çocuğun endişelerine hak verip AÖF falan diye gazlamasın. Üniversite hayatını yaşasın çocuk, hocalardan ders dinlesin, farklı görüşler tanısın, bir vizyonu olsun. İngilizce kursuna gidip AÖF işletme okuyunca çok mu gelişecek?
- Lim5 (26.09.16 17:04:40)
itü'de mühendislik okuyorum arkadaş grubumu sayıyorum;
-29 yaşında dgs ile geldi okulu bu sene bitirecek.
-22 yaşında öss'de 2000. olacak geldi dereceye oynuyor
gördüğün üzere yaş farkı insanlar arasında problem olmuyor, arkadaşlarım bana yaşlarını söylene kadar 7 yaş gibi bi fark olduğuna ihtimal vermezdim. Okumanın yaşı yok, gitsin dershanesine orda çalışıp düzgün bir üniversite kazanıp gidip okusun.
-29 yaşında dgs ile geldi okulu bu sene bitirecek.
-22 yaşında öss'de 2000. olacak geldi dereceye oynuyor
gördüğün üzere yaş farkı insanlar arasında problem olmuyor, arkadaşlarım bana yaşlarını söylene kadar 7 yaş gibi bi fark olduğuna ihtimal vermezdim. Okumanın yaşı yok, gitsin dershanesine orda çalışıp düzgün bir üniversite kazanıp gidip okusun.
- bozbaykus (26.09.16 23:27:26)
Açıktan okumak ve yabancı dil öğrenmek, bu süreçte yapılabilecek en mantıksız hareket. Sosyal fobi oluşmuş olabilir. Arkadaşlarını rakip olarak görürse kazanma hırsı oluşabilir. Devam etsin mutlaka. Böyle şeyler keyfe göre olmuyor maalesef.
- dissendium (26.09.16 23:43:11)
1
