Ekşi Duyuru

açılın büyük dertli geldi (kendime göre tabii) uzun zamandır deli gibi istediğim haberi aldım, hamileyim! şükürler olsun bu mutluluğu yaşamak nasip oldu. yarın sabahtan da doktora gideceğim kontrole. evlendiğimden beri eşim de ailem de deliler gibi bebek istiyordu. sonunda hepimizin hayalleri gerçek oldu derken teker teker müjdeli haberi verdim ve tepkilerini yazıyorum:

annem babam: hayırlı olsun deyip annem ütü yapmaya babam tv izlemeye devam etti. ne tebrik, ne öpücük ne bir neşe. hayretler içinde kaldım dün bütün gün yanlarındaydım ve konuyla ilgili tek bir kelime edilmedi. sebebini bilmiyorum. sanki gelirken ekmek aldım demişim kadar bir etki yarattı. sözde ilk torun diye çok hevesle bekliyorlardı.

kardeşim: saatlerce hıçkıra hıçkıra nefessiz kalana kadar ağladı. sen benim küçük annemdin artık başkasının annesi olacaksın beni ikinci plana atacaksın eskisi kadar vakit ayıramayacaksın dedi 23 yaşında düğün hazırlıkları yapan kız. tebrik beklerken saatlerce teselli ettim. bana çok düşkündü hep, ama çocuğumu kıskanacak kadar olacağını hiç düşünmemiştim.

eşim: tam da şimdi hamile kalıp tee uzakta bir şehirde taşınan annesine yardıma gidemediğim için bozuldu. trip attı istesen gelip yardım edebilirsin bu bi hastalık değil bahane etme dedi. onunla cuma akşam yola çıkıp cumartesi sabah inip evin taşınmasına yardım edip pazar gece otobüse binecek ve pazartesi sabah otobüsten indiğim gibi ben işe geçerken o evde izinli yatacaktı. şimdi de ben evde bulantıdan, halsizlikten, ağrıdan ölüyorum gelip de bakanım yokken bir de saat başı telefon edip taciz ediyo annemi ara tebrik et hayırlı olsun de, yok watsap aile grubunda hiç bişe yazmıyosun konuşmalara katıl soğuk nevale gibi durma, yok teyzemi ara hatrını sor, halamı ara nasılsın de. benim canım burnumda artık uğraşamıycam dedim diye kızdı bağırdı telefonu yüzüme kapattı. ki normalde çok nazik, çok tatlı bir insandır. ama ailesinin yanına gidince bambaşka biri oluyor. çok fazla etkileniyor onlardan, ailesi de beni pek sevmez zaten ama ben onlara kötü davrandığım için değil. genelde aile olarak kendilerini parayla sevdirmeyi tercih ediyorlar. kayınvalidemle aynı eve gelin gidip onunla oturmayı kabul etmediğim için aileden dışlandım. ben saygıda kusur etmemek için hiç kötü bir söz söylemiyorum ama eşim için annesi bir yana dünya bir yana ne yazık ki. onun kakamel de zaten biraz bilmem ne demesi eşimin benim kesinlikle öyle olduğuma kanaat getirmesi için yeterli.

birkaç arkadaşıma haber verdim, sağolsunlar ellerinde yemeklerle geldiler, ortalığı derlediler topladılar, sohbet falan evde bir şenlik havası oldu. en azından sarılıp tebrik edenim oldu. inşallah sağlıkla, mutlulukla kucağıma alabilirim, psikolojik olarak yeterince güçlü olabilirim. okuyanlar lütfen dua edin sorunsuz bir süreç geçirebilmem için. hepinize teşekkür ederim.