[]
hangi noktada harekete geciyoruz
yapmak istediğim bir sürü sey var. AMA YILLARDIR VAR. bıktım bunlardan adeta. evet yap-a-mamış olmam tamamen ben kaynaklı değildi, şartlar vs. ama benimle aynı ' imkansızlıklara' , zorluklara sahip kişiler istediklerimi yapabiliyor. ben neden istemekle kalıyorum. bir şeyleri zorlamıyorum, uğrasmıyorum. yakında istemekten de vazgecicem sanırım. cidden artık kendimi kapatıp uzaya falan fırlatmak istiyorum. hayatta cok ' başarısız' olmuşum gibi hissediyorum. daha önceki duyurularımda da bahsetmiştim ' geride bırakılan ve atlatamayan, bitiremeyen' oldugumdan.
bazen istediğim herhangi bir şey için ' hiç düşünme hadi yap, bak bunu yaparsan devamı gelicek' diyorum. onu da yapmıyorum, yapamıyorum. üzerime bir lanet gibi yapıştı bu.
bu genel başarısızlığımı kabul etmek üzereyim. ondan sonra da iğrenc, olmaktan hep korktugum insanlardan olucam.
bu düşünceye beynim dayanamıyor artık.
evet soru bunun neresinde. hiç inanmasam da bir öneriniz var mı?
bazen istediğim herhangi bir şey için ' hiç düşünme hadi yap, bak bunu yaparsan devamı gelicek' diyorum. onu da yapmıyorum, yapamıyorum. üzerime bir lanet gibi yapıştı bu.
bu genel başarısızlığımı kabul etmek üzereyim. ondan sonra da iğrenc, olmaktan hep korktugum insanlardan olucam.
bu düşünceye beynim dayanamıyor artık.
evet soru bunun neresinde. hiç inanmasam da bir öneriniz var mı?
Öncelikle kendini kamçılamaktan vazgeç. Kendine sürekli hadi bir şeyler yap dersen beynin bir süre sonra lan bi yürü git, yapmıyorum istediğin hiçbir şeyi der. Bazen birilerinin dediği ters bir laf bile seni harekete geçirir. Ben bir kere lisede matematikten düşük almıştım, Türkçe hocam kendine yakışanı yap demişti, 12. sınıfta hayatımdaki en uzun matematik sınavından 100 almıştım. Biraz da kendini kanıtlama isteğin olsun. Bunlar yapıyorsa ben de yaparım demen lazım. Denemekten korkma yeter.
- dissendium
(13.08.16 00:52:35 ~ 00:53:48)
Hayatta da cümlelerd olduğu gibi boşluklar var. Boşluksuzcümleleriokumasıkolaydeğil. Boşluklara üzülmeden son cümleye noktayı koyduğun yerden harekete geçebilirsin.
- bigbadabum
(13.08.16 09:52:32)
istediğin şeyleri yazdın mı yoksa hepsi kafanda ara ara düşündüğün şeyler mi? yazmak önemli bir aşama. yazmadıysan önce bi kağıda hepsini sırala.
(hepsini yazarsam iyice şevkim kırılır deme hepsini yaz.)
sonra ister sık görebileceğin bir yere as ister bi kitabın arasına koy kaldır. 1. si daha iyi oluyor tabii ama 2. de çalışıyor. yazmak o kadar büyük fark yaratıyor ki böyle yaptığım bir listeyi (1.5 sayfa dolusu madde var) o sıra okuduğum kitabın arasına koymuşum, tam beş yıl sonra buldum, listedeki hemen herşeyi yapmıştım, yapmadığım bir iki madde vardı onları da vazgeçtiğim/ gerek görmediğim için yapmamıştım. listeyi bulup okuyunca liste yapmanın önemini anladım. ondan sora hep liste yöntemiyle ilerledim. yazdım yaptıkça büyük bir zevkle yanına yapıldı işareti koydum. işareti koymak o şeyi yapmış olmaktan bile zevkli.
eskiden dikkat edeceğin şey listendekilerin yapılabilir olması diyordum şimdi onu bile demiyorum. zira bilimin, teknolojinin geldiği nokta bizi "imkansız diye bişey yok" düşüncesine alıştırmaya başladı. mesela ben listeme 10 yıl sonra bu günü tekrar yaşamak istiyorum diye abuk bişey bile yazabilirim artık. çünkü -10 yıla varmaz belki de- bunu yapabileceğiz.
13 yaşımdayken kırmızı üstü açık bir ford capri geçmişti evimizin önünden. yanımdaki arkadaşıma dönüp " benim asla böyle bir arabam olmayacak" demiştim. iddaya giriştik. ben kazandım.
23 yaşımda yapmak istediğim şeyleri yazdığım kağıdın mali tablosu üstü açık kırmızı spor araba kadar vardır.
sonrasında da kırmızı üstü açık spor araba parası kazandım. almadım. almayı düşündüm de almadım değil, almak aklımın ucundan bile geçmedi.
belki sen de ben gibi farkına varmadan bilinç altına yapamam mesajı kodladın ondan yapamıyorsun. önce mesajı düzelt, yapacağım de.
bak, soruda bile "hiç inanmasam da önerileriniz var mı" diyorsun. önce inanmalısın. yoksa yapamazsın. benim gibi 40 yıl sonra kırmızı ford caprilerin resimlerine bakar bakar iç çekersin.
(hepsini yazarsam iyice şevkim kırılır deme hepsini yaz.)
sonra ister sık görebileceğin bir yere as ister bi kitabın arasına koy kaldır. 1. si daha iyi oluyor tabii ama 2. de çalışıyor. yazmak o kadar büyük fark yaratıyor ki böyle yaptığım bir listeyi (1.5 sayfa dolusu madde var) o sıra okuduğum kitabın arasına koymuşum, tam beş yıl sonra buldum, listedeki hemen herşeyi yapmıştım, yapmadığım bir iki madde vardı onları da vazgeçtiğim/ gerek görmediğim için yapmamıştım. listeyi bulup okuyunca liste yapmanın önemini anladım. ondan sora hep liste yöntemiyle ilerledim. yazdım yaptıkça büyük bir zevkle yanına yapıldı işareti koydum. işareti koymak o şeyi yapmış olmaktan bile zevkli.
eskiden dikkat edeceğin şey listendekilerin yapılabilir olması diyordum şimdi onu bile demiyorum. zira bilimin, teknolojinin geldiği nokta bizi "imkansız diye bişey yok" düşüncesine alıştırmaya başladı. mesela ben listeme 10 yıl sonra bu günü tekrar yaşamak istiyorum diye abuk bişey bile yazabilirim artık. çünkü -10 yıla varmaz belki de- bunu yapabileceğiz.
13 yaşımdayken kırmızı üstü açık bir ford capri geçmişti evimizin önünden. yanımdaki arkadaşıma dönüp " benim asla böyle bir arabam olmayacak" demiştim. iddaya giriştik. ben kazandım.
23 yaşımda yapmak istediğim şeyleri yazdığım kağıdın mali tablosu üstü açık kırmızı spor araba kadar vardır.
sonrasında da kırmızı üstü açık spor araba parası kazandım. almadım. almayı düşündüm de almadım değil, almak aklımın ucundan bile geçmedi.
belki sen de ben gibi farkına varmadan bilinç altına yapamam mesajı kodladın ondan yapamıyorsun. önce mesajı düzelt, yapacağım de.
bak, soruda bile "hiç inanmasam da önerileriniz var mı" diyorsun. önce inanmalısın. yoksa yapamazsın. benim gibi 40 yıl sonra kırmızı ford caprilerin resimlerine bakar bakar iç çekersin.
- hayat aklini konusacak bir filozof uret (13.08.16 10:06:03 ~ 10:14:00)
1
